eetstoornis

hey allemaal , ik heb een serieus probleem en ik weet niet wat ik moet doen. ik ben flink depressief geraakt nadat ik en mijn beste vriendin het contact hebben verbroken door een flinke ruzie. mijn andere vriendinnen merken niet eens dat ik me zo klote voel. ze zijn alleen maar met zichzelf bezig en tonen geen belangstelling in mij. ik word er moe van. en soms wil ik weglopen maar ik weet dat dat geen zin heeft. dan maak ik alles alleen maar erger. ik heb een eetstoornis en ik vind het maar raar dat niemand het merkt. ik eet NIKS meer 's ochtends voordat ik naar school ga eet ik niks. Ik drink een kop thee (zonder suiker natuurlijk) en gewoon gaan. ook neem ik nooit eten mee naar school. dus ik krijg ook geen middageten binnen. een van mijn vriendinnen die naast mij zit in IEDERE les ziet mij nooit eten. in de pauze zit ze ook altijd naast me. niemand zegt er wat van dat ik niks eet. ze merken het niet eens als ik thuiskom eet ik ook niks, ik drink een paar glazen water zodat het voelt alsof mijn buik gevuld is en ik ga richting de sportschool, om daar vervolgens tot 6 uur te gaan fitnessen. als ik thuiskom eet ik mee met avondeten, zodat mijn ouders denken dat ik wat eet. ze weten nergens iets van af. vervolgens ga ik naar boven om boven de wc pot alles uit te braken. nadat ik dat gedaan heb sta ik met tranen in mijn ogen op de weegschaal. ik zie meteen het resultaat en ik ben er blij mee. er zijn weken dat ik 3 kilo afval, maar er zijn ook weken dat ik ineens 5 kilo afval. af en toe kom ik een beetje aan en als dat gebeurd lijkt het (in mijn ogen) net alsof ik meteen dikker ben geworden. als ik dan in de spiegel kijkt begin ik te huilen en dwaalt mijn gedachte af naar woorden die tegen me gezegd zijn "dikke" "dikzak" "lelijke dikke rotkop" mijn mesje komt tevoorschijn en dan beginnen de gedachtes opnieuw. ik kan nu ook al niet meer slapen. soms lig ik de hele nacht wakker, ik lig na te denken over mijn problemen. ik gooi ze op een stapel, en op een dag word die bult zo hoog en dan stort die in. ik weet dat ik niet goed bezig ben met dit alles. maar ik weet niet meer wat ik moet doen. mijn allerbeste vriendin aan wie ik alles vertelde is nu weg. ik zie haar nog iedere dag op school, maar we praten niet meer. en als ik tegen haar begin te praten schelden mn andere vriendinnen me uit. ik wil hun ook niet kwijt. er is niemand over aan wie ik mijn problemen kan vertellen. en ik ga instorten, dat voel ik gewoon. ik hou dit niet langer meer vol. reageer alsjeblieft , iemand