Dag M, Lelijk of mooi is maar een kwestie van perceptie. Toen jij voor het eerst op een nieuwe school kwam in een klas met mensen die je nooit gezien had vond je sommigen aantrekkelijk en anderen niet. Naarmate het schooljaar vorderde werd dat uiterlijk steeds minder belangrijk. De persoonlijkheid en de relaties die jij met die anderen had werden belangrijker. Mooi werd wat minder mooi en lelijk minder lelijk.
Als je het goed bekijkt zijn er eigenlijk maar heel weinig mensen echt mooi en zijn mensen zelden echt lelijk. Heel mooi zijn is ook niet altijd een zegen, je wordt te vaak op je uiterlijk beoordeeld en te mooi geeft de ander vaak een onbehaaglijk gevoel.

In de omgang met elkaar kunnen mensen elkaar soms pijn doen. Iedereen die jij ontmoet heeft een verleden. Hoe werd iemand opgevoed? Kreeg je aandacht thuis? Werd je geprezen en aangemoedigd als je wat gedaan had of juist gekleineerd als het niet helemaal lukte?
Als wat jij deed nooit goed genoeg was dan ga je het gevoel krijgen dat je op een of andere manier mislukt bent. Je gaat je klein en onbetekenend voelen en soms dus ook onaantrekkelijk.
Bij sommige mensen leidt dat er toe dat ze lelijk gaan doen naar andere mensen. Treiteren en kleineren om hun eigen gevoel van gefaald hebben te compenseren. Anderen kruipen in hun schulp en proberen zoveel mogelijk het contact met anderen te mijden. Hun gevoel van eigenwaarde is kapot gemaakt. Hun zelfvertrouwen is weg en ze durven geen uitdagingen meer aan. "Ik kan het toch niet!"

Dat treiteren kan zich op allerlei manieren uiten en ook dus uitsluiten en wijsmaken dat jij niet aantrekkelijk bent of gewoon pesten. Pesters herkennen het als de ander kwetsbaar is. Dat wordt hun favoriete pestobject, want die durft toch niets terug te doen.
Een pester die later toen hij volwassen was op de radio over zijn gedrag vertelde zei daar dat hij een ander pestobject zocht en toen een jongen met rood haar uitkoos. Die reageerde daar echter zo agressief op dat hij er verder maar van afzag.
Dat is het punt, pesters moet je weerwoord geven, schreeuwen en slaan desnoods, maar meestal durf je dat niet.

Als jij door wat je ervaren hebt het gevoel hebt gekregen dat jij niet aantrekkelijk bent dan kruip jij in je schulp en durft geen contact met anderen aan te gaan. Bang voor afwijzing. Als je gepest wordt dan is het hebben van vrienden nu juist het belangrijkst. Dan sta je er niet alleen meer voor.

Opgroeien valt niet mee, vooral niet als je gevoelig en wat verlegen en onzeker bent. Je mag hopen dat je ouders achter je staan en je stimuleren. Je mag hopen dat je vrienden vindt waar jij je veilig bij voelt.
Het gaat er om dat jij jezelf steeds voorhoudt dat je niet minder bent dan anderen, dat jij sommige dingen beter kan dan anderen, dat iedereen vriendschap zoekt en dat jij die vriend kan zijn. Vriendschap is een heel waardevol geschenk!
Als jij het moeilijk met jezelf hebt, zoek dan een vertrouwd iemand, grootouders misschien, of anderen die aardig zijn en praat over je gevoelens. De meeste volwassenen zijn aardig naar jongeren want zo heeft de natuur het gewild. Was het niet zo dan bestond de mensheid allang niet meer.

Praten helpt altijd want dan ben je niet meer alleen.