Ik ben vorig jaar verkeerd gevallen met mijn fiets (was wat aan het kloten bij het skatepark, probeerde een sprong te maken wat volledig mis ging) en heb toen beide armen gebroken. We hadden het er thuis over gehad wie mij dan ging helpen. Ik wilde sowieso niet door mijn moeder of zus geholpen worden, dus het werd mijn vader en mijn broertje wilde mij ook wel hebben. Dus de eerste ochtend werd ik door mijn vader geholpen. Hij verblikt of verbloosd niet en trok zo mijn onderbroek uit om mij helemaal te wassen. En zonder iets te zeggen trok hij zo mijn voorhuid naar achteren. Maar dat ging mij iets te hardhandig dus dat heb ik hem ook gezegd. Sindsdien deed hij iets voorzichtiger. Mijn broertje (toen net 14) vond het ongemakkelijker dan hij dacht. Bij alles vroeg hij eerst van is het goed als ik dit doe. En bij hem moest ik juist zeggen dat hij wel iets minder voorzichtig mijn piemel mocht wassen, want de manier waarop hij het deed moest ik moeite doen omm niet geil te worden van het gevoel.
Met naar de wc gaan hadden we afgesproken dat ik gewoon zou zitten, want anders moesten ze ook nog mijn piemel vasthouden terwijl ik ging plassen. Ik vond alleen poepen niet echt geweldig, omdat ze dus mijn kont moesten afvegen.
Opzich wen je er wel aan dat je de hele tijd geholpen word. Maar zeker de eerste paar keer was echt heel erg ongemakkelijk. De laatste keer dat ik gewassen werd en uberhaupt dat mijn vader mij helemaal naakt had gezien was ik 9, dus daar moest ik ook wel aan wennen

Jongen18. Welke operatie had jij. Hoe oud was je ? Werd je dan intiem gewassen? Hoe ervaarde je dat..

Licht eraan of me moeder dat zal kunnen/mogen anders thuiszorg medewerker had ik namelijk ook na mijn operatie