een idee, Is BOXEN bij een sportschool een Goede oplossing.
Zo kan jij je stress in boxen uiten, en ook respect leren.
tevens ga je om met tegenstanders en medestanders.

Hey topicstarter, heftig dat je je zo voelt! Er zullen altijd mensen zijn die 'ergere' dingen meemaken dan jij, maar dat betekent niet dat jij je aanstelt of dat je problemen niet meetellen. Zeker als je gedachten aan zelfmoord hebt. Ik raad je aan om aan een volwassene die je vertrouwt te vertellen hoe je je voelt. Misschien kun je er eens met die oom over praten? Je kunt ook altijd terecht bij je mentor of leraar op school. En het is ook een goed idee om je huisarts hierover te vertellen, want die kan ervoor zorgen dat je hulp krijgt om je gelukkiger te gaan voelen! Je kunt ook bellen of chatten met de Kindertelefoon. Heel veel sterkte, topicstarter! Er is hoop: er zijn mensen die je kunnen en willen helpen, zodat je je weer beter gaat voelen. Laat het gerust weten als we je hier op het forum ergens mee kunnen helpen.   Moderator Je kunt ook kijken op 113.nl, dat is een website voor zelfmoordpreventie. Hier kun je ook chatten met hulpverleners. 

hoi topicstarter: aller eerst wil ik zeggen dat zelfmoord niks oplost! ik zelf ben nu 19 en al vanaf mijn 8ste depressief. een nare jeugd met veel onbegrip was hiervan 1 van de redenen. een paar dagen na mijn 9de verjaardag deed ik de eerste poging als een soort van verjaardag kado ofzo... dit mislukte. ik heb hierdoor wel 2 jaar moeten revalideren wat niet meehielp met mijn depressie en de gedachten om zelfmoord te plegen. in deze 2 jaar ging het opeens verbazendwekkend goed met me en kreeg ik hulp voor mijn problemen. ik mocht praten over wat me dwars zat en ik bloeide echt echt op! tot mijn 12de ging het dan ook echt goed! toen kwam ik op het speciaal voortgezet onderwijs waar ik al snel doelit werd van pesten. van schelden tot dreigen tot echt de meest heftigste dingen die je kunt bedenken. ik werd dan ook vaak gemanupuleerd en durfde er met niemand over te praten waardoor ik aan het einde van het 1ste jaar opnieuw een poging doe.... ook deze mislukte. wel maakte ik weer mensen wakker. er is dan ook gezocht naar een andere school. welke na een jaar gevonden werd! ik ben 6 weken voor de zomervakantie van school gegaan en had het echt leuk op me nieuwe school! ik maakte ¨vrienden¨ het waren dan wel alleen schoolvrienden maar goed iets is meer als niets!(onthoud dat wel goed)
zoon half jaar na de zomervakantie hebben we een gezindsverandering. mijn moeder heeft een nieuwe vriend en hij en zijn dochter komen bij ons wonen. we waren toen met 5 me broertje, stiefzusje, me moeder, stiefpa en ik zelf natuurlijk. elke dag, elke avond altijd is er ruzie. het putten me uit en school wilde dan ook een uithuisplaatsing omdat de woonomgeving niet veilig was. dit wilde ik niet. en deed opnieuw een poging om te laten merken dat ik het niet wil. ook dit mislukte met vreselijke gevolgen. en ook de uithuisplaatsing werd door gezet ik had dus dubbel pech.
ik was toen 15 en de eerste weken op de groep heb ik echt nagedacht. wilde ik eigenlijk wel dood? of wilde ik alleen van me problemen af? wilde ik alle mensen die mij stiekem wel lief hadden zoveel pijn doen? of wil ik alleen de hulp die ik nodig had? tot mijn 18de ging het goed. ik woonde op een groep en werd zo goed als kon geholpen maar mijn trauma´ś breden zich maar uit. op mijn 18de besloot ik terug bij me moeder te gaan wonen en bleef kantoor gespekken houden met mijn behandelaar en therapeute. ik kreeg EMDR en dit maakte me weer van slag en na een heftige gebeurtenis werd het teveel. opnieuw deed ik een poging dit keer gelukkig geen ergnstige verwondingen. ik werd door de politie gevonden en voor me eigen bestwil mee genomen met de ambulance voor een beoordeling in de psygiatie. ik heb hierna nog 2 wanhoopspogingen moeten doen voordat ik geholpen werd en ben als een ware crimineel afgevoerd naar een gesloten instelling hier heb ik echt wel 2 lange weken gezeten. inmiddels is passende hulp ingezet en krijg ik volgende week me eigen veilige plek!

wat ik met dit verhaal wil zeggen is dat alles goed komt hoe diep je ook in de put zit!
ook het feit dat je ¨weinig¨ vrienden hebt... 2 goede vrienden is beter al 30 neppe vrienden echt waar!
ik hoop dat ik je help door dit te delen. dat je je niet alleen voelt. want echt waar er zijn meer mensen die kampen met deze gedachten! mijn eerste oplossing zou dan nu ook zijn zoek alsjeblieft hulp! het kan je zoveel elende besparen. zoek alsjeblieft hulp bij je huisarts, oom of evt een vertrouwenspersoon op school die mag namelijk niks zeggen!
alsjeblieft!

Beste meid, Als ik jouw verhaal zo lees dan krijg ik het gevoel dat er veel boosheid in jou zit. Misschien dat het een gevolg is van het gepest van vroeger op de basisschool. Daar kon jij niets terugdoen en daarom deed jij dat thuis bij je zusje. Dat was helemaal niet leuk van jou en ik denk dat je dat zelf ook wel begrijpt. Ik hoop dat het nu beter is tussen jullie want je grote zus die moet je toch kunnen vertrouwen!
Je voelde je thuis niet begrepen en dat is iets dat heel veel kinderen overkomt. Soms is dat echt zo, soms zijn ze wat onredelijk. Als je jong bent dan kijk je vooral naar jezelf en hou je niet zo veel rekening met anderen.

Nu zit jij dus op de middelbare school en daar voel jij je niet echt geaccepteerd. Ben jij snel boos als iets niet gaat zoals jij wilt? Niemand vindt boze mensen leuk. Je hebt "maar" twee vriendinnen. Waarom "maar"? Twee goede vriendinnen is toch niet zo slecht?
Weten die vriendinnen misschien waarom de anderen jou niet aardig vinden of heb jij zelf misschien een idee?
Sommige mensen zijn nu eenmaal niet zo goed in het maken van vrienden, maar je kan altijd op een goede manier met anderen omgaan zonder dat jullie elkaar willen knuffelen omdat jullie elkaar zo aardig vinden.

Fijn dat het weer goed gaat met je moeder (en met je zusje?). Maar nu praat je opeens over zelfmoord! Hou op hoor! Waarom zou jij zelfmoord willen plegen? Heb je geen vertrouwen in de toekomst? Is je leven zo zwaar dat jij het helemaal niet meer ziet zitten?
Beter kijk jij eens goed naar je leven zoals het nu is en ga je nadenken over wat jij van je toekomst verwacht.
Je hebt nare dingen meegemaakt, maar die liggen achter je. Die oom heeft jou geholpen om weer op het goede spoor te komen. Dat is dus een hele aardige oom die om je geeft. Praat je nog steeds met hem en praat je ook over wat jij hier vertelt?

Er zijn dingen die niet zijn zoals jij dat graag zou willen. Als je twaalf bent dan is het moeilijk om rationeel naar jezelf te kijken en te weten wat er anders zou moeten. Daar kunnen volwassenen je bij helpen. Praat met mensen die je vertrouwt, dat kan helpen. Er ligt een heel leven voor je met spannende dingen, leuke dingen, lieve dingen, vriendschap, liefdes, maar soms ook verdriet en teleurstellingen. Alleen is dat soms moeilijk, maar samen kan je dat aan. Voor jou is er ook vast en zeker een samen, die vriendinnen heb je al en je familie, en wie weet wat er nog meer komt! Geloof in het leven en geloof dat het altijd beter kan worden! Jij zelf bepaalt dat!