Nou, ik heb zelf van alles en nog wat. Van autisme tot aan epilepsie, hoogbegaafd, angststoornis e.d.

En ik kan met bijna niemand hierover praten dan mezelf, of hoogbegaafde mensen. Maar bij mij komt hoogbegaafdheid NOOIT uit een IQ-test i.v.m. een opreatie aan mijn brein vroeger, hierdoor liggen bepaalde onderdelen van een IQ-test bijzonder laag, wat deels wordt gecorrigeerd door andere delen van mijn brein. Maar ik was altijd anders dan anderen, meestal was er 1-2 persoon/peesonen in mijn klas die ik begrijpz of hij anders mij wel (die ongeveee hetzwlfde had/heeft).

Ik durf zelf, juist hierdoor, nooit het woord: "hoogbegaafd" te gebruiken. En met het testen op autisme ben ik zo raar getest überhaupt, alsof ik 3 jaar oud was/ben werd ik behandeld bij de jeugdggz. Waar ik me tevens ook totaal niet goed voelde.

Jo

Gediagnosticeerd met: F, H, M Eerlijk gezegd was ik eerst niet zoo blij met die diagnoses, Het was echt een soort psychiater die dat allemaal onderzocht bij me. Waarom was ik daar ? Omdat ik een tijdje depressief was dus H. Depressie was iets waarvan mijn ouders zich zorgen om maakten dus stuurden ze me naar die man toe en die had het over Autisme en Hoogbegaafd dus F & M. Die man waarover ik het had was echt een soort psychiater waarmee ik lang kon praten. zoals dat ik moest praten over dat ik tussen 3 en 12 jaar dagelijks in me broek plaste, ik wilde het niet maar het gebeurde tegen mijn zin en had er veel last van. Volgens die psychiater was dat autisme.

Autisme is toen een officieel label geworden voor me wat wel gevolgen heeft als dat op je naam staat want de huisarts ziet het bijvoorbeeld. Ik moest nadat ik met de psychiater had gepraat gelijk door naar de huisarts. De huisarts gebruikte het label autisme weer van die psychiater om goedkeuring te krijgen dat ik (bijn) volwassen luiers ging gebruiken.

Dus voor F, H, M ben ik in 1 maand gelijk bij 3 hulpverleners geweest, psychiater, huisarts, Vrouw uit de zorg in de apotheek.
.

Gediagnosticeerd: DEFHT

Ik neem de VERSCHIJNSELEN van die mensen echt wel serieus. Maar niet de labels die erop gekleefd worden. Dat zijn twee heel verschillende dingen.

Kijk, als je in de fysica de formules van elektriciteit en elektronica kent, kan je audio-versterkers gaan ontwerpen. Je kan met die formules precies voorspellen hoe dat ding gaat werken. En het zal werken, als je juist gedacht en gerekend hebt, en goede componenten gebruikt. Of je kan bestaande versterkers gaan analyseren, meten, foutzoeken, repareren, en ze weer werkend krijgen.

Dat is een wetenschappelijke methode: kijken naar de realiteit, echt begrijpen wat daar gebeurt, dat in formules gieten die altijd werken zonder uitzondering, op basis van die formules experimenten opzetten en de resultaten exact voorspellen, daarna problemen op dat vlak oplossen met je formules, en altijd terugkeren naar de realiteit om je inzichten en formules verder te optimaliseren, zodat ze nog beter werken.

Ook in de chemie, mechanica, biologie, biochemie en zo, doen ze dat zo.

In de chirurgie kunnen ze fantastisch werk leveren en zwaar gewonde mensen bijna wonderlijk weer in elkaar knutselen. Het genezen moet het lichaam daarna zelf doen, dat kunnen dokters niet. Maar het weer in elkaar knutselen van breuken en wonden, en de omgevingsfactoren optimaliseren, zodanig dat zelfgenezing mogelijk wordt, dat doen ze echt fantastisch goed.

In de psych-whatever richtingen gebeurt dat allemaal niet: ze hebben 700000 vage lijstjes met vage symptomen die op iedereen van toepassing zouden kunnen zijn. Maar dat is pure willekeur. Daarin zit geen enkel systeem, geen logica, geen enkele bruikbare formule, ze hebben geen enkele oplossing, kunnen niets voorspellen, niets verklaren, niets genezen... Inderdaad, zoals je zelf zegt: er is geen medicijn. Moesten hun formules en lijstjes juist zijn, dan zouden ze wijzen naar de juiste oorzaken, en zouden ze een oplossing aanreiken, of minstens de weg wijzen in de juiste richting. Net zoals in de fysica, chemie, elektriciteit, en zo: "Okee, dit is de fout die we meten. Dus dit onderdeel is defect. En dus zo-en-zo kan je het repareren, zodat alles weer goed werkt."

Als mensen problemen hebben, is het enige wat ze daarmee kunnen die hun hersenen en zenuwen kapotbranden met electroshocks, lobotomie, of chemische harddrugs. Zodat ze helemaal niet meer kunnen denken en voelen. Dat is zoals 1000 Volt op een audio-versterker zetten, zodat die helemaal geen muziek meer kan spelen. Eventueel in verschillende gradaties, van "een klein beetje kapotbranden" tot alles kapotbranden en de patiënt als een hersendode plant in een rolstoel zit.

Het feit dat ze geen algemeen geldende formules hebben, niets kunnen verklaren, niets kunnen voorspellen, en vooral niets kunnen oplossen of genezen, bewijst dat hun visie fout is. Moesten ze het wel weten, dan zouden ze je wel kunnen genezen.

Dat doet niets af aan de mogelijke ernst van mentale of spirituele problemen die je kan hebben. Dat kan een hel zijn voor die mensen, dat begrijp ik echt wel. Maar voor de oplossing zal je dus elders moeten gaan zoeken. Als er al een oplossing is. En als je niet in de val loopt van andere kwakzalvers, want dat risico is ook groot.

Iets is juist in de mate dat het werkt. Werkt het of werkt het niet?

Okee, mijn visie. Maar je hebt natuurlijk altijd het recht om het anders te zien. :-)

Beetje off-topic, maar niet helemaal. En hopelijk heeft iemand er toch iets aan...

@m22: dat is een beetje kort door de bocht. Dus omdat het (vooral) psychische aandoeningen zijn, is het niet wetenschappelijk? Maar kanker, AIDS, Reuma en schurft dus allemaal wel? Bij de explosieve groei (en dus een label) als ADHD en Dyslexie kan je soms best vraagtekens zetten, vooral over de hoeveelheid, maar iets als Schyzofrenie wordt toch echt al lang beschreven in de wetenschap als een ernsige aandoening. Btw, ik heb zelf Tourette, maar dat neem je dus niet zo serieus. Ik moet helaas wel. En nee, er is geen medicijn tegen.

Ik snap al dat omslachtig gedoe met die letters niet? Schrijf dan toch gewoon de naam van het ding, plus een korte definitie van de betekenis ervan. Er is bijna niemand die 87 keer op-en-neer gaat scrollen om te zien wat wat is; en bijna niemand die weet wat die woorden inhouden.

Los van het feit dat al deze termen in mijn ogen nonsens zijn: ze verklaren niets, voorspellen niets en lossen niets op. Dus het is geen wetenschap. Maar ze brengen wel veel geld op aan de beoefenaars van dat vakgebied. In tegenstelling tot bijvoorbeeld formules en definities in de fysica waarmee je wel correct dingen kan berekenen en voorspellen, en problemen kan oplossen: dus dat is wel wetenschap. En waar je geen dokter voor nodig hebt om te zeggen hoe je iets moet doen, je kan en mag het zelf.

Autist, hoog begaafd, hoog gevoelig voor emoties van anderen

j23

Hoezo is dat standaard?

H en X

D, F en M, maar dat is toch best wel standaard?

bij mij h.s en m

Bij mij is S: Synesthesie van toepassing. Wat leuk dat je Synesthesie erbij hebt gezet. Ik kom zelden iemand tegen die weet wat Synesthesie is. Verder is de M van hoogbegaafd op mij van toepassing.