Goed dat je vooruit wilt gaan, dat gaat ook positief op je afstralen. Blijf wel altijd handelen op basis van gezond verstand, rationeel. Nooit blind fanatiek worden (dus nooit blind fanatiek gaan hongeren bijvoorbeeld, ook nooit blind idee-fixes van anderen overnemen). Altijd de dingen zelf grondig onderzoeken en afwegen, en dan kiezen voor wat jou het meeste vooruit helpt.

Weet je, een probleem is altijd iets dat iemand niet onder ogen wil zien of kan zien: het is te lastig, te pijnlijk, te moeilijk, te onbekend, te zwaar, te... Kortom, het is "te". En daarom is het een probleem, want het is lastig. Moest het plezant zijn, dan was het geen probleem maar een spel.

De oplossing van een probleem begint daarom altijd met het wel onder ogen te willen zien: bekijk het langs alle kanten, draai het om en om tot je het helemaal kan zien. Dan voelt het al veel minder lastig aan. Ik spreek uit ervaring, maar dan op andere vlakken.

Goed dat je die stap gezet hebt.

Hoi @j23 bedankt voor je reactie. Ook door het gesprek van vandaag besef ik me dat ik al meer last van mijn gewicht heb dan ik dacht. Ik denk dat ik het niet wilde zien.
De huisarts denkt dat de kortademigheid met zowel de corona als mijn gewicht te maken heeft en dat de heftigheid van de corona zeker met mijn gewicht te maken heeft.
Hij sprak over metabool syndroom omdat m'n buikomvang 116 cm is, mn bloeddruk nu de eerste keer iets te hoog is met (146/93) maar dat kan dus ook door de spanning komen. Met de vingerprik was mn glucose in het oranje gebied. Iets van 6,4 ofzo. Ik merk daar alleen niets van

Ik merk vooral mijn slechte conditie en mijn buik die eigenlijk ook wel steeds meer in de weg zit. Ik vind het lastig merk ik.
Ook qua intimiteit zou 30 kilo minder wegen fijn zijn. Er zit nu toch regelmatig wat in de weg.

Ik vind het echt heel dapper dat je deze stap hebt gezet. Zoals ik al eens eerder heb geschreven, en daar strijd ik ook echt voor, zwaarder zijn hoeft qua uiterlijk echt geen probleem te zijn en het hoeft niet iets te zijn om onzeker over te zijn, maar op een gegeven moment kom je qua gewicht wel op een punt dat je er nu of later last van kunt krijgen qua gezondheid. Daar zat je volgens mij al wel een beetje op, voor zover het geen long covid is. Het klinkt wel zwaar wat ze nu allemaal doen, maar als je uiteindelijk bepaalde dingen niet nodig hebt dan stopt dat wel weer. Zet hem op met alles wat hierdoor nu op je pad komt! Je komt er vast sterker uit.

Vandaag bij de huisarts geweest. Hij deed nuchter een vingerprik en hij zei dat het iets hoger was dan hij zou willen maar dat het wel goed was. Zelfde geldt voor m'n bloeddruk maar dat zie je ook vaak bij stress voor een afspraak zei hij.
Morgen officieel nuchter bloedprikken en hij heeft me verwezen naar een obesitas/ernstig overgewicht poli voor jongeren. Van een jaar of 16 tot 22 is een speciale leeftijdsgroep zei hij. Te oud voor de kinderpoli maar te jong voor de volwassenen poli maar we de leeftijd waarop je nog iets aan je gewicht kan doen
hierna is het amper nog op normale manier te doen. zeker als je in een groep komt om hulp te krijgen is dat met leeftijdsgenoten fijner.
Ik krijg ook gesprekken met de poh-ggz om te kijken of er meer aan de hand is en samen te kijken of het misschien toch eetbuien heb en hoor vaak dat voor komt en of ik daar hulp bij nodig heb. Er zijn overal langs wachtlijsten.
Pffff ik vind het echt veel en heb echt zoiets zoveel poeha om niks maar tegelijkertijd ook zoiets van oh nee dit is serieus

Hoi @j23

Ik ben geweest om te zeggen dat ik toch wel mee wilde doen en mocht gelijk mee naar binnen. Ik had of even de hoop dat er geen plek meer was.
Ik was 1,63 dus het krimpen begint vroeg hihihi en 101,6kg. Ik moest met kleding wegen en had er geen rekening mee gehouden dat ik vandaag al zou zijn anders had ik andere kleding uitgekozen.
Omdat mijn bmi 38,1 is heeft ze met de schoolarts zelf overlegd (de verpleegkundige weegt/meet) en daarna is met mijn toestemming de huisarts ingelicht en daar heb ik morgen om 8 uur een afspraak mee en dan moet ik even nuchter komen en vrijdag moet ik ook nuchter bloed laten prikken.

Vandaag had ik 4503 stappen. Morgen wil ik er 4750 halen en dan elke dag 250 stappen meer.
De verpleegkundige zegt dat het heel goed wel long covid kan zijn want soms krijg je hier pas na maanden last van.

Ik heb besloten morgen te zeggen dat ik toch op het lijstje van de schoolarts wil. Wie weet maak ik me gewoon druk om niets en zien ze nu na corona wel meer dikke mensen dat ze nog even een jaar afwachten hoe dingen zich ontwikkelen

Hmm @m17 die weekenddagen zijn op zich niet heel schokkend qua wat je eet zo te zien, op misschien een koekje te veel en een net niet handige lunchkeuze op je werk na. Maar goed, daar kom je natuurlijk niet ontzettend van aan (al deel je misschien bewust niet wat je in de avonden nog doet en hoe heftig die patatdagen zijn…). Je hebt ongetwijfeld de pech aanleg te hebben en emotionele eetmomenten te hebben en je doet veel te weinig aan beweging als ik dat zo lees. Met de metro naar je werk, achter de kassa zitten en in vliegende vaart weer terug naar huis. Ik weet natuurlijk niet wat de afstand naar je werk is, maar je zou kunnen proberen dat in ieder geval te fietsen, of als dat niet gaat, een halte eerder bij de metro uit te stappen (en vervolgens 2, 3). Begin gewoon klein en bouw rustig op en dan wordt het vanzelf gemakkelijker om weer wat meer te gaan bewegen, voor zover je daar iets van lol weet uit te halen natuurlijk. Vervolgens is het zaak om erachter te komen hoe je van dat emotionele eten afkomt, want dat is bij jou volgens mij wel echt een killer. Maar misschien ben je inmiddels al verder door je bezoek aan die schoolarts, of ben je uiteindelijk niet gegaan?

Hoi J23

Mijn weekend dagen zijn best wisselend maar dit is het momenteel
Vaak ontbijt ik met een bolletje met chocopasta of pindakaas in de metro op weg naar m'n bijbaantje. Ik zit achter de kassa in de supermarkt. Dan daar rond 10.30 een kwartiertje pauze met vaak iets van een koekje wat er staat. Als ik alleen ben of het heel lekker ook wel eens twee of drie (nu ik het opschrift denk ik tsja, dat is fout), dan tussen de middag iets uit de winkel van de bakkerij afdeling. Croissantje, pistoletje, kaas broodje, frikandel broodje o.i.d maar net wat er dan lekker uit ziet.
Meestal ben ik rond 15 of 16 uur klaar en dan ga ik naar huis. Dan neem ik als ik vroeg klaar ben een boterham en als ik laat ben eten we meestal snel. Zaterdag is patatdag.
Zondag slaap ik uit tot 12 uur. Dan ontbijt/lunch met afbakbroodjes. Daar eet ik er 2 of 3 van. Meestal met kaas, soms met zoetigheid.
Rond 15 uur gaan we vaak naar m'n opa en oma en ga ik gezellig mee. Daar thee met een koekje.
Op zondag eten we soep met brood.

Na het eten kijk ik wat tv en maak ik huiswerk. Dan is de dag al weer om.

@m17 Graag gedaan. Als ik je bericht zo lees zit er bij die heftigere eetmomenten dus wel een emotionele component aan en dat is wel belangrijk om in de gaten te houden, helemaal omdat je in een ander topic volgens mij ook schreef dat je je best een beetje schaamt voor je gewicht. Dat schamen is natuurlijk helemaal niet nodig, ook als je te zwaar bent kun je nog net zo mooi/knap zijn en je innerlijk verandert er niet door, maar als je er al een beetje mee zit, emotioneel gestuurd eet terwijl je langzaam maar zeker al aankomt dan ligt het gevaar van een vicieuze cirkel wel op de loer en voordat je het weet is het dan niet meer de 98 kg van nu maar een flinke 100+ en dat moet je allemaal wel meezeulen. Ik zou je daarom willen aanraden om op zijn minst wat meer te gaan bewegen. Een dag niet bewegen kun je je namelijk eigenlijk niet veroorloven. Ga een stuk lopen of skeeleren, ga, als je dat durft zwemmen, of pak toch die fiets. Misschien kun je dat wel doen met een goede vriend of vriendin? Houd die eetbuien, want tja, die zijn het misschien toch eigenlijk wel, ook goed in de gaten want die zijn het meest zorgelijk. Hoe ziet een vrije weekenddag, bijvoorbeeld afgelopen weekend, er bij jou nu uit eigenlijk, qua eten/drinken en bewegen? Misschien dat daar nog goede aanknopingspunten voor gemakkelijke tips in zitten.

Hoi @j23

Bedankt voor je reactie.
Op de momenten dat ik wel die slechte dingen eet heb ik eerst gewoon trek in iets en neem ik iets van een appel maar dat geeft geen voldoening en dan neem ik 2 crackers en als ze op zijn nog een keer en daarna 4 enz en uiteindelijk de pot en het pak crackers en plof ik ergens neer.
Het is altijd als ik uit school kom en er niemand thuis is. Vaak na een rotdag op school of als ik heel moe ben. Het eindigt als het op is of als ik weet dat iemand bijna thuis is.
Ik voel me dan dik maar ook voldaan ofzo.
Als ik nu niet naar school fiets doe ik niets.

Ik ben trouwens niet naar de schoolarts geweest. ik heb gezegd dat ik later deze week wil. Ik sta nu voor morgen 14 uur op de lijst dus niet echt later.

@m17 Sowieso al heel goed dat je je ervaring hier deelt hoor. Alleen dat helpt jezelf al om erover na te denken en het helpt ook anderen die het nu of later lezen en die misschien wel hetzelfde doormaken en geloof me, die zijn er genoeg.
Maar goed, afvallen is iets wat gewoon heel lastig is en wat veel wilskracht vraagt. Niet voor niets zijn er zoveel diëtistes et cetera die mensen daarbij begeleiden. Dus helemaal niet gek dat je daar zelf zo’n moeite mee hebt. Maar steeds vaker momenten hebben waarop je potten chocopasta en bakken ijs en zo eet dat is wel zorgelijk eigenlijk. Kun je beschrijven op wat voor momenten zoiets gebeurt? Op welk moment van de dag? Voel je het aankomen, is er een speciale aanleiding, of...? En hoe eindigt zo’n eetmoment bij jou weer en hoe voel je je daarna? Het valt me verder op dat je op ‘gewone’ dagen niet uitgesproken veel eet, vooral ontbijt en lunch zijn niet heel groot. Je zou kunnen proberen op die momenten wat extra’s te nemen zodat je op andere momenten minder snackt, maar of dat helpt hangt een beetje af van waar die heftigere eetmomenten door komen.
Verder: probeer te bewegen, te bewegen en nog eens bewegen. Wat doe je nu effectief aan beweging als fietsen naar school niet lukt?

@j18 nadeel is dat ik ook steeds vrij kortademig ben. Ik denk dat het misschien wel long covid dingen zijn. Dat maakt het bewegen ook lastiger.
******opdrukken ofzo en begin merk je niet zo veel maar je valt dan gewoon af op een tempo.
Ik kan dat echt niet hoor. Zal door m'n armen heen
@j23

***De vraag is dus vooral, hoe belangrijk vind je het om af te vallen en om daarvoor je leefstijl te veranderen?
Ik weet dat het belangrijk is en daarom wil ik het ook wel maar het lukt steeds niet en ik heb echt het idee dat ik het niet kan. Het gaat steeds een paar dagen goed en dan weer mis

****Hoe lang/zwaar je nu bent, of je nog steeds aankomt,
Ik ben 1,64 en rond de 98kg. Ik ben sinds de eerste keer corona tussen de 10 en 15 kg aangekomen en ik kom nog steeds langzaam aan.

***waardoor dat komt en hoeveel ‘last’ je er nu van hebt kunnen wel helpen bij beantwoording van de vraag.
Ik weet niet of het er mee te maken heeft maar het gaat steeds een paar dagen goed en dan gaat het toch weer fout en eet ik ineens een pak ijs en pak Bastogne koeken of een pak crackers en pot chocopasta. Eerst was dat ongeveer 1x per week/anderhalve week. Nu soms 1x per 3 of 4 dagen. De andere dagen loopt het wel goed. Omdat ik steeds moe ben en wat kortademig beweeg ik steeds minder.

@meisje19
****Wat eet je op een dag en heb je wel eens eetbuien?

Op een normale dat 2 boterhammen, op school wisselt het tussen fruit of een pauzekoek, in de middag 2 boterhammen, in de middag thuis wisselt. Soms een banaan of appel, soms een Twix o.i.d, in de avond avondeten met het gezin en in de avond wisselt het. Soms nog thee met een koekje, soms niks, soms een schaaltje chips

Of ik eetbuien heb? Geen idee eigenlijk. Ik heb er nooit over nagedacht maar ik denk het niet.volgensmij eet je dan wel zo vaak zo veel dat je het door hebt dat je eetbuien hebt.

****Wil je hier graag tips of vooral je verhaal kwijt?
Oei lastig want tips kun je opvolgen en ik ben bang dat ik dat niet kan maar ik wil eigenlijk wel tips want ik moet echt afvallen. Hier even kwijt kunnen is ook wel fijn want ik ken geen andere meiden die zo dik zijn

Afvallen moet je niet alleen doen, veel te zwaar en niet vol te houden. Samen met een vriendin, haalbare gewichtsafname afspreken en dan is het verder gewoon lastig, want: niet teveel (tussendoor) eten en wel bewegen. Van dat laatste ga je trouwens wel meer genieten als je wat afvalt. En, neem de tijd. Niet verder aankomen is het eerste, afvallen volgt. Ben zelf door omstandigheden naar mijn werk gaan fietsen, altijd te laat van huis, en in een maand zomaar 2 kilo kwijt, gewoon alleen door het fietsen, drie kwartier per dag.

Hoi meisje 17

Wat een lastige keus. Ik snap dat je niet wil gaan en ik zou zelf hetzelfde dilemma hebben. Tegen iemand anders is het alleen heel makkelijk gezegd. Kies voor jezelf en je gezondheid.
Hoe lang en zwaar ben je nu of wat is je bmi?
Het maakt natuurlijk uit of je bmi 26 of 36 is. Bij 36 is de nood nog groter en bij 26 moet je zeker zorgen dat je niet zwaarder wordt. Wat eet je op een dag en heb je wel eens eetbuien?

Wil je hier graag tips of vooral je verhaal kwijt?

De vraag is eigenlijk welke keuze je hebt. Vergelijk het met een auto. Je hebt schade gereden maar hij doet het nog wel. Hij moet gerepareerd worden, want blijven doorrijden met schade zorgt er uiteindelijk voor dat die eerder gaat roesten doordat vocht en vuil naar binnen dringen en onderdelen aantasten en het is bovendien niet mooi, maar reparatie kost geld. Als je niet meteen naar de garage gaat kost het je nu niks, maar uiteindelijk moet die reparatie toch uitgevoerd worden en hoe langer je wacht, hoe duurder het wordt, bovendien word je elke dag met de schade geconfronteerd. Dat geldt ook een beetje voor je lichaam. Je weet dat je te zwaar bent en dat je daar eigenlijk iets aan moet doen. Je kunt wegkijken, niet naar die arts gaan zodat je niet hoort wat je eigenlijk al weet, niet hoort wat je eigenlijk moet doen en wat nog niet lukt, maar ondertussen is de kans wel groot dat je nog verder aankomt, dat slechte gewoontes nog dieper inslijten, dat je lichaam andere problemen krijgt door het overgewicht en bovendien zie en ervaar je het elke dag, voor de spiegel, bij het aankleden en bij het sporten. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt om er iets aan te doen. Waar je bij die auto nog kan denken ach boeien, ik koop wel een keer een nieuwe, kan dat met je lichaam niet. De vraag is dus vooral, hoe belangrijk vind je het om af te vallen en om daarvoor je leefstijl te veranderen? Het is jouw lichaam en jij gaat erover, maar wegkijken en uitstellen zijn eigenlijk geen antwoord. Hoe lang/zwaar je nu bent, of je nog steeds aankomt, waardoor dat komt en hoeveel ‘last’ je er nu van hebt kunnen wel helpen bij beantwoording van de vraag.

M17 . Ik zou gewoon iets minder eten en iets meer bewegen had zelf ook het probleem toen besloot ik minder te eten en iets meer bewegen bevoordeeld fietsen of iets van lichamelijke oefening opdrukken ofzo en begin merk je niet zo veel maar je valt dan gewoon af op een tempo

Ik herken het probleem. Onze school doet mee aan iets en dan wordt een groep jongeren van de eerste t/m de 6e elk jaar op school gecontroleerd door de schoolarts en/of verpleegkundige. Ze controleren gewicht, lengte, ogen, oren, psychisch enz. Ik doe al vanaf de eerste mee en toe had ik nog een normaal gewicht maar sinds corona behoorlijk overgewicht. Vorig jaar wilde ze me naar de kinderarts verwijzen maar dat heb ik geweigerd. In maart word ik 18 dus nu heeft het geen zin meer. Maandag moet ik voor de jaarlijkse meting. Ik twijfel of ik ga. Je mag op elk moment stoppen met het onderzoek en dit is misschien wel een mooi moment. Aan de ene kant wil ik graag afvallen en het moet zeker, aan de andere kant kan ik het niet volhouden en lukt het toch niet.
Ik vind het lastig. Wat zouden jullie doen? Iemand ook deze ervaring?

Ik vind het echt heel lastig. Ik probeer de structuur aan te houden van 3 maaltijden en 3 tussendoortjes maar heb vanaf de middag continu trek in zoete dingen. Niet teveel avondeten of een gezonde avondmaaltijd zijn een uitdaging. Die pizza ligt sneller in de oven en je hoeft hem niet in de gaten te houden en echt koken.
Ik weet dat het moet maar ik vind het echt moeilijk

Wow @m21 wat goed dat jullie dat probleem al een soort van bloot hebben gelegd en dat je het hier zo open deelt. Ik denk eerlijk gezegd dat heel veel mensen met dat probleem worstelen. Je hele leefstijl omgooien is best wel zichtbaar en mensen vinden daar van alles van, nog los van het feit of het je lukt of niet, waar ze dan ook weer wat van vinden trouwens, zonder stil te staan bij hoe zwaar dat is. Veel mensen komen echter al nooit tot de stap die jij al wel hebt gezet, dus dat is je winst al. Zie je het los van die ‘faalangst’ wel zitten? Je moet er, zeker de eerste tijd, best wel veel voor laten. Krijg je vast later andere dingen voor terug, maar je moet daar wel doorheen, terwijl de rest van je leven ook doordendert en anderen om je heen wél naar die feestjes gaan en wel al die dingen blijven eten. Kan me voorstellen dat zo’n vooruitzicht ook best lastig is zolang de knop nog niet helemaal om is.

Beetje late reactie maar er loopt inderdaad inmiddels wat.

Nadat ik bij de poh somatiek ben geweest heb ik ook een gesprek met de poh ggz gehad.
We hebben gekeken waarom het zo lastig is om de knop om te zetten en te kiezen voor gezond en afvallen en niet voor feestjes en lekker eten en zijn tot de conclusie gekomen dat ik bang ben om daarvoor te kiezen omdat ik niet wil falen en dat iedereen op me let. Ik ben bang dat ik het niet kan. Als ik er niet aan begin kan het ook niet mis gaan.

We gaan nog een paar afspraken hebben en dan kijken of ik meer hulp nodig heb

@meisje21

Hoe gaat het de afgelopen week?
Alles tot je laten bezinken?
Verder nog veranderingen?

Het was wel even schrikken bij de huisarts want mn cholesterol was te hoog en 1 ding daarvan was juist te laag en hij zegt dat ik in een voorstadium van diabetes zit omdat mijn glucose 6,6 was. Ik kan het me niet voorstellen want ik ben pas 21 en het lijkt me een beetje onzin dat je dan al ouderdoms suiker krijgt.
Over 2 tot 4 weken moet ik weer opnieuw bloed laten prikken om te kijken of het toeval was dat hij zo hoog is. Ik heb het advies gekregen na te denken over gecommuniceerde leefstijl interventie. Ik woog vandaag 114,4 maar het is midden op de dag en met kleding aan.
Ik ben ook naar de poh somatiek gestuurd om afspraken te maken om mijn bloeddruk nog een keer te testen en sws over 3 maanden weer bij haar voor mijn gewicht enz. Ook "moet" ik naar de keten diëtiste??? Ik weet niet wat het verschil is tussen een die ik zelf kies of de keten diëtiste. Misschien dat zij is aangesloten bij de praktijk en daarin snel kan overleggen ofzo.
Ik wacht wel af. Ik vond het een beetje paniek voetbal alsof ik half dood ging.

@m21 hoe was het bij de huisarts? Heeft hij nog tips voor je of een goede diëtiste en ga je dat opvolgen?

@m21 Wat goed dat je er de laatste dagen zo over hebt nagedacht en daardoor tot meer dingen waar je last van hebt bent gekomen (gedeeld in het algemene topic) en zelfs de huisarts alweer gecontact hebt. Het begin van succes is er, want zulke dingen inzien wakkert een interne motivatie aan en die heb je wel nodig, want je leven veranderen is hoe dan ook lastig. In wat je deelde over het eten/drinken op een bepaalde dag zag ik al wel dingen misgaan. Eigenlijk te weinig eten door de dag heen bijvoorbeeld. Een hele dag (vermoedelijk in de horeca) werken en dan op een paar beschuiten, een italiaanse bol en een pizza leven is gewoon niet voldoende eigenlijk. De verkeerde en te weinig voedingsstoffen en tja, dan gaat het in de avond inderdaad vanzelf mis. Qua drinken is het ook veel te veel frisdrank/sap viel me op. Zoiets als Red Bull is gewoon foute boel, helemaal als het twee blikjes zijn. Een glas cola light zou wel kunnen, maar 1,5 l… en helaas is ook verse jus, en dan ook nog eens een halve liter, gewoon een suikerbom, hoewel het zo gezond lijkt. Alleen die jus, of alleen die fles cola of alleen een blikje red bull is eigenlijk al veel, laat staan dat allemaal. Ik denk dat je al een heleboel wint als je al die frisdrank/sappen voor een groot deel mindert en overdag voedingsrijkere dingen gaat eten. Wissel die beschuiten in voor twee boterhammen, eet ook zoiets bij de lunch en vervang die sap door echte stukken fruit en probeer qua avondeten, voor zover dat met werk en zo kan, ook niet voor die vijfkazenpizza te kiezen. Het eens in zo’n appje bijhouden, zoals de reageerder hierboven ook zegt, helpt misschien inderdaad enorm. Ga vooral niet alles tegelijk doen, omdat er misschien ook nog iets met suiker in het spel is, is dat niet verstandig, maar bouw het rustig op (of eigenlijk af). Ongetwijfeld gaat de huisarts je ook goed doorverwijzen of van goede tips voorzien. Zet hem op!

Hoi,
Vorig jaar tijdens een school project hebben ik en een vriend een soort van programma gemaakt voor mensen die in dezelfde situatie zitten als jij nu.
Alhoewel ik meer het programmeren heb gedaan heb ik wel wat gelezen over hoe je kan beginnen met afvallen.

Je zou kunnen beginnen met na het opstaan, en voor het ontbijt een rondje te gaan wandelen/rennen/fietsen sinds dat meer vet verbrand dan als je eerst gaat ontbijten. Verder zou je een sport horloge (Apple Watch, Fitbit, ect.) kunnen kopen die je erbij kan helpen. Ook kan het handig zijn om te kijken wat je per maand uitgeeft aan eten en drinken, en dan zou je eventueel een deel opzij kunnen zetten zodat je voor iets moois kan sparen. Verder moet je zorgen voor motivatie, zoek mensen op met hetzelfde probleem als jou en als je niemand kan vinden dan moet je gewoon vrienden of familie vragen of ze je kunnen helpen door bijvoorbeeld samen te sporten.
Zodra het opgang komt dan moet je zelfmotivatie hoog genoeg liggen en dan lukt het laatste deel vanzelf.
Veel succes ermee!

Hoiii ik wilde ook afvallen dus zal mijn manier delen. Eerst moet je een doel stellen wat je wilt bereiken. Dan weet je waar je naar toe werkt. Als ik jou was zou ik ook eens een eetapp downloaden bv Food. Houdt eens een week ofzo precies bij wat je eet. Hier kun je ook je doel ed. instellen. Dat helpt je in principe al omdat de app een limiet stelt voor calorieën. Verder qua eten heb ik in ieder geval al mijn drinken zonder suiker. Ik drink alleen nog water en melk. Dat scheelt echt al heel veel. Verder ontbijten met eiwitten bv gekookt ei, dat zorgt dat je de rest van de dag minder honger hebt. Als je dat een tijdje goed gaat kun je bv stoppen met koekjes, niet alles tegelijk natuurlijk. Je lichaam moet er aan wennen. Ik kan je vertellen, als je het een tijdje doet wen je eraan en heb je niet eens behoefte meer aan suiker. Qua bewegen doe ik niet echt iets, maar dat kun je ook met een app ofzo doen als je dat wilt. Heb je ondanks deze opties nog geen motivatie zou ik inderdaad naar een diëtist gaan, die kan je misschien beter helpen. Zeg het gerust als je nog meer wilt weten, succes!

Bedankt J21 voor je reactie. Ik heb ook al gereageerd op het algemene topic.

Vandaag was het

2 beschuiten met pindakaas
Italiaanse bol met witte hagelslag en 0,5l verse jus op mn werk
5 kazen Pizza op mn werk
Net thuis gaat het dan mis. Een zak bolletje chocolade pepernoten

Drinken, 2 blikjes Red Bull,1,5l fles cola light, 0,5 L water, 1 glas melk

Vanaf dat ik op kamers ben gegaan heb ik niet meer echt gesport.

Maandag naar de huisarts om te kijken wat ik moet doen

Banen zwemmen!!
Niet op z'n Jan-boeren-fluitjes maar echt stevig door zwemmen en tempo maken.
Het is geen belasting voor de gewrichten maar je valt er razend snel van af.
Ik ben op die manier meer dan 40 kg afgevallen in ongeveer een jaar tijd.
2x in de week een uur en dan heerlijk even uitzwemmen en met een goed gevoel op de fiets naar huis.

Afvallen is in de basis heel simpel. Meer bewegen en minder calorien eten. Er zijn geen magische pillen of dieeten die je zonder moeite laten afvallen. Je zult er dus echt moeite voor moeten doen.

Ga naar een diëtiste die weet dat echt niet tips hier op een forum zomaar aannemen

Een dietist inschakelen want jouw lichaam is anders dan dat van een ander.

Lees wat ik geschreven heb in het topic 'Jongeren met een kilootje meer', Dat geldt ook voor jou. Belangrijk is dat je het echt wilt en bereid bent om er offers voor te brengen. Goede begeleiding zou ook heel fijn zijn om je te motiveren.

@m21 ik heb op het algemene topic waarin je je verhaal postte ook gereageerd, maar hier nog even specifiek op de vraag die je nu stelt. Er zijn een paar dingen waarover je goed moet nadenken voordat je met afvallen begint. De eerste vraag is, hoe graag wil je het, zonder interne motivatie kan het namelijk een gebed zonder eind worden. De tweede vraag is wat wil je bereiken en wat heb je ervoor over. Je kunt je hele huis verbouwen omdat het er in de zomer te warm is en in de winter te koud, maar in de zomer een raam openzetten en wat isolatiefolie achter de radiatoren plakken voor in de winter geeft ook al effect. Die vraag moet je je dus ook stellen over hoeveel en hoe je wil afvallen. Een paar kilo eraf, of gewoon zorgen dat je niet verder aankomt vraagt om een andere strategie dan 20, 30, 40 of 50 kg willen afvallen. Als je dan tot de conclusie komt dat je het ervoor over hebt om af te vallen dan moet je nadenken over een manier en daarbij moet je keuzes maken. Gewoon door blijven gaan met alle feestjes en andere leuke dingen werkt waarschijnlijk niet, dus het vraagt veel discipline. Het beste is een manier zoeken die bij je past. Heel eerlijk, hoe ziet een doorsnee dag er bij jou nu uit qua eten, drinken, lichaamsbeweging et cetera? Het beste is om dicht tegen je huidige stijl aan dingen aan te passen. Als je niet sportief bent kun je ineens heel intensief gaan sporten, maar de vraag is of je dat dan vervolgens over een paar maanden nog doet, als het buiten regent, de tentamens voor de deur staan en de kruidnoten in de winkels liggen. Dus kijk eerst wat bij je past. Zorg dat je meer gaat bewegen, dat kan door naar de sportschool te gaan, maar elke dag een uur lopen of fietsen, een paar keer per week baantjes zwemmen et cetera helpen ook al. Dat moet dan wel in combinatie met een aanpassing in je voedingspatroon zijn, want van bier, chips en pizza val je nou eenmaal niet af. Maar ook daarvoor geldt, iets wat niet betaalbaar is of niet past bij je studenten(ritme) werkt niet. Het moet dus een aanpassing zijn die ook werkt als je deadlines of tentamens hebt. Regelmatig eten is daarbij sowieso belangrijk. Voorkomen dat je in de middag hongerig naar die chocola of chips grijpt. Een vriend van mij, die nog veel zwaarder was, koos voor een coolhydraatarm voedingspatroon. Geen frisdranken meer, geen pasta, pizza en aardappels meer, maar wel andere dingen kunnen blijven eten, voor hem werkte dat en hij houdt sindsdien ook alles wat hij eet/drinkt en wat hij aan beweging doe tin een appje bij. Hij wilde eerder nooit iets weten van afvallen, maar sinds hij in die app, op de weegschaal, in de spiegel en in het gemakkelijker kunnen bewegen ziet/merkt wat het doet is hij er ineens heel enthousiast over. Zoiets kost de eerste weken heel veel moeite, maar als je eenmaal een modus operandi hebt gevonden… Maar goed, het begint dus met wat je echt wil.