Dankjewel lieve jongen doe me best me pa en mam is duidelijk wel
Weet ik echt niet meer..

Dag jongen, Je klinkt erg radeloos maar er zijn altijd mogelijkheden en er zijn altijd anderen, jong en oud, die om jou geven en er voor je willen zijn. Hier kunnen wij je alleen met woorden helpen maar als je een beetje durft en wat om je heen kijkt zijn er echt wel anderen te vinden, ook vrienden.

De moderatie heeft je een webadres gegeven van Jongenout. Daar kan je lid van worden en dan kan je contact hebben met anderen en als je dat wilt afspraken maken. Het is niet anoniem zoals dit en daarom moet je lid worden. Je hoeft niet bang te zijn dat iemand er achter kan komen wie jij bent, na controle van je leeftijd worden je gegevens gewist. Ze houden ook meetings waarbij je de leden echt kan ontmoeten.

Je vertelt dat je ouders jou het huis uitgooien als ze er achter komen dat jij op jongens valt. Weet je dat zeker? Heeft dat met het geloof te maken? Ouders willen altijd graag dat hun kinderen gelukkig worden en soms denken ze dan ze zich aan de regels van het geloof moeten houden om in de hemel te komen. Niet iedereen denkt er zo over en die hemel, dat moet je nog maar afwachten.

Het is altijd moeilijk om te ontdekken dat jij 'anders' bent. Je wilt het verbergen en net zo zijn als de anderen, maar dat gaat niet. Het verlangen naar vriendschap en liefde, te zijn wie je bent en eerlijk te zijn over je gevoelens wordt te sterk. Je moet accepteren hoe je bent, het kan niet anders.

Je denkt misschien dat jij de enige bent met die gevoelens maar als je hier vaker komt dan weet je dat het niet zo is. Er zijn er veel meer. Wetenschappers schatten dat ongeveer 1 op de 20 van de mannen op het eigen geslacht valt en nog eens 1 op de 20 heeft er geen moeite mee om wel eens seks te hebben met iemand van het eigen geslacht. Dus van al die jongens die jij kent zijn er zeker een aantal die net als jij zijn.

De vraag is, heb jij vrienden waar jij goed mee om gaat en waar jij dingen mee doet in je vrije tijd of op school? Op een sportclub misschien?
Als jij in een omgeving woont waar heel negatief over homoseksualiteit wordt gedacht dan zitten die met hetzelfde probleem als jij.

Hoe ga jij om met de jongens die jij kent? Ben jij verlegen en teruggetrokken, houd jij afstand, of ga je er gewoon gezellig mee om zoals de andere jongens met elkaar omgaan?
Dat is belangrijk, want als je een goede band hebt met iemand die jij vertrouwt, dan kan je ook wel eens praten over dingen zoals gevoelens hebben voor jongens. Niet van, "ik ben homo", maar van "hoe denk jij daar over?" Als een begin, een inleiding zeg maar.
Het gaat er om dat jij goede vriendschappen hebt en leert hoe zij over zulke dingen denken en hoe open jij kan zijn.

Je praat over het huis uitgezet worden en bij een vriendje gaan wonen. Heb jij zo'n vriendje waarvan jij denkt dat dat kan of is dat meer wensdenken van jou? Waarom denk jij dat je ouders jou het huis uit zetten? Zeggen ze lelijke dingen over homo's en wat ze zouden doen als jij homo bent?

Je wilt heel graag een vriend die is zoals jij zelf bent, dat is te begrijpen, maar dat gaat niet van de ene op de andere dag. Je kan beginnen met dat Jongenout en vooral door vriendschappen met de anderen die jij elke dag ziet. Daar is er zeker wel een of meer bij net als jij. Het gaat er om dat jullie het bij elkaar herkennen. Dan zal jij jezelf toch wat moeten blootgeven. Dat vraagt moed, maar anders blijf jij je hele leven verstoppertje spelen en dat wil jij niet.

Veel moed en kracht gewenst, en kom gerust terug!