Ik was toen een jaar geleden vrijgezel, spontaan ontmoet ik een stel, lang verhaal kort te maken, ze deden aan rollen spel, ik vond dat beetje raar! Uiteindelijk stemde ik er toe mee te gaan doen. Zijn vriendin lag op bed en ik mocht haar likken, verder komt hij en hij stak zijn p in me kont. Dat was vreselijk pijnlijk, verder mocht ik verder met dat meisje neuken maar hij wilde dat ik toch door hem op het laatst gepijpt word,dat was raar en vreemd maar toch gek en ik zou weer willen doen maar dan met twee jongens, maar ook met twee dames.

Ik vind dat je jezelf moet zijn daar gaat het om. Als je nu niet jezelf bent zou ik er zeker voor kiezen om uit de kast te komen want je hebt immers maar één leven. Als je al jezelf bent zie ik er geen haast achter zitten. Ik ben altijd mezelf geweest maar merkte toen ik ouder werd dat ik toch sommige aspecten van mijn persoonlijkheid ging verstoppen. Hierdoor voelde ik mij niet mezelf en dat kon ik niet laten gebeuren. Ik heb toen met mezelf afgesproken om voor mijn 17e verjaardag uit de kast te komen en ja hoor de avond voor mijn verjaardag kwam ik voor mijn ouders uit de kast. Ik voelde mij niet heel erg opgelucht en vond het nog steeds heel spannend. Het betekend dus niet gelijk dan een coming out al je onzekerheden oplost. Ik ben nu gewoon aan het accepteren dan ik op jongens en meiden val omdat het toch nog raar voelt op een of andere manier. Ik heb geen idee of je wat aan dit verhaal hebt maar misschien kan het je helpen. Deze zomer ben ik van plan om voor me vrienden uit de kast te komen. Ik heb echter geen spijt dat ik uit de kast ben gekomen!

Uit eigen ervaring kan ik niet zeggen hoe het is om uit de kast te komen maar uit verhalen die ik hier lees was het voor iedereen een bevrijding en werd het altijd goed ontvangen. Als iemand hier merkt als jongen gevoelens voor andere jongens te hebben dan is het meestal zo dat hij zich bi/gay noemt omdat hij nog niet bereid is te accepteren homo te zijn. De vraag is, in hoeverre ben jij bereid om te accepteren dat je voornamelijk homoseksuele gevoelens hebt. Uit wat je schrijft krijg ik de indruk dat je daar toe bereid bent omdat het verbergen van een deel van je persoonlijkheid je steeds zwaarder gaat worden. Hoe je uit de kast wil komen weet ik niet, meestal eerst naar goede vrienden en naar familie. Dat zal niet gemakkelijk zijn maar het zal als een bevrijding voelen weet ik bijna zeker. Het zal ook wel je sociale leven veranderen, maar naar ik denk in positieve zin. Veel sterkte en misschien dat er nog iemand anders wil reageren.

Bedankt voor je reactie maar het beeld wat je van me hebt klopt niet helemaal. Inderdaad ik heb graag seks en eerlijk gezegd is de seks meer voldoening dan liefdevol maar geniet er wel van. Verder heb ik genoeg vrienden waar ik regelmatig leuke dingen mee doe en met de meeste ook veel dingen kan delen.

Alleen over mijn seksleven deel ik niet zoveel en wat ik deel is heel oppervlakkig. Maar goed mijn probleem is meer dat ik het 'dubbel' leven leiden gewoon lastig vindt ik denk dat als ik uit de kast kom dit het makkelijker maakt. En dat het me misschien ook wel gaat helpen naar zoektocht naar een relatie. Ik vraag me laatste steeds of het hebben van een 'dubbel leven' er eigenlijk voor zorgt dat ik me juist niet durf over te geven voor een relatie. En ondanks dat ik niet lieg aangezien met het mij nooit om de man af heeft gevraagd voelt het verborgen houden ook niet echt heel goed.

En dus is eik mijn vraag als ik uit de kast kom denken jullie dan dat ik meer bevrijding vind en meer mezelf kan zijn. Dus ben benieuwd of jullie dit herkennen en hoe je jullie dit ervaren.

Beste jongen, als ik jou bericht lees dan zie ik seks, seks, seks. Met mannen met vrouwen, maakt blijkbaar niet zo veel uit. Misschien is het wel leuk om van het ene bed naar het andere bed te springen, maar wat voel je na de seks? Bevrediging of leegte? Heb je vrienden waar je gezellige dingen mee doet (geen seks)? Waar mensen behoefte aan hebben is iemand die ze hun vertrouwen kunnen geven en waar ze hun leven mee kunnen delen. Dat kunnen vrienden zijn maar wat de meesten willen is een duurzame relatie met iemand. Is er nooit iemand geweest die wat meer belangstelling voor jou had als mens? Misschien moet je eens met een andere bril gaan kijken naar de mensen om je heen. Kijk wat meer naar hun hart, wat minder naar hun kruis. Zijn er jongens of meisjes die je in je armen zou willen nemen, niet om ze te neuken maar omdat ze je een warm gevoel geven van binnen?