Hallo. Ik heb zelf ook al heel vaak depressie gehad. Gelukkig ben ik er zelf net van af. Het is behoorlijk belangrijk om te weten wat depressie nou eenmaal is. Het is een ziekte. Dit moet je jezelf echt even elke dag vertellen als je verkeerde gedachtes hebt. Je bent sterker dan die nare gedachtes anders stond je nog niet zoals nu! Wat voor mij hielp was echt uit je comfort zone komen. Doe dingen die je misschien normaal nooit had gedaan. Je kan je focussen op een bepaalde sport misschien. Sport werkt ook heel goed want dan denk je even niet aan de slechte momenten en gedachtes. Probeer even een doel te stellen en ga het proberen te halen. Kan dus ook met sport zijn of wat anders zoals bij werk. Probeer elke dag wat te doen qua een activiteit wat je bezig houd. Ga op uitjes en chill vaker met vrienden maar zorg wel dat je met goede vrienden omgaat en niet mensen die het voor je erger gaan maken. Kortgezegd zoek of maak hobby's en houdt je ermee bezig elke dag. Het komt wel goed ik geloof in je! Succes strijder

Beste jongen, Jouw topic blijft maar bovenaan staan terwijl er al een dag geen reacties meer komen. Ik zie dat als een uitnodiging van de forum redactie om er aandacht aan te besteden.
Ik weet niet met welke intentie jij je topic geplaatst hebt dus ik moet maar wat bedenken. Wil jij je verhaal vertellen? Wil je dat er reacties komen waar je wat aan hebt? Wil je misschien meer kwijt als er iemand is die naar je wil luisteren?

Voor mijn gevoel was jouw topic een afgerond geheel. Je hebt al lang problemen, je vrienden hebben dat opgemerkt en ondernemen actie omdat jij dat niet deed. Als alles goed gaat dan ga jij waarschijnlijk hulp krijgen en met een beetje geluk heb je er wat aan.

Ik zie voor mij dus niet direct een rol weggelegd, maar als jij dat fijn zou vinden wil ik graag in gesprek met je gaan. Ik dring mijzelf niet op, maar als je dat zou willen dan ben ik er voor je. Misschien dat je hier over dingen durft te praten (schrijven dus) waar je met ouders, vrienden of anderen niet zo gemakkelijk over praat. Daar zijn er hier meer van.
Misschien dat jij je alleen voelt met je problemen, maar je bent nooit echt alleen. Er zijn altijd mensen, ook in jouw omgeving, die jou willen helpen. Als die een hand uitsteken, durf hem aan te nemen!

Eet je weinig of slaap je niet veel? Zo ja. Probeer dan een schema te maken voor jezelf zodat je steeds meer begint te eten. Bijvoorbeeld dat je maandag ochtend 1 broodje en de volgende dag 2 broodjes eet. Als je niet goed slaapt raad ik je aan om melatonine te nemen, een dikke en goede laken te nemen en zonder kleren te slapen.

Goed dat je stappen onderneemt, je ouders zullen meer verdriet hebben over het niet kunnen helpen al die jaren en het gemist hebben of zelf iet durven aankaarten. Dat jij ze in vertrouwen neemt kan ook een volgende stap zijn, schrijf het uit als je het lastig vertellend vind en succes!

Beste jongen, Het leven is voor jou blijkbaar geen feest. Ik wil graag reageren op jouw verhaal maar ik wacht even of er misschien andere reacties komen waar jij wat aan hebt. Dit forumdeel is niet het meest geschikte voor zo iets omdat het hier meestal gaat om oppervlakkige flauwekul en je topic snel wegzakt en uit de aandacht verdwijnt. Je had het beter bij "Depressie" kunnen plaatsen.
In ieder geval fijn dat jij vrienden hebt die om je geven en je willen helpen. Psychische hulp gaat eigenlijk via de huisarts en de GGZ, maar je mentor kan je vast wel de juiste weg wijzen en misschien op school dingen regelen.
Wat jij ook moet doen is tegen je ouders zeggen dat jij je zo rot voelt. Als jij hulp gaat krijgen dan komen ze er toch achter. Het zal ze verdriet doen dat jij er zo slecht aan toe bent, maar als ze jou kunnen bijstaan en helpen dan zullen ze dat heel graag doen. Kinderen zijn voor ouders hun kostbaarste bezit. de meesten doen alles voor ze. Hebben ze echt nooit gevraagd of er niets is?

Ik wens je het beste, iemand van zestien hoort van het leven te genieten. Veel sterkte!