Waren mijn ouders er maar zo mee omgegaan. Mijne accepteren het, maar hebben t liever niet. Ze willen t er niet vaak over hebben. Niet gelovig gezin btw

Ik kwam uit de kast toen ik 12 was Mijn ouders waren helemaal verrast mijn vader was zelfs in de war omdat hij dacht dat ik al met een meisje ging ( mijn ouders zijn ook gelovig )

Beste J19, Ik vind het heel fijn te lezen dat jij een vriend hebt gevonden en dat die vriend jou heeft gevonden. Je hebt een nare periode achter de rug maar ik denk dat je zelf nu ook vindt dat het een goede beslissing is geweest. Die vriend van je was net als jij eenzaam in zijn anders zijn, maar omdat jij de moed had om voor je gevoelens uit te komen heeft hij jou kunnen vinden.
Hoe het verder zal gaan dat weet je niet, maar samen staan jullie sterker en weten jullie dat er liefde en vriendschap in jullie leven zal zijn. Op een dag zullen jullie ouders hopelijk ook inzien dat de boodschap van het geloof een boodschap is van liefde, solidariteit en acceptatie van je naasten zoals ze zijn, zeker als het je kind is.

De mens is niet geboren om zonder liefde door het leven te gaan en liefde is liefde, van wie het ook komt. Sommige dingen zoals de lichamelijke liefde zullen ze moeilijk vinden, maar zo is de mens nu eenmaal. Iedereen heeft dat verlangen. Als je gelooft dat de mens door God geschapen is dan moet je dat ook accepteren. Waarom zou een mens een zwaardere last mee moeten dragen als je die last niet samen met een gelijkgestemde mag dragen?

Ik weet niet hoe jij het geloof nu ervaart, maar ik hoop dat jouw ervaringen je niet met wrok hebben vervult. Het waren de mensen die de boodschap van het geloof niet begrepen hebben. Veel geluk samen!

Hier even een berichtje van mij. Mijn ouders zijn nog steeds niet echt blij. Ik heb uit mijn kerk contact met een leuke jongen. Hij heeft mij gemaild nadat hij hoorde dat ik homo ben. We hebben hele goede gesprekken samen en hij heeft mij verteld dat hij ook homo is. Zijn ouders weten het nog niet. Je kunt wel zeggen dat we n relatie hebben. Hoe onze ouders gaan reageren weten wij nog niet. Wilde even zeggen dat het dus gied gast met mij. Bedankt voor jullie steun.

ik durf dat nooit, mijn pa slaat me stuk :S

Jongen 19, allereerst met jou is niets mis. Wat een liefdeloze houding van die kerk, terwijl een kerk er voor iedereen moet zijn, ieder mens moet zich daar thuis kunnen voelen. Dat is wat het geloof zou moeten leren.
En waarom moesten je ouders gelijk die dominee en een ouderling bellen.
Dit was iets waar ze eerst met jou over hadden moeten praten. Blijkbaar hebben ze zo'n angst voor de kerk dat ze direct de dominee belden die jou maar even moest terechtzetten, en jou een vies mannetje noemden,dit zouden veel ouders niet accepteren als hun kind zo beledigd werd, je bent zo geboren en je kiest voor een vriend. Daar is helemaal niets mis mee, toen die dominee jou een vies mannetje noemde had je moeten zeggen dat hij een eng mannetje is. Jongen 19 strijd voor je rechten, kappen met deze kerk, dit is echt niet de kerk die Jezus in gedachten had. Wees trots op jezelf, vertel dit ook aan je ouders, en laat die dominee weten dat wat jou betreft hij de boom in kan,en als ze jou als gemeente hierom kwaad aan kijken omdat jij anders bent dan hun, dan deugen ze gewoon niet, als gemeente.Laat je niet beledigen, je bent een prima mens, en ik wist het wel, wie iemand zo beledigd en zo liet vallen, gelijk afstand nemen en die kerk nooit weer bezoeken.

Beste J19, Jouw verhaal heeft mij niet los gelaten en daarom heb ik wat lopen denken en mij afgevraagd waar men in jouw kerk de overtuiging vandaan haalt dat niet alleen homo doen, maar ook homo zijn slecht is en mensen die zo zijn uitgestoten moeten worden.     In de Bijbel gaat het nooit over over homo zijn omdat homoseksualiteit als identiteit toen niet bestond. Er is wel sprake van seks tussen mannen en dat wordt afgekeurd, maar bij Paulus gaat het dan eigenlijk alleen om betaalde seks, prostitutie dus. Over homo vriendschappen en liefdes heeft hij het niet. De informatie hier onder heb ik gehaald van de webpagina: https://nl.wikipedia.org/wiki/Christendom_en_homoseksualiteit     Sodom en Gomorra komen voor in Genesis 18 en 19, maar daar ging het eigenlijk niet in de eerste plaats om seks tussen mannen. In Leviticus 18 en 20 wordt seks met een man zoals met een vrouw veroordeeld, samen met nog een heleboel andere dingen.   Veel meer is er niet in het oude Testament, het gaat in wat andere verzen over prostitutie, en bovendien is het christendom gebaseerd op de boodschap van Jezus. Jezus heeft zich nooit uitgesproken over homoseksualiteit. Over zijn relatie met de discipel Johannes, de jongste van hen, werd gezegd dat hij die: "zeer liefhad". Wat daar van te denken?     In Romeinen 1 spreekt Paulus zich uit over seks tussen mannen in Rome. Hij keurt het af, maar er is bekering mogelijk. Hij zag het als iets heidens. In Korintiers 6:9-10 en Timoteüs 1:9-10 staat ook nog wat, maar dat gaat over prostitutie en misbruik.   Kortom, er is geen enkele aanleiding om jou vanuit het geloof te veroordelen op je homo zijn! Daarnaast, het is Paulus die dat allemaal zegt, niet Jezus. Jezus heeft een heel andere boodschap.     Dan is er nog iets. Als gelovigen iets naars overkomt dat een last voor ze is, zoals een gehandicapt kind, dan zeggen ze dat het een beproeving is die God ze heeft opgelegd met een bepaald doel. In de Bijbel staat het verhaal van Job. God had een weddenschap met de satan afgesloten dat Job zijn geloof niet zou verliezen, wat er ook gebeurde. God nam Job alles af, zijn bezit, zijn vrouw, zijn kinderen, zijn gezondheid, alles! Toch bleef Job vertrouwen in de Heer en hij kreeg alles weer terug.     Misschien zou je als gelovige kunnen denken dat God jou een homo zoon heeft gegeven om je geloof te testen en te kijken of jij de boodschap van Jezus echt begrepen hebt.   De ouders van TS zijn hier volledig geslaagd. Voor hen is hun zoon een kind dat God hen gegeven heeft. Ze houden van hem en steunen hem. Ik denk dat ze ook in God blijven vertrouwen.   De ouders van J20 zijn ook min of meer geslaagd, ze blijven van hun zoon houden maar het vertrouwen in de kerk zijn ze kwijt geraakt. Of dat ook het vertrouwen in God is weet ik niet.   Jouw ouders, het spijt mij, zijn helemaal door het ijs gezakt. Het kind dat God ze gegeven heeft verwerpen ze omdat hij niet is zoals zij willen dat hij is. Negentien jaar hebben ze voor je gezorgd, van je gehouden, en nu je homo blijkt te zijn verwerpen ze jou. Zou dat echt zijn wat God van ze wil? Ik dacht het niet!     In de Bijbel wordt mannenseks afgekeurd, maar als jij een vriend vindt, als er liefde tussen jullie is, wie kan het dan afkeuren als jullie elkaars warmte opzoeken en samen de fysieke liefde beleven? Jij mag dat en Jezus zal liefdevol op jullie neerkijken.     Ik wil meer zeggen, maar het maximaal toegestane aantal karakters is bereikt. Denk over wat hier staat en praat met je ouders. Sterkte!              

Beste J19, Het is erg verdrietig dat er nog steeds mensen zijn zoals jouw ouders, en nog erger, die dominee en de ouderling, die iemand gewoon maar afwijzen omdat hij niet is zoals hij in hun ogen moet zijn. Ze halen hun wijsheid uit het oude testament, uit het verhaal van Sodom en Gomorra, maar ze vergeten dat er een nieuw testament is waar de christelijke kerken op gegrondvest zijn.

Jezus was vrienden met hoeren en tollenaars, uitgestotenen uit die tijd. Hij begreep dat mensen soms verkeerde keuzes maken maar dat je ze nooit daarom mag afwijzen. Jij hebt helemaal geen keuze gemaakt, dat heeft de natuur voor jou gedaan. Sommige mensen denken dat iemand er voor kan kiezen om homo te zijn, maar dat is natuurlijk waanzin. Niemand met gezond verstand kiest er voor om homo te zijn. Jezus zou van je houden, niet jou afwijzen!
Die dominee, de ouderling, jouw ouders, allemaal geloven ze dat God ze geschapen heeft zoals ze zijn. Als Jezus van jou zou houden als kind Gods, hoe durven die mensen van jouw kerk zich dan boven Jezus te verheffen en jou te veroordelen?

Jouw ouders moeten zich schamen, niet omdat jij hun zoon bent, maar omdat ze jou niet liefdevol in hun armen nemen en trots op je zijn. Ze hebben het gevoel gefaald te hebben, en dat hebben ze ook, gefaald in het accepteren, steunen en het liefhebben van hun kind zoals jij bent en zoals God gewild heeft dat jij zou zijn.
Je moet het ze niet al te kwalijk nemen, ze kunnen misschien niet anders. Van jongsaf aan is het hen ingeprent. Zij worstelen er nu ook mee en misschien dat ze tot inzicht komen. Jij moet ook vergeven kunnen en je ouders blijven respecteren, al lijkt het nu moeilijk.

Hoe het verder zal gaan dat weet je niet, maar je ziet vaak dat vooral bij moeders de ouderliefde het wint van de Bijbelse leer. Een moederhart kan niet anders dan houden van de kinderen die ze met pijn gebaard heeft en met liefde heeft opgevoed. Je vader heeft wat meer afstand tot jou, hij voelt zich misschien gekwetst in zijn mannelijkheid omdat jij in zijn ogen geen echte man bent. Het heeft tijd nodig, misschien veel tijd, maar blijf hopen dat het goed gaat komen.

Ik ben blij voor je dat jij die vriend hebt met die lieve ouders die jou accepteren en liefdevol steunen. Niet iedereen heeft dat, jij gelukkig wel. Weet dat je nooit alleen bent. Nu voel jij je misschien erg eenzaam maar er zullen altijd mensen zijn die jou in de armen willen nemen en er voor jou willen zijn. Geloof daar in!

Ik wens je veel sterkte en ik denk dat er om jou heen wel meer mensen zijn die jou nemen zoals ze zijn, misschien is er ook wel een lieve jongen die van je kan houden. Waar jij woont daar ben jij echt niet de enige die anders is. Jij hebt de moed gehad voor je gevoelens uit te komen, misschien dat anderen je opzoeken om ook niet meer alleen te zijn. Om bij jou een broeder te vinden bij wie ze zichzelf kunnen zijn.

Ik wens je veel sterkte, veel wijsheid, veel vriendschap en veel liefde!

@jongen19 wat een triest verhaal ik ben zelf ook gelovig. zit in de Gereformeerde Gemeente. wat de dominee en ouderling gedaan hebben is niet goed want zij, die een voorbeeldfunctie hebben en die de wet voorlezen waarin staat dat je je naaste net zo lief moet hebben als je zelf daar hebben zij niet aan voldaan. ik wil zelf ook graag dominee worden om voor mensen er te zijn en om ze niet af te keuren want je moet als dominee er zijn voor je gemeente en hen ook bijstaan en hen helpen. en het allerbelangrijkste is dat God voor ieder mens een doel heeft en ook dat er een God mag zijn die al het verdriet ziet ga maar met al je verdriet naar hem toe. de dominee is een mens en hij heeft je afgekeurd. maar dat zegt niks over hoe God is want hij is een liefdevol persoon maar ook rechtvaardig. daarom verlaat God niet maar ga naar mensen toe die je wel accepteren als ik die dominee was zou ik je helpen en met de ouders in gesprek gaan dat dit niet kan zoals zij hebben gereageerd

Ik ben erg blij met je verhaal zodat ik weet dat het ook anders kan dan het bij mij is gegaan. Mijn ouders en familie zijn ook erg gelovig. Herstel hervormde gemeente ik vind het best erg zwaar. Ik ben in september 19 geworden en ik had mijzelf voorgenomen om er uit te komen dat ik gay ben. Ik heb het verteld op een vrijdagavond, nou daar heb ik spijt van. Er was weinig liefde van mijn ouders. Mijn vader heeft dezelfde avond de dominee gebeld en nog een ouderling van de kerk. Ik moest zaterdag morgen bij de dominee verschijnen en die heeft mij letterlijk uitgemaakt voor vies mannetje. Ik ben zo hard gaan huilen en voelde mij zo ongelukkig. Die twee hebben mij zo onmenselijk behandeld. Ik ben na een uur naar buiten gegaan en ben naar een vriend gegaan. Mijn ouders vinden dat niet goed want hij is niet van de kerk. Mijn vriend zijn moeder was thuis en zag dat ik huilde. Ik hen verteld wat er gebeurd was. Die vriend heeft echt lieve ouders, ik heb met ze gepraat en daarna heeft zijn vader mijn ouders gebeld en mij thuis gebracht. Ik mag altijd bij die mensen komen als er iets is. Mijn ouders zijn teleurgesteld omdat ze aangekeken worden in de kerk omdat ik niet voldoe aan de bijbel. Ik ben nu weer een beetje mijzelf geworden. Ik heb veel verdriet. Waarom zijn mijn ouders zo boos, ik doe toch niets verkeerd. Ik heb nog nooit n vriend gehad en ook nog nooit sex. Als ik klaar ben met mijn studie ga ik werken en het huis uit. Ik wil mijn eigen leven gelukkig invullen.

Gefeliciteerd jongen, goed dat je de moed hebt gehad om het te vertellen en ik hoop echt voor je dat je ouders het accepteren en je niet anders gaan behandelen dan voorheen! Ik weet hoe moeilijk het is, mijn ouders waren ook gelovig (niet heel streng overigens) en hebben uiteindelijk voor mij gekozen toen bleek dat de kerk aan het standpunt bleef vasthouden dat homo's niet welkom waren. Op zich was kerkbezoek geen bezwaar, maar ik mocht absoluut niet mee doen aan bijvoorbeeld het avondmaal. Mijn vader is uit de kerkeraad gestapt en zowel mijn vader als mijn moeder zijn steeds minder naar de kerk gegaan. Het is ongelooflijk fijn om te weten dat je ouders 100% achter je staan! Ik hoop ECHT voor je dat dat bij jou ook zo is en blijft! Helaas zijn niet alle ouders hetzelfde en zal de situatie voor iedereen anders zijn, maar ik ben ontzettend blij voor je dat het bij jou positief is opgevangen!

Een mooi en ontroerend verhaal van echte Liefde. Ik kreeg er kippenvel van. Je hebt je coming-out heel verstandig aangepakt met die brief. Rustig (ook al was je ongetwijfeld hypernerveus) en beheerst zonder theatrale toestanden. En jouw ouders hebben het hart op de juiste plek. Volgens mij is dit hoe de Heer wil dat mensen met elkaar omgaan.

Geweldig dat jij dit deelt en gefeliciteerd met je lieve ouders. Zo zie je maar, al is de leer nog zo streng, de liefde overwint het altijd. Ik weet zeker dat er heel wat jongens zijn die net als jij worstelen met hun gevoelens en bang zijn veroordeeld en afgewezen te worden. Ik hoop dat hen dit de moed geeft om de stap te zetten. Het zal zo'n opluchting en bevrijding zijn! Je bent niet de eerste die hier uit de kast komt en elk verhaal was hetzelfde, steeds bleken ze omringt te worden door liefde en vriendschap.
Ik zeg altijd dat je als homo extra liefde nodig hebt van je ouders en jij krijgt die. Hoe het verder zal gaan in jouw gemeenschap dat weet je niet, maar als ze echt christelijk zijn en de opdracht van Christus "Hebt elkaar lief als uzelve" serieus nemen dan kunnen ze niet anders dan ook jou als een kind Gods zien dat recht heeft op een plaats in hun kring.

Ik wens je veel sterkte en veel geluk met een hele lieve vriend die jij vast en zeker gaat tegenkomen! Bedankt voor je bericht!