@ moderator, ik mis mijn bijdrage?   Moderator Je vroeg of dit forum wel de juiste plek is voor dit topic. En ja, hier kun je alle vragen stellen. Wij hopen dat ts iets doet met alle adviezen en hulp zoekt, bijvoorbeeld door te chatten met www.113.nl.  Tips over hoe je zelfmoord kunt plegen zullen we niet doorlaten. 

Waar komt je depressie vandaan
Elke vorm van levensbeindiging is heftig
Met je huisarts de opties bespreken kan
Vanaf mijn scherm wil ik je toch steun geven

Beste jongen, Jouw oproep hier is erg heftig en ik weet niet of er veel reacties zullen komen met advies hoe het te doen. Volgens mij weet jij best manieren om definitief een einde aan je leven te maken. Als je er al zo lang bezig bent dan moet je toch wat kennis opgedaan hebben inmiddels.

Naar mijn mening is een einde aan je leven maken alleen een optie als verder leven echt zinloos is omdat er geen zicht is op verbetering. Bij een terminale ziekte bijvoorbeeld.
Ik weet best dat een depressie een ernstige zaak is en dat je wel kan zeggen doe dit of doe dat of denk daar eens aan, maar een depressie werkt verlammend en je komt nergens toe waardoor die depressie zich alleen maar verdiept.

Je zegt dat je depressief bent sinds je veertiende. Is er toen iets gebeurd? Veertien jaar is een keerpunt in je leven. Je verandert van kind naar iemand die opgroeit tot een volwassene. Je krijgt gevoelens en verlangens die je daarvoor niet, of nog niet zo sterk, had. Soms ontdek je dat jij niet zo kan zijn als anderen en dat je dromen illusies blijken die nooit werkelijkheid kunnen worden.

Of een einde aan je leven maken een oplossing is dat kan ik niet zeggen. In mijn ogen is het zelden de juiste weg. Je doet er heel veel mensen onnoemelijk veel leed mee maar ja, daar merk jij natuurlijk niets meer van, dus wat kan het jou schelen? Ik kan dat begrijpen, maar of het de juiste weg is?

Je hebt het over meerdere pogingen en een verminkt lichaam. Moet ik dat verminkte letterlijk nemen of is dat beeldspraak om je psychische toestand uit te drukken?
Ik neem aan dat je hulp gekregen hebt maar blijkbaar had dat geen effect. In een leven kan veel gebeuren en soms kan een ontmoeting er toe leiden dat je wilt blijven, maar ik begrijp dat jij daar niet meer in geloofd.

Het is een verdrietig bericht dat jij hier post. Of jij misschien een hele kleine stille hoop hebt dat je toch hierdoor weer een sprankje licht kan zien of dat je echt geen enkele hoop meer hebt dat is de vraag. Je hebt je bericht geplaatst en wat je nu verder doet, dat is aan jou.

Wat vreselijk dat je sinds je 14e zo slecht voelt. Ik kan me voorstellen dat als je vanaf die leeftijd depressief bent en dat nog bent op je 23e dat het dan niet lijkt of dat het ooit zal verdwijnen en je gelukkig kunt worden. Ik heb zelf ook depressieve periodes en het is erg moeilijk soms ja. En hoeveel hulp je ook krijgt, soms is het idd niet genoeg, of niet compleet. Sommige dingen zijn niet zo makkelijk of helemaal niet op te lossen.

Maar ik kan je helaas geen tips geven om het wel te laten lukken. Ik weet dat het leven erg moeilijk kan zijn en ik wil soms ook wel gewoon dat het klaar zou zijn, maar wat ik nog liever zou willen is dat ik gelukkig wordt.

Er is de laatste tijd meer openheid over een behandelmethode voor depressie met Ketamine. Het zou zelfs bij een hardnekkige depressie misschien kunnen helpen.
Misschien een idee om te proberen. Ik doe dit zelf wel eens gebruiken en ik kom wel beter uit mijn depressie erdoor.

Misschien dat het voor jou ook wat is. Je bent in behandeling denk ik? Misschien eens naar vragen wat de mogelijkheden voor jou zijn

Ik ga je vraag niet beantwoorden. Wel snap ik wat je voelt (groten deels). Je kan iemand zoals jij moeilijk overtuigen om anders te denken natuurlijk, na zoveel jaar zit het diep in je. Ik vraag mij alleen af of familie en vrienden hiervan weten. En een botte vraag misschien: wil je wel echt dood als het na zoveel jaar nog niet gelukt is? Heb je geen gevoel in je achterhoofd dat iets anders zegt dan zelfmoord plegen? Ik zal je met deze reactie niet helpen maar ik ben toch wel benieuwd naar je antwoord. Ik hoop dat je aan andere reacties wel wat gaat hebben, op een positieve manier hoop ik.

Hallo,
Ik moet eerlijk bekennen dat ik een beetje schrik van jouw verhaal. Allereerst wil ik alvast zeggen dat ik je geen tips ga geven om zelfmoord te plegen en ik hoop eerlijk gezegd dat anderen dat ook niet gaan doen (ik weet ook niet zeker of dat wel mag op dit forum). Toch ga ik proberen om je een klein beetje te helpen. Ik heb zelf nul ervaring met depressie en kan dus ook niet weten hoe ellendig jij je wel moet voelen. Ik weet dus ook niet wat er in jouw hoofd omgaat. Maar voordat je er een einde aan maakt, is het een idee om gewoon alles wat nu kt is aan je leven weg te halen (zonder anderen pijn te doen aub)? Als je er toch een einde aan wilt maken, wat maakt het dan uit? Doe gewoon alleen nog dingen waar je zin in hebt. Als je het geld hebt ga je bijvoorbeeld ergens naartoe op vakantie of doe iets anders waar je (eerst) gelukkig van wordt.Het zou toch zonde zijn om je leven zomaar weg te gooien, je bent nog zo jong. Om je nog een andere reden te geven: het zou mij niet veel verbazen als zelfmoord plegen best pijnlijk is. Zo'n dood zou ik niemand gunnen.
Tot slot raad ik je toch wel aan om met iemand te praten. Dit hoeft wat mij betreft niet per se een psycholoog ofzo te zijn, maar ik denk oprecht dat praten helpt. Doe het desnoods via een chatdunctie.
Ik hoop dat je snel je rust kunt vinden (het liefst mentaal gezond, maar anders in de hemel(of waar jij dan ook in gelooft)) en ik wens je nog heel veel sterkte. Groeten