Skip to content
5 reacties
81 weergaves

mijn verhaal

hoi allemaal, ik ben een meisje van 15 en dit is mijn verhaal.

 

het begon in de eerste klas van de Havo, ik werd gepest. ze sloten me buiten, maakten gemene opmerkingen en negeerde me. ik voelde me zo ellendig en begon met mezelf snijden, gewoon om de pijn te vergeten. ook had is soms de gedachtes om zelfmoord te plegen, ik zag het niet meer zitten. gelukkig werd het in het tweede en derde jaar weer wat beter, ik had een goede vriendin en dacht niet meer heel veel aan het pesten. ik had nog wel een paar keer terugvallen en dan zaten me hele armen weer onder. ook huilde ik mezelf nog steeds in slaap. toen kwam ik in de vierde, ik had er best veel vertrouwen in dat het best wel een oke jaartje zou worden, ik had een paar vrienden en die kwamen ook bij mij in de klas. tot dat een vriendin gemene opmerkingen ging maken en de rest zich ook tegen mij keerde, behalve een. ik zag het niet meer zitten en het snijden werd weer erger, en elke nacht sliep ik slecht en huilde ik veel. nu blijkt ook nog eens dat 3 van mijn vrienden zichzelf ook snijden, ik maak me echt zorgen om hun. ook vind ik mezelf veelste dik en probeer ik af te vallen door niks te eten. ik weet echt niet meer wat ik moet doen, en ik ga steeds dieper snijden. ik durf het ook niet aan mijn ouders te vertellen. ik weet het echt niet meer...

xx S.

15 jaar
12 jaren geleden

5 Reacties

  • zoek vertrouwenspersoon

    Jezelf niet verminken heb je echt niets aan je kan beter van je afbijten of een vertrouwenspersoon zoeken om mee te praten dat kan ook heel goed werken.

    16 jaar
    11 jaren geleden
  • zelfde

    Hey,
    Ik heb hetzelfde probleem maar ik snij sinds mn 13e ik weet hoe moeilijk het is om te stoppen en hoe moeilijk het is om het te vertellen. Wat ik nu ga doen (misschien ook een idee voor jou) schrijf een brief naar je ouders en geef het aan ze net voordat je naar school gaat of net voordat je weggaat zodat ze hun reactie kunnen overdenken.

    Xx goodluck and stay strong

    15 jaar
    11 jaren geleden
  • bedankt

    hoi

    ik ben echt dankbaar dat jullie mij proberen te helpen. Jullie geven me het gevoel dat er toch nog mensen zijn die om mij geven. Ondertussen is het er eigenlijk niet echt beter op geworden. ik heb het aan mijn ouders verteld en ben naar een psycholoog geweest, maar daar ga ik gewoon niet meer heen. met mijn vrienden heb ik gelukkig geen ruzie meer. maar ik denk toch dat ik een vorm van depressie heb, ook ben ik aan het proberen om af te vallen door niks meer te eten. ik weet echt niet meer hoe het nou verder moet, wel bedankt voor de tips ik zal kijken of ik er iets mee kan. xx

    15 jaar
    12 jaren geleden
  • niet snijden

     Hoi,

    Je moet echt zo snel mogelijk stoppen met jezelf pijn te doen,

    want het heeft geen zin en later moet je tegen de littekens aankijken.

    Mijn tip is: koop een grote teddybeer, en als je dan behoefte hebt om jezelf te beschadigen, beschadig dan die teddybeer in plaats van jezelf. Zo kun je toch je frustraties kwijt en hoef je jezelf geen pijn te doen. 

    En mocht je toch terugvallen, ga dan met je moeder praten. Je moeder zal je echt niet gaan bekritiseren en zal je alleen maar willen helpen. Maak samen met je moeder een afspraak bij een psycholoog. 

    Desnoods verander je van school om een nieuwe start te maken. Mensen kennen je daar nog niet dus hebben ze niks op je überhaubt mee te pesten. 

    Succes en doe jezelf geen pijn.

    Groetjes

    14 jaar
    12 jaren geleden
  • hulp

    doe jezelf niks aan, alsjeblieft!

    later (want ja, je haalt het)

    moet je naar die vreselijke littekens kijken,

    en ik weet dat het moeilijk is en dat je terugvalt, ik snij zelf niet maar ken een meisje die het doet en ik heb haar de tip te geven om een elatiekje om haar pols te doen, en waneer ze wil snijden, het elastiekje omhoogtrekt en loslaat, dat is al een stap verder, de 2e stap is om het je ouders te vertellen, het is moeilijk, maar waarschijnlijk maken ze zich al zorgen om je. Zij kunnen je steunen en helpen. en stap 3 is om met iemand te gaan praten, een psycholoog misschien? daar hoef je je niet voor te schamen, ik doe het zelf ook. ik wens je heel veel succes, en ik weet dat het moeilijk is om niet echt bij een groepje vriendinnen ofzo te horen, hou me op de hoogte en doe jezelf niks aan.

    Liefs

    14 jaar
    12 jaren geleden

Plaats een reactie

Je kunt niet meer reageren. Deze discussie is op 15-01-2019 om 14:26 gesloten.

Anoniem en gratis hulp of advies?

Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Op JouwGGD.nl vind je betrouwbare informatie over gezondheid, relaties, lichaam, seks, gevoel, alcohol roken drugs en media. De informatie is gecheckt door (medische) professionals.

Lees meer over Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Bekijk ook

Online zelfhulptraining - Wie ben ik?

Weet jij wie je bent? In deze online training leer je hoe jij denkt, doet en voelt. Wat is jouw identiteit?

Lees meer over Online zelfhulptraining - Wie ben ik?

Ben jij digitaal in balans?

Scrollen, liken, appen, swipen, gamen en bingen: (online) media lijken onlosmakelijk verbonden met je offline leven. Heb jij het allemaal onder controle? Doe de zelftest

Lees meer over Ben jij digitaal in balans?

Vriendschap

Wil je graag andere jongeren ontmoeten, maar vind je dat lastig? Geef je leven een sociale boost, kijk eens op join-us.nu!

Lees meer over Vriendschap