Maak ik zelf wel uit J23, ik ga niet alle reacties lezen. Mocht iemand anders er wat aan hebben kunnen mensen het alsnog lezen. Daarnaast is het af te vragen of het allemaal wel waar is wat hiervoor gezegd is.

Misschien had je eerst het hele topic even moeten lezen voordat je een reactie plaatste J22. TS kon er helaas niet overheen komen en heeft een einde aan zijn leven gemaakt.

Iemand verliezen is vreselijk, maar helaas heb je dit niet in de hand. Dat is het leven. Het heeft tijd nodig om erover heen te komen. Gun jezelf die tijd. Accepteer wat er gebeurd is en rouw. Meer kan je niet doen. Blijf wel in gesprek met jezelf of anderen als het erger wordt. Iedereen moet nu eenmaal zijn/haar verhaal kwijt.

Zoek eventueel afleiding en ga leuke dingen doen, focus je op die dingen. Dat helpt deels. Als je dan weer alleen bent dan komt het gevoel weer terug, dus het is geen complete oplossing. Alleen tijd geven en accepteren is de oplossing.

Ik heb dit topic niet echt gevolgd, maar nu ik lees dat TS zelfmoord heeft gepleegd, wil ik toch graag even reageren. Ik heb inhoudelijk niet veel te zeggen, ik denk dat anderen dat al voldoende gedaan hebben, maar ik wil wel graag even zeggen hoe erg ik het vind wat er is gebeurd. Mijn condoleances aan de vriend van TS en andere kennissen/vrienden/familieleden die dit lezen. Daarnaast wil ik ook even zeggen dat ik erg veel respect heb voor J23. Ik weet niet zeker of alle J23's dezelfde zijn, maar ik vind vooral het laatste antwoord ontzettend goed geformuleerd en gezegd. Ik ben er verder helemaal niet bij betrokken, maar dat waardeer ik echt.
Dat wilde ik even gezegd hebben. Nogmaals ontzettend veel sterkte.

Heel erg om dit te horen! Wat mij het meest treft is het stompzinnige gedrag van die klasgenoten van TS. Die jongen had het al heel moeilijk, en nu hebben ze hem letterlijk over de rand geduwd.
Eerst een ouders die hun dochter moesten missen en nu een tweede gezin dat op een afschuwelijke manier hun kind moet missen. Twee gezinnen die verder moeten met iets dat niet te dragen is.

Zullen die klasgenoten straks op zijn begrafenis zijn of zullen ze dat niet durven. Ik hoop in ieder geval dat ze beseffen wat ze gedaan hebben. Iemand die steun en begrip nodig had in de steek gelaten. Misschien dat ze nu spijt hebben, maar daar is het te laat voor. Als ze een geweten hebben dan slapen ze voorlopig slecht, maar ik geloof al langer niet echt meer in de goedheid en het fatsoen van de mensen.

Vriend, bedankt voor je bericht, hoe naar het ook is. Misschien dat degenen die dit lezen eens na gaan denken over hoe zij in het leven staan en of zij misschien iets kunnen betekenen voor mensen die het moeilijk hebben. Jongeren die problemen hebben, jongeren die gepest worden, jongeren die eenzaam zijn, die anders zijn. Met een beetje vriendelijkheid en belangstelling kan je iemand het leven makkelijker maken en het geloof in een betere toekomst teruggeven.

Ik wens jou en alleen die hier door geraakt worden veel sterkte. Er komen nog moeilijke dagen en voor sommigen hele moeilijke jaren.

Hey mensen. Eerst zou ik aan de redactie willen vragen om dit toch te plaatsen. Ik ben een goede vriend van de jongen wat dit topic heeft geplaatst. Hij had mij hierover verteld (over dit topic) en nu reageer ik in zijn plaats. Ik kom jullie helaas melden dat de ts afgelopen weekend zelfmoord heeft gepleegd. Hij kom het niet meer aan. Hij ging sinds vorige week maandag terug naar school en daar werd hij gepest en uitgelachen. Veel jongens vonden hem maar een mietje en een softie en toen ging het van kwaad naar erger met hem....   Moderator Beste jongen 17, goed dat je dit even laat weten en wat heftig om te horen. Heel veel sterkte voor jou en zijn ouders.  Mocht je dit lezen en roept dit heftige reacties bij je op, blijf er dan niet mee zitten en praat erover. Heb je zelf zelfmoordgedachten, kijk dan op 113.nl. Wil je gewoon met iemand praten, kijk dan op Mindkorrelatie.nl of Pratenonline.nl.

Beste jongen, Jij geeft de ouders van je vriendin wat troost en dat is heel fijn en heel goed van jou. Het helpt jou zelf ook om het te verwerken denk ik.

Ik krijg de indruk dat jij het de vriendinnen van dat meisje kwalijk neemt dat ze niets meer van zich laten horen.
Voor jonge mensen is de dood iets heel moeilijks om daar mee om te gaan. Als je jong bent dan lijkt het alsof het leven eindeloos is maar als er iemand in jouw omgeving sterft dan wordt je er mee geconfronteerd dat je dood kan gaan.
Het liefst wil je dat wegduwen en ontkennen. Daarom komen ze niet meer bij haar ouders. Ik denk dat ze ook niet weten wat ze zouden moeten doen of zeggen. Het is te moeilijk, te erg.

Blijf jij gewoon doen wat jouw gevoel je ingeeft. Het gemis zal altijd pijn blijven doen. Jullie hadden je dromen en haar ouders hadden ook hun verwachtingen en dat is nu allemaal weg. Geleidelijk aan ga je dat accepteren en kunnen jij en haar ouders weer wat gaan betekenen voor anderen die jullie wat gelukkiger kunnen maken met je liefde en vriendschap. Jouw vriendin zou dat niet anders willen. Als je afscheid van het leven moet nemen dan wil je echt niet dat de achterblijvers voorgoed verdrietig en ongelukkig zullen zijn.

Veel sterkte maar weer!

Ik ben de topic starter. Haar ouders zijn heel blij dat ik regelmatig langs ga. Met haar beste vriendinnen hebben haar ouders niet heel veel contact meer. Dat vinden ze heel jammer. Maar dat bewijst ook hoeveel echte vrienden ze had.....

Beste jongen, Dat is een aardig gebaar van haar ouders. Ze begrijpen hoeveel hun dochter voor jou heeft betekend en ze weten wat jij voor haar was. Dat maakte haar ouders ook blij en het geeft ze ook nu nog troost als ze met jou over haar kunnen praten..
Die armband is iets tastbaars dat jou helpt het verlies te accepteren. Echt voortleven doet ze natuurlijk in jouw herinnering.

Geleidelijk aan ga je er vrede mee krijgen dat zij er niet meer is. Geleidelijk aan ook wil jij weer verder gaan met je leven en dat is goed. Vergeten zal je haar nooit, maar jij hebt nog steeds genoeg liefde in je om te geven en liefde ontvangen is het mooiste wat er is.

Afscheid nemen is iets dat hoort bij het leven en hoe ouder je wordt, hoe vaker je dat zal ervaren. Mensen zijn in staat lief te hebben. Als je dat niet meer kan dan is je leven echt voorbij. Jij hebt nog een heel leven voor je en dat jij er bent maakt mensen die om je geven en die van je houden gelukkig. Ook mensen die jij nu nog niet ontmoet hebt.

Ik ben de topic starter. Ik heb ook een armband gekregen van haar ouders met een beetje as in. Ik heb het zelf niet gevraagd maar heb het gwn gekregen van haar ouders. Zo heb ik haar altijd bij mij

Beste jongen, Het is heel goed dat jij dat doet. Het zal heel lang duren voordat jullie het verlies verwerkt hebben. Haar ouders komen er misschien wel nooit overheen en jouw dromen over een leven samen zijn ook vervlogen. Uiteindelijk dan vindt jij de kracht om weer verder te gaan met je leven en misschien een nieuwe relatie aan te gaan. Ik weet zeker dat haar ouders dat ook willen en dat ze jou zullen steunen als je iemand vindt. Veel sterkte, en heb vertrouwen in de toekomst.

Ik ben de topic starter. Ik ben er nog vergeten bij te zetten dat ik elke week langs ga bij haar ouders, om te praten. En ze zeiden dat 'mijn vriendin' veel meer om me gaf dan dat ze liet uitschijnen.... Toen brak ik pas echt. Maar ik heb veel steun van haar ouders en zij ook aan mij

Beste jongen, Wat jij hebt meegemaakt is een van de ergste dingen die een mens kan overkomen, iemand verliezen die zoveel voor jou betekende. Jij bent niet de enige die zo iets overkomt. Denk aan al die Russische moeders die hun zonen verliezen in een zinloze oorlog. Niet veel ouder dan jij waren ze en nu liggen ze daar dood in de Ukrainse modder, bij duizenden, net zoals al die andere slachtoffers van een zinloze oorlog zoals er zoveel zinloze dood is. Hun leven is al voorbij voordat het begonnen was.

Het leven kan heel mooi zijn, vrienden krijgen, liefdes vinden, maar het betekent ook heel vaak afscheid moeten nemen. Voor jou kwam dat afscheid veel te vroeg en jij kon niet eens afscheid nemen, plotseling was zij er niet meer.
Een tijdje terug las ik hier op dit forum het verhaal van een jongen van veertien die afscheid moest nemen van zijn liefste vriend. Terwijl ze aan het spelen waren stortte die jongen plotseling in. Een paar weken later had die jongen zijn vriend voor het laatst in zijn armen en gaf hij hem de laatste kus. De volgende dag was hij er niet meer.
Dat vriendje was een heel moedige jongen, hij wist dat hij ging sterven en hij aanvaardde het. Zijn vriend gaf hij als laatste opdracht verder te leven en gelukkig te worden.
Hier vind je het verhaal: https://www.dreamersforum.nl/ervaringen.asp?xtitle=Vriendje+overleden&ac=view&web_id=295&map_id=0&erv_id=343575&fms_id=150&fos_id=50&fromtype=recent

Voor de doden kan je niets meer doen, maar je moet je afvragen wat jouw vriendin zou willen als zij nu op jou neer kon kijken. Zou ze willen dat jij maar in bed ligt te huilen en niet meer verder wil gaan met je leven? Jouw vriendin hield van je en ze wil dat jij gelukkig bent!
Jij bent niet alleen met je verdriet. Voor haar ouders en al die anderen die van haar hielden is het ook verschrikkelijk wat er gebeurd is. Dat jongetje dat zijn vriendje verloor is nu bevriend met zijn oudere broer en komt daar vaak aan huis. Hij stond heel dicht bij die gestorven jongen en dat helpt de familie er overheen te komen. Als zij die jongen zien dan zien ze ook hun kind dat er nu niet meer is.

Hoe zit dat met jou? Voor de doden kan je niets meer doen maar voor de levenden des te meer. Kom je bij haar ouders? Praten jullie met elkaar over jullie verlies? Jouw vriendin heeft met jou de gelukkigste momenten van haar leven beleefd. Jij was niet alleen belangrijk voor haar maar jij bent voor haar ouders iemand die heel dicht bij haar stond. Jullie kunnen je verdriet delen en de herinnering aan haar levend houden. Jij hebt hun dochter gelukkig gemaakt en daardoor leeft iets van haar in jou voort.

Het zal heel lang duren voordat je het echt geaccepteerd hebt en weer verder kan met je leven. Er is geen andere weg dan verder gaan. Jij hebt je vriendin gelukkig gemaakt door van haar te houden. Iemand waar je van houdt maakt je gelukkig. Jij kan weer iemand ontmoeten die jij gelukkig maakt met jouw liefde en die jouw gelukkig maakt door er te zijn.
Dat meisje dat er nu niet meer is zal in jouw hart altijd haar plaats hebben, maar jouw hart is groot genoeg voor nieuwe liefdes. Jij bent er om van te houden en lief te hebben. Ga door met je leven! Dat is wat jouw vriendin wil!

Het is heel hard maar de sombere gevoelens zullen slijten, weggaan niet maar draagbaarder

Ik ben ook iemand verloren close, totaal onverwacht en veel te vroeg. Missen blijft maar ik koester de herinneringen