Hoi!

Het is verschrikkelijk om zoiets mee te maken. Je bent absoluut geen mislukking. Ik kan me goed voorstellen dat je je zo voelt. Je bent slecht behandeld, iets wat je totaal niet hebt verdient. Maar toch ga je misschien op een gegeven moment denken dat je dit wel hebt verdient. Geloof me, dat is niet zo!

Al deze kut dingen zijn gebeurd op een leeftijd dat je hersenen nog vol in ontwikkeling waren (zijn). Hierdoor zit de gedachten dat je een mislukking bent en niet geliefd bent in je hoofd gebrand. Als mensen dan tegen jou zeggen dat je geen mislukking bent lost dat het niet op.

Het is een goede stap dat je naar een psycholoog gaat. Wat voor mij heel erg helpt is een G-schema maken. Als je de gedachten hebt "ik ben een mislukking" of "een last" kan je die gedachtes omzetten. Dit houdt in dat je bewijs gaat zoeken waarom jou slechte gedachte niet waar is. Zo ga je de negatieve gedachtes ontkrachten. Er is veel te vinden over die schema's op internet. Als je gaat beginnen hiermee moet je waarschijnlijk veel moeite doen om argumenten te vinden die jou gedachtes en gevoel ontkrachten. Hoe vaker je dit doet, hoe makkelijker het uiteindelijk gaat. Hopelijk maken de slechte gedachtes uiteindelijk dan helemaal plaats voor de positieve!

Ik wens je heel veel sterkte, geluk en liefde want dat verdien je!!

(Ik ben een andere jongen van 22 dan hierboven; voor het onderscheid noem ik mezelf even J.)

Wat een heftig verhaal! Wat ben ik blij voor je dat je nu steun hebt bij je nieuwe stiefvader en dat je je weg hebt gevonden naar een psycholoog. Na alles wat je hebt meegemaakt is het heel begrijpelijk dat je daar veel last van hebt, en dit soort dingen hoef je niet in je eentje te verwerken.

Ik wil je op het hart drukken dat je geen mislukkeling bent. Wat je is overkomen is niet jouw schuld. Integendeel, in de woorden van de jongen hierboven: 'jij hebt meer te dragen gehad dan sommige volwassenen aankunnen.' Je voelt je nu misschien niet zo, maar je bent hartstikke sterk.

Ik wens je heel veel sterkte, en heel veel succes met je behandeling! Reageer gerust nog eens hier als je iets kwijt wilt.

Lief meisje, Het zou een wonder zijn als jij ongeschonden uit een jeugd zou komen zoals je beschreven hebt. Ik leef nog met de onnozele gedachte dat de meeste mensen van hun kinderen houden en alles voor ze over hebben. Jouw verhaal laat zien dat het ook anders kan.
Als ik het zo te pas komt in een reactie die ik geef dan zeg ik altijd dat liefde en vriendschap de belangrijkste dingen zijn in het leven en dat niemand zonder kan. In jouw leven is in ieder geval weinig liefde geweest en jij hebt meer te dragen gehad dan sommige volwassenen aankunnen. Het is een wonder dat jij het al die jaren vol hebt kunnen houden en ik denk dat jij een hele sterke persoonlijkheid bent.
Gelukkig is het leven nu wat stabieler voor je geworden en krijg je professionele hulp. Je zal wat achter je ligt je hele leven mee dragen, maar ik heb het vertrouwen dat jij met hulp je leven weer op orde krijgt.
Door wat jij hebt meegemaakt heb jij een harde levensles gehad en ik kan mij voorstellen dat jij in staat bent om mensen met problemen beter te begrijpen en te helpen dan mensen voor wie alles heel gemakkelijk is verlopen en die omringt waren door liefde en vriendschap.
Hoe het verder met jou zal gaan weet ik natuurlijk niet maar ik denk dat jij in staat bent om uit te zien naar een normaal leven met liefde en vriendschap en misschien ook werk waarin jij jezelf kan ontplooien en je nuttig kan voelen. Of jij een psychische aandoening hebt dat weet ik niet, waarom zou je? Jij deed niet asociaal, je werd asociaal behandeld en dat laat littekens na.
Je hebt misschien een geestelijk trauma overgehouden van je ervaringen, maar trauma's kunnen genezen. Jij moet je geen mislukkeling voelen. Jij hebt een zware verantwoordelijkheid op je gelegd gekregen door onverantwoordelijke mensen en je hebt het aangekund! Het is echt te erg dat jij jezelf als een last ziet! Ouders die kinderen hebben die hebben ze gewild, anders zouden ze er niet zijn. Jij bent een geweldige dochter geweest die de verantwoordelijkheid van je moeder op je gelegd hebt gekregen toen je zelf nog een kind was. Het is een schande als jouw moeder je als een last ziet. Je stiefvader is heel aardig naar jou, hij geeft duidelijk om je, dus ik weet zeker dat hij jou niet als een last ziet, en welke man voelt geen genegenheid voor een meisje van zestien?
Ik hoop dat jij weer vertrouwen gaat krijgen in de mensen. Er is ook veel liefde en vriendschap naast jaloezie, egoisme en bedrog. Heb je vrienden of vriendinnen? Die gaan er vast wel komen. Vertrouw ze en laat ze toe in je leven. Laat ook de mensen toe die met goede bedoelingen naar je toe komen. Iedere volwassene wil een jong mens helpen, jou ook. Heb vertrouwen! Ik wens je veel sterkte en succes met je behandeling. Het gaat zeker beter worden! x