Skip to content
10 reacties
498 weergaves

Wat gebeurt er?!?

Hey. Ik ben J., 15 jaar. Vanaf het moment dat ik op school kwam, was ik het buiten beentje. Niemand praatte tegen mij, en ik pratte tegen niemand. Hiervoor heb ik een sport therapie gehad toen ik 4 was. Door de jaren heen heb ik ook andere soorten therapie gehad. Vanaf groep twee ging het negeren over in pesten. Niet zo heel erg natuurlijk, sinds we allemaal nog zo jong waren, maar deze gewoonte groeide mee tot aan groep 8, en in die jaren verergerde het tot fisiek geweld, omdatemotioneel geweld mij niks meer deed. In het eerste jaar van de middelbare ben ik in elkaar geslagen door een groep jongeren, rond de 14, 16 jaar, ik was 12. Iemand nam het voor me op door een jongen die een stok had, van me af te duwen, waarvoor ik hem heel dankbaar was. Maar helaas, toen we een keer afspraken als vrienden en als bedankje, betaste hij me. Niet heel heftig, maar genoeg om nu elke dag over m'n schouder te kijken. Het probleem daarmee was dat hij mijn borsten greep, die ik niet hoor te hebben, omdat ik gewoon in een mannelijk lichaam geboren had moeten zijn, maar dat ben ik dus niet. Dat is waar ik het meeste mee zit. Deze post word heel lang, dus de rest vertel ik kort. In de eerste en de tweede werd ik gebruik om alle cijfers van een meisje uit mijn klas binnen te halen, door haar werk te doen, en vervolgens werd afgedankt alst sht, wat na 2 jaar een beetje vervelend wordt. Ik kreeg mijn eerste vriendin ooit 3 jaar geleden, en de andere 2 vrienden 1 jaar geleden, maar die hebben ook depressie en andere problemen, en ik probeer er altijd voor hen te zijn, maar het is uitputtend. Op dit moment wordt ik gestalkt door een, waarschijnlijk jongen p, gezien zijn lichaams bouw, in een zwarte hoodie en een zwarte broek. De hoodie is iets te groot voor hem, en de broek is geen joggingbroek, maar ook geen spijker. Ik weet niet hoe zo'n ding heet. Hij komt niet vaak in de buurt, maar verschijnt vaak op straat of op school. Hij fietste een keer recht op me af, dus ik boog mijn hoofd zodat hij mijn gezicht, en ik het zijne niet zag. Maar hij heeft mij nooit gepasseerd. Er waren ook geen weggetjes waar hij in kon. Hij is gewoon verdwenen, ik weet niet hoe hij dat deed. Ik het er over gepraat met mijn vrienden, die denken dat ik aan het hallucineren ben, wat ik mijn ogen bullsht is, maar ik ben een open persoon, dus ik zie het als een optie. Ook kom ik in problemen met school, omdat ik nachtelijk werk heb, om mensen uit zelfmoord te praten. Ik doe het graag en het voelt goed een leven te redden en zo, maar ikzelf ben wat dat betreft niet altijd de goede persoon om dat soort advies te geven omdat mijn pogingteller inmiddels op 5 staat. De mensen die ik heb geholpen zijn er zo'n 14 15. Meestal ken ik deze mensen niet eens, of niet goed. Ook zijn ze vaak niet Nederlands. Ik krijg binnenkort hulp van een psychotherapeut, waar ik 3 kwart jaar voor heb gewacht, maar ik ben bang. Ik wil helemaal geen dyachnoses voor allemaal nonsens hebben! Als zij ook denken dat ik hallucineer en daar een gare dyachnoses voor gaat stellen, ben ik helemaal de ll, want ik wil helemaal al die sht niet hebben! Voor alles is wel een benaming tegenwoordig, en ik snap dat dat nodig is, maar ik ben bang dat ze me medicijnen gaan geven voor allerlei bullsht. Ik haat medicatie. Ugh er is meer stuff dat k d'r uit moet gooien maar heck dit is al lang. SWS niemand gaat dit lezen omdat dit zo hella lang enzo is maar als iemand de moeite doet; thnx a lot ^.^

15 jaar
6 jaren geleden

10 Reacties

  • Misschien kun je via internet in contact komen met mensen die net zoiets doen als jij? Of misschien zijn er wel organisaties waarvoor je dit als vrijwilligerswerk kunt doen... Ik wil je niets opdringen, hoor, ik probeer alleen wat manieren te verzinnen waarop je die mensen kunt helpen zonder de complete verantwoordelijkheid alleen te hoeven dragen.

    - m19 nummer 2 :-)

    19 jaar
    6 jaren geleden
  • Hey, 2e meisje van 19 :) Ik heb niet bepaald veel vrienden en die hebben hun eigen mentale problemen, en voor de rest ken ik geen mensen die ervaring hebben met dit zoort dingen.. Helaas, maar ook wel weer goed!

    15 jaar
    6 jaren geleden
  • Ik snap...kunnen bieden. Ik snap wat he bedoelt en je hebt gelijk, maar ik krijg alsnog het gevoel dat ik er dan niet voor die mensen ben, ondanks dat ik weet dat ik het zelf niet bepaald aankan.

    15 jaar
    6 jaren geleden
  • Ik snap wel dat je die mensen niet wilt laten stikken als ze je appen, inderdaad. Dat zou ik dan ook niet doen, want daar ga je je niet beter van voelen. Maar misschien is het inderdaad wel een idee om mensen die om hulp vragen door te verwijzen naar andere instanties en uit te leggen dat het met jou nu niet goed genoeg gaat om zelf de steun te bieden die je wilt kunnen bieden.

    19 jaar
    6 jaren geleden
  • En wat ik me nu ineens nog zit te bedenken: je zou misschien ook eens op zoek kunnen gaan naar anderen van jouw leeftijd die soortgelijk werk doen. Dan kun je afspraken maken en misschien elkaar afwisselen. Ik weet niet of dat lukt, maar misschien is het het proberen waard. Dan heb je niet meer het gevoel dat je alle verantwoordelijkheid alleen hoeft te dragen.

    Ik ben trouwens dat tweede meisje van negentien, om verwarring te voorkomen. :-)

    19 jaar
    6 jaren geleden
  • Ik werk uit eigen initiatief, maar uit eigen ervaring weet ik dat 113 soms heel veel tijd nodig heeft om te antwoorden en sommige mensen hebben iemand van hun leeftijd nodig om er voorheen te zijn. Ik doe het meer, omdat niemand anders het doet. Ik weet hoe het is om alleen te staan, en uit instinct wil ik het voorkomen voor andere mensen. Heel erg thnx voor je reactie tho, en ik zal er zeker aan denken als er weer iemand appt!

    15 jaar
    6 jaren geleden
  • @jongen 15 Help je die mensen met zelfmoordgedachten binnen een organisatie of doe je dat op eigen initiatief? Als je binnen een organisatie werkt, bedenk dan dat anderen je in je afwezigheid wel even kunnen vervangen. Als je het alleen doet: je hoeft die last niet alleen te dragen, en het is vaak juist verstandig om mensen met problemen door te verwijzen naar professionele hulpverleners en diensten als 113.

    19 jaar
    6 jaren geleden
  • MEisje 19 1: I know. Het is alleen lastig, omdat ik mensen hun leven niet in gevaar wil brengen.. Maar ik weet dat je gelijk hebt, dat het niet egoïstisch is, maar op een manier voelt het wel zo..   Meisje 19 2: Het valt wel mee, in vergelijking met.. Ik hoop dat je gelijk hebt, dan gaat het er al beter uitzien, later!     Heel erg bedankt dat jullie die tekst daadwerkelijk hebben gelezen en zulke lieve en motiverende comments hebben achtergelaten!!   -J

    15 jaar
    6 jaren geleden
  • Hé jongen 15, wat heb jij veel heftigs meegemaakt, zeg. Wat meisje 19 hierboven zegt, erg indrukwekkend dat je dit werk doet! Maar overweeg inderdaad om misschien even een pauze ervan te nemen om voor jezelf te zorgen.

    Onthoud dat artsen je nooit kunnen dwingen om medicijnen te nemen. Je hebt zelf zeggenschap over hoe je behandeld wordt. En ze zullen ook niet zomaar zeggen dat je hallucineert, dat zullen ze eerst grondig onderzoeken. En mocht je toch medicatie voorgeschreven krijgen, dan mag je altijd vragen stellen. In ieder geval wil die psychotherapeut je in de eerste plaats helpen om te verwerken wat je allemaal hebt meegemaakt en je beter te voelen. Ik denk dat hij/zij je zelfs kan helpen met je genderidentiteit: het is bijvoorbeeld mogelijk om hiervoor hormonen te krijgen die je lichaam mannelijker maken of door operaties zelfs helemaal van geslacht te veranderen.

    Heel veel sterkte en succes bij je therapeut!

    19 jaar
    6 jaren geleden
  • J. je doet mooi werk en zelf heb ik het ook al nodig gehad. Maar stop er even mee en zorg even voor jezelf. Als je jezelf niet goed voelt is het niet goed anderen hun problemen erbij te nemen. Dit is niet egoïstisch ofzo, dit is jezelf even helpen!

    19 jaar
    6 jaren geleden

Plaats een reactie

Maximaal twee cijfers (99). Ben je jonger dan 10, zet dan een 0 voor je leeftijd.
@
Je e-mailadres is niet zichtbaar voor anderen.

Je e-mailadres wordt alleen gebruikt om je deze mails te kunnen sturen en nergens anders voor. Je kan je altijd weer afmelden via een link in de mail.

Ik heb de privacy-informatie gelezen en ga ermee akkoord

Anoniem en gratis hulp of advies?

Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Op JouwGGD.nl vind je betrouwbare informatie over gezondheid, relaties, lichaam, seks, gevoel, alcohol roken drugs en media. De informatie is gecheckt door (medische) professionals.

Lees meer over Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Bekijk ook

Ben jij digitaal in balans?

Ben jij digitaal in balans?

Scrollen, liken, appen, swipen, gamen en bingen: (online) media lijken onlosmakelijk verbonden met je offline leven. Heb jij het allemaal onder controle? Doe de zelftest

Lees meer over Ben jij digitaal in balans?
Bekijk jezelf door een roze bril

Bekijk jezelf door een roze bril

In de cursus 'door een roze bril leren kijken' van 99-gram.nl leer je hoe je actief stil kunt staan bij positieve gevoelens. Dit doe je in korte en leuke opdrachten verspreid over 6 weken.

Lees meer over Bekijk jezelf door een roze bril
Ontmoetings-app voor LHBTI-jongeren

Ontmoetings-app voor LHBTI-jongeren

Met de Jong&Out app kun je in contact komen met andere jongeren, wat je seksuele oriëntatie en genderidentiteit ook is. Door heel Nederland of juist bij jou in de buurt. Je kunt chatten in groepen of direct via een privéchat.

Lees meer over Ontmoetings-app voor LHBTI-jongeren

Wil je anoniem chatten met een jeugdverpleegkundige van JouwGGD voor advies, hulp of om gewoon je verhaal te vertellen?

Chat nu

De chat is nu gesloten. Via de Slowchat kun je bij een jeugdverpleegkundige van JouwGGD terecht voor advies, hulp of om gewoon je verhaal te vertellen.

Slowchat

Liever live chatten