He meisje van 13.   Ten eerste wil ik even zeggen dat ik het super knap vind dat je er met een mevrouw over bent gaan praten. Hartstikke goed van je en ook zeker blijven doen als je problemen hebt in de toekomst! Maar wat vervelend over dat verhaal van je ouders en het vele verhuizen. Snap dat het niet fijn is en dat je daardoor ook niet makkelijk een vriendengroep kan opbouwen. Maar probeer er de voordelen van in te zien... Snap dat dat niet altijd even makkelijk is, maar je hebt in ieder geval geen ruzieënde ouders meer toch!?   Ik denk dat je best tegen je moeder kan zeggen dat je het jammer vind dat ze zo weinig tijd voor je heeft. Ik denk dat je moeder dat zelf niet door heeft door alle drukte met de kaaswinkel... Ook denk ik dat je je vriend gewoon kan laten weten dat je hem mist en als het niet werkt, niet getreurd! Gelukkig ben je nog zo jong en heb je nog jaren om vrienden te krijgen en een lief vriendje te zoeken. Als het niet werkt, dan werkt het niet. Zo heb ik dat ook ervaren. Ik had een onwijs leuke en knappe vriendin, maar het werkte niet meer en dan moet je eerlijk tegen jezelf zijn en verder gaan met je eigen leven... Lastig maar waar en waarschijnlijk het beste.   Ik hoop dat je er uit gaat komen en dat je je snel beter gaat voelen:) Ik wil je in iedergeval meegeven dat praten heel belangrijk is en dat je dat zeker moet blijven doen! Succes met alles!!