Hola joven amigo! Leuk dat je weer een bericht post. Je hebt het heel erg naar je zin waar je nu bent en als ik het zo lees dan ben jij echt een lid van de familie geworden en dat is heel fijn.
Het heeft een tijdje geduurd sinds je laatste post en voor mij is dat een teken dat het goed met jou gaat en dat is het belangrijkste. Je ziet het vaker bij mensen die naar een ander land verhuizen dat ze in het begin heel veel contact hebben met de achterblijvers, familie en vrienden, maar hoe beter het met ze gaat en hoe meer ze het naar hun zin krijgen in hun nieuwe leven, hoe minder die contacten met vroeger dan worden.

Dus dat jij niet zo vaak meer schrijft is een goed teken. Jij bent nu helemaal op je plaats daar in Spanje. Ons hier in Nederland mag je vergeten, want jouw toekomst is daar waar je nu bent.
Dat wil niet zeggen dat ik het niet leuk vind af en toe wat van jet te horen want voor mij ben jij toch een speciaal iemand. Als je 13 bent, van huis wegloopt naar een ander land en daar een nieuw leven begint, dan ben je voor mij een heel speciaal iemand.
Daarom vind ik het eigenlijk verdrietig dat jouw echte ouders jou helemaal vergeten schijnen te zijn. Je zegt nu voor jezelf zeker te weten op jongens te vallen. Kan het zijn dat jouw ouders dat al in de gaten hadden en jou daarom niet moesten?

Jouw verjaardag was een groot feest, maar dat je niets van je ouders hoorde deed toch wel een beetje pijn heb ik het gevoel. Je nieuwe familie en vrienden hebben laten merken dat jij er echt helemaal bij hoort en dat moet jou heel gelukkig maken. Wat die cadeautjes betreft ben ik het helemaal eens. Het gaat om de vriendschap, niet om dingen. Zelf hoef ik helemaal geen cadeautjes of hooguit dingen die je kan opeten. Wat ik hebben wil koop ik zelf wel en wat je krijgt daar zit je maar mee.

Je leven daar waar jij woont is erg landelijk, dicht bij de natuur. Heel anders denk ik dan waar jij in Nederland woonde. In dat soort leven vind je je geluk in andere dingen dan in materiële zaken. De gemeenschap waar jij bij hoort, je vrienden, de mensen die van jou houden en waar jij van houdt, dat is het belangrijkste. Dat is het echte leven, geen fake leven zoals zo veel in Nederland hebben.
Er is ook heel wat natuur daar begrijp ik. Je bent al aardig op de hoogte van wat er allemaal rondloopt, kruipt en vliegt. Behalve veel natuur heeft Spanje ook veel cultuur. Mensen komen niet alleen naar Spanje voor het strand maar ook voor allerlei andere zaken zoals het Alhambra en Barcelona. De natuur is mooi, maar mensen hebben ook heel mooie dingen gemaakt. De moeite waard om er eens naar te gaan kijken als je er 'op uit trekt'.

Je zegt nu zeker te weten dat jij op jongens valt. Van je eigen leeftijd, en dat is goed. Iemand van jouw leeftijd is in dezelfde levensfase en dezelfde situatie als jij bent. Allebei hebben jullie moeten ontdekken dat je op jongens valt en voor iedereen is dat een moeilijk moment. Je wilt het niet, je probeert het voor jezelf te ontkennen, sommigen zeggen dan dat ze bi zijn, maar op een gegeven moment valt er geen ontkomen aan, je valt op jongens.
Jij doet er hier niet moeilijk over en ik denk dat je het eigenlijk al langer wist. Ik heb het idee dat men in Spanje daar niet zo moeilijk over doet. Ik heb er verschillende Spaanse films over gezien. Er is een website die eigenlijk en pornosite is maar waar een heleboel van dat soort films op te vinden zijn, korte langere. Gay themed noemen ze die. Ook heel wat Spaanse. Veel coming of age films zoals ze die noemen. Jongeren die naar volwassenheid groeien maar moeten leren om met hun anders zijn om te gaan.

Jij wilt voorlopig dus de liefde ontdekken met jongens van je eigen leeftijd. Homoseks is soms ruige seks en dan gaat het vaak meer om de lust dan om de liefde. Ik weet niet of jij een vaste vriend hebt of dat er verschillende jongens zijn waar jij soms wat mee knuffelt, maar je bent nog zo jong, je bent nu aan het zoeken en het ervaren wat het is om die fysieke tederheid en lichamelijke intimiteit te beleven met een ander. Die ruige homoseks met 'oudere mannen' daar ben jij nog niet aan toe, voorlopig nog lang niet hoop ik.
Iedereen verlangt er naar om iemand te hebben om je gevoelens mee te kunnen delen en om soms een warm lichaam in je armen te hebben. Het is fijn als jij dat hebt. Zonder dat is het leven koud en leeg.
Die 'oudere mannen' die jonge jongens alleen maar als lustobject zien, dat was waar ik je voor gewaarschuwd heb en daar was jij een beetje boos om. Met jou is alles goed gegaan en daar ben ik heel blij om, maar het had ook anders kunnen gaan.

Zoals eerder gezegd, ik vond het heel leuk om weer wat van je te horen maar als jij er even geen tijd voor hebt of er geen zin meer in hebt dan begrijp ik dat. Als jij weer wat post dan lees ik dat en dan geef ik antwoord. Je ouders daar hoor je jammer genoeg niets meer van maar misschien dat ze af en toe toch nog wel eens aan je denken. Dertien jaar heb je met hen samen geleefd. Dat kan toch niet zomaar in het niets verdwenen zijn? Misschien dat ze toch wel blij zijn dat jij goed terecht bent gekomen omdat zij jou niet konden geven wat je nodig hebt. Het is jammer dat het zo moest gaan. Je kan ze een verjaardagskaartje sturen als je vader of je moeder jarig is. Dan weten ze dat jij nog aan ze denkt en gaan ze zich een beetje schamen.
Misschien dat dit hier het gemis wat compenseert. Is er toch nog iemand die aan jou denkt. Als ik zie dat jij weer wat gepost hebt dan maakt mijn hart een klein sprongetje. Er wordt aan je gedacht en om je gegeven. Nu en voor zolang je er bent. Dat is zeker! Veel geluk weer amigo!

Hola Chico 23,

Allereerst mijn excuses aan de moderatoren die mijn vorige vraag moesten beoordelen of dieze wel of niet geplaatst mag worden, sorry daarvoor 😔.


Heb het reuze naar mijn zin, valt waarschijnlijk wel op te merken doordat ik één vraag maar heb gesteld gekregen en uiteraard jouw antwoord/reactie. Ook mijn excuses aan jouw dat je zoveel vertaalwerk hebt moeten maken door mijn schrijven in beide talen. Sorry zal het niet meer doen in vervolg.

Ja ik ben bijna in het begin van dit jaar 1 jaar ouder geworden “dank je wel voor jou felicitatie 🙂” dat werd anders gevierd dan ik voorheen ontving, had het ergens wel verwacht dat het hier anders aan toe zou gaan, familieleden, familievrienden, mijn nieuwe opgedane vrienden, school vrienden en nabij gelegen buren allemaal zijn langs gekomen het werd groots gevierd uiteraard worden hier ook cadeaus gegeven, maar het samenzijn staat meer centraal, cadeautjes zijn maar “materiële dingen als deze kapot gaan zijn ze makkelijk te vervangen en zijn weer fabrieksnieuw of bijna nieuw” tegenover mensen als die zij kapot gaan kunnen ze worden “gemaakt” maar worden niet of nooit zoals daarvoor heen. Helaas heb ik niets van mijn biologische ouders vernomen geen enkele reactie, zij zijn mij waarschijnlijk helemaal vergeten door toedoen van al dat bier drinken en peuken met groene inhoud, maar had ook niet anders verwacht.

Nederlands als ik het niet oefenen dan vergeet ik het deels schrijven gaat nog wel, maar spreken is wel wat anders, nu het weer toeristentijd wordt komen ook Nederlanders in de buurt die of in een hotel verblijven of een huis op het platteland huren. Heb al met een paar mensen gesproken en daar merk ik wel dat ik het Nederlands aan het verleren ben ondanks dat mijn Spaanse vader ik en op Nederlandse les zitten is het goed te merken dat ik tijdens het spreken vaak naar de juiste woorden zoeken moet om me enigszins verstaanbaar te maken met landgenoten. Het Spaans schrijven doe ik helemaal zelf, behalve met huiswerk dan worden wat moeilijke woorden en zinsbouw gebruikt die ik zelf nog niet eigen ben.

Platteland is waar ik woonzaam ben niet echt plat, woon op 513 meter boven het zeeniveau en mijn uitzicht vanuit mijn slaapkamer is naar een berg die 2137 meter hoog is, finca is meer voor gigantische landhuizen wij bewonen een cortijo dat is te vergelijken met een zeg maar boerderij maar dan zonder dierengedeelte en of loodsen.
Het enige lawaai dat wij hebben zijn van de mensen die de olijfgaarden bij houden, soms een tractor maar vaker een 4x4 auto die beter over het bergen heen kunnen rijden (lees hobbelen 😅) het leven hier op de berg is altijd wel een verassing nooit is het zelfde beeld, hier heb je vanaf het begin van het jaar tot nu eigenlijk wel mensen die haardhout aan het snoeien zijn om zo hun voorraad bij te houden en bij te vullen en andere geluiden dringen niet echt door tenzij er in het dorp een luidruchtige feest gegeven wordt dan dreunt de muziekgeluiden wel een beetje door. S’avonds is het hier donker en stikt het van dierengeluiden kikkers, geckos, uilen, nachtegaal, herten die blaffen, everzwijnen die schreeuwen tijdens paartijd, en uiteraard honden geblaf.

Over mijn geaardheid ben ik het wel over uit, ik val op jongens, maar dan wel die van mijn leeftijd tot drie jaar daar boven, oudere mannen voor nu liever niet doordat zij een ander beeld van de liefde bedrijven hebben en zeker met een jonge jongen of jongens, vaak zijn die jonge jongens de pineut door toedoen van die oudere mannen, je begrijpt mij wel waar ik het over heb. Wij jongens hebben wel eens gemeenschap maar niet in die zin die oudere mannen in hun gedachten hebben.


Mijn excuses voor dit lange antwoord en voor het te lange wachten op een antwoord op jouw reactie, maar ik heb het hier reuze naar mijn zin en heb ik een megagigantische nieuwe familie die meer samen doen en vaak erop uit trekken zolang het kan.

Hasta pronto, hasta la próxima respuesta. 👋🏽

Hoi jongen 16

1: Ik ben voor nu tenminste nog even niet van plan om terug te gaan naar Nederland misschien als ik wat ouder ben, want ik heb nog wat vragen aan mijn biologische ouders die niemand anders kunnen beantwoorden.

2: Wat ik het meeste mis … 🤔 een paar vrienden maar het hebben van sociaal media maakt dat wat minder.

3: Het eten dat ik hier krijg is net zo eetbaar als ik denk dat je dat in Nederland zou eten, al smaakt het hier wel lekkerder ??.

4: Ja hoor ik mag van mijn pleegouders stappen, ben niet ontvoerd ofzo haha het zijn keilieve mensen, beste ouders die je als kind kan wensen.

5: Ja ik heb 1 broertje en hij is 10 jaar oud.

6: In het begin sliep ik bij mijn nieuwe broertje op zijn kamer, maar mijn pleegvader heeft inmiddels ook een kamer voor mij gemaakt zodat iedereen zijn eigen kamer heeft.

7: Als ik het bedrijf bekend maak waar mijn pleegvader werkt dan weet iedereen mij te vinden en zowel ik als mijn nieuwe familie stellen privacy graag op prijs.

8: Namen noemen van anderen mag volgens mij niet dus zal ik me daar ook aan houden, maar voor letters mogen wel dacht ik, mijn pleegvader z’n naam is Jose.Manuel. hij heeft 2 voornamen, mijn pleegmoeder haar naam is Maria Isabel. ook zij heeft 2 voornamen (is heel gebruikelijk hier dat de kinderen 2 voornamen krijgen) en mijn pleegbroertje z’n naam is Manuel.

9: Heel soms dwalen mijn gedachten af naar het leven dat ik voorheen had met mijn biologische ouders, vooral als ik leuke dingen doe met mijn nieuwe familie dan denk ik onwillekeurig aan hun mijn biologische ouders.

10: Eng vond ik het niet, spannend wel, omdat contact hebben via sociale media niet te vergelijken is met realiteit. Uiteraard was ik wel een beetje bang dat hij zijn beloftes niet na zou komen als ik eenmaal bij hun zou komen inwonen.

11: Wat ik allemaal gekregen heb, is liefde, heel veel liefde, respect, vriendschap, vertrouwen, binding, acceptatie, erkenning.

12: Ik weet dat het in de zomer hier heel erg heet kan worden, maar dat is minder omdat we thuis airconditioning hebben. En ook omdat we vlakbij zowel een rivier hebben liggen als de zee, dus ik denk dat ik me genoeg kan afkoelen als het het te heet wordt. Uiteraard zal ik me moeten insmeren met zonnebrand crème maar dat is gewoon zo.

13: Ja iedereen in huis moet deelnemen in huishoudelijke taken, schoonmaken de vloer dweilen, ramen lappen, kleding wassen en ophangen, bedden opmaken, douche schoonmaken na gebruik, enzovoorts.

14: ??😊 uiteraard doe ik dat ook, als gezonde jongen. Overigens denk zelf dat, dat iedereen het doet jong of oud.

15: Met chicks bedoel je op meisjes?, de meisjes die ik ken zijn opener veel opener dan de meisjes die ik in Nederland kende. En onbekende meisjes begroeten je ook met 2 zoenen een op iedere wang, iets dat je in Nederland nooit zult meemaken.
Maar ik ben in een fase geraakt dat ik beide sekse (jongens en meisjes) aan het ontdekken ben, of ik nu biseksueel ben of niet, zal de toekomst wel zeggen.


Hopelijk heb ik je vragen beantwoord zoals je had verwacht, adios hasta la próxima.

Jongen ben je nog wel een keer van plan om weer eens naar Nederland toe te komen?
Wat mis je het meest van wat je achter gelaten heb?
Hoe is het eten wat je van die mensen krijgt te eten?
Mag je stappen, van je pleegouders?
Heb je zussen of broers?
Heb je een eigen of moet je je slaapkamer delen?
Hoe heet het bedrijf waar je pleegvader werkt?
Hoe heten jouw nieuwe vader en je moeder en je broers en zussen?
Denk je nog weleens aan je biologische vader en moeder?
Vond je het niet eng om bij wild vreemde mensen te gaan wonen?
Wat heb je allemaal gekregen, van die mensen wat je thuis in Nederland niet had of gekregen hebt?
Hoe denk je dat je de zomer gaat overleven omdat het in Spanje veel warmer en heter wordt dan hier in Nederland?
Heb je taken die je in je nieuwe leven bij die pleegmensen doen moet?
Ruk je wel eens, of heb je daar geen behoefte aan of geen privacy?
Hoe zijn de chicks daar, aantrekkelijk of net als hier in Nederland?

Dat waren mijn vragen aan jou als je geen antwoord hebt op sommige vragen dan geeft dat niet oké.
Ik lees je antwoorden graag adios

Hola joven amigo! Moderatie wil graag dat jij in het Nederlands schrijft zodat iedereen het kan lezen. Ik denk dat mijn groet nog wel mag, maar jij hebt het in je verhaal wel lastig gemaakt. Met hulp van Google Translate ben ik er wel uit gekomen.

Je hebt inderdaad wel lang laten wachten op je nieuwe bericht maar wat ik gemerkt heb is dat mensen die in een ander land aan een nieuw leven zijn begonnen in het begin veel berichten plaatsen maar dat het minder wordt naarmate ze het beter naar hun zin gaan krijgen. Ze missen wat ze achtergelaten hebben niet meer zo. Daarom zou ik niet verbaasd zijn als jij minder vaak gaat reageren, dat betekent alleen maar dat je het naar je zin hebt.
Je hebt toch nog behoefte aan contact met dat leven wat je achter gelaten hebt en ik vind het persoonlijk heel leuk en interessant om jouw nieuwe leven te volgen. Sommige posters op dit forum daar heb ik wat meer contact mee gehad en die vergeet ik echt niet zomaar. Jou dus ook niet want ik vind jou een heel bijzonder iemand. Jij bent iemand met een sterke persoonlijkheid en iemand die de moed heeft gehad de stap te zetten die jij gedaan hebt. Ik begrijp werkelijk niet waarom jouw ouders zo onverschillig, vijandig soms, naar jou deden. Als ik jouw vader was zou ik trots op je zijn.

Je schreef 14 te zijn geworden en alsnog van harte gefeliciteerd! Dat er nog vele en vooral gelukkige jaren mogen volgen!
In ieder geval leef je nu in een nieuwe familie waar ze om je geven en van je houden. Ik vind het mooi dat jij nog verbonden wilt blijven met je Nederlandse identiteit en dat jouw padre samen met jou de lessen Nederlands volgt. Ik vraag mij wel af of jij die echt nodig hebt want je schrijft prima Nederlands. Dat Spaans, schrijf jij dat ook allemaal zelf zonder dat padre even meekijkt? Ik ben erg onder de indruk.

Je woont nu dus op het platteland zoals ze dat in Nederland noemen, in een finco neem ik aan. Dat lawaai is dat van landbouwvoertuigen of wonen jullie naast een drukke weg? Vroeger woonde ik midden in Den Haag en nu aan de rand van een plaats in Zeeland, vlak naast een park. Je zou denken dat het hier dan rustiger zou zijn dan in de stad, maar het omgekeerde is het geval. Machines om gras te maaien, tractors die sloten schoon maken, kettingzagen om bomen te snoeien, buren die aan het klussen zijn, steeds maar lawaai. 's Avonds is het gelukkig wel rustig en bij jou ook hoop ik.

Je hebt het over je contacten met mannen die dingen wilden waar jij geen zin in hebt. Dat is een probleem. Soms haalt de natuur vervelende grappen uit met mensen en val je als volwassen man op jonge jongens. Soms lees ik hier van jongens dat die het wel leuk vinden om wat met zo iemand wat te beleven, maar de meesten hebben daar toch geen zin in. Die jonge jongens die het wel willen zoeken wat anders dan wat die man wil. Ze zoeken liefde, ze krijgen seks.
Het punt is naar mijn idee, als jij als man seks hebt gehad met een jongen en je komt die jongen jaren later tegen als hij een volwassen man is geworden, hoe kijken jullie dan naar elkaar? Als die jongen een man is geworden, hou je dan nog van hem? Schaam je jezelf dan niet als jij die man bent geweest die seks met hem heeft gehad toen hij nog een jongen was? De basis van een relatie is toch dat je genegenheid voor elkaar voelt en vriendschap. Als er alleen maar lust was, hoe zit het dan wat dat betreft? Daar was ik bang voor toen ik jouw verhaal las over dat weglopen, die verkeerde mannen. Gelukkig ben jij verstandig geweest en goed terecht gekomen.

Nu is er dus een jongen van jouw leeftijd die zich tot jou aangetrokken voelt. Jij weet zelf niet zo goed hoe je daar tegenover staat, tenslotte ben je nog erg jong wat dat betreft. Meestal is het zo dat jongens en meisjes op jouw leeftijd wat beginnen te experimenteren, jongens soms met vriendjes, om de seksualiteit en de lichamelijke intimiteit te leren ervaren. Later, als ze bijvoorbeeld 16 zijn gaan ze op zoek naar een partner waar ze gevoelens voor krijgen. Ik neem aan dat jij die jongen kent en je kan eens contact met hem zoeken en met hem over jullie gevoelens praten. Hij kan een vriend worden waarmee jij alles kan bespreken. In Spanje zijn ze wat makkelijker met dat soort dingen. Met je padre praten en in je nieuwe familie kan dat ook, maar toch niet zoals met iemand van jouw leeftijd die misschien dezelfde soort gevoelens heeft als jij. Als jij later een keer echt verliefd wordt dan weet je wel hoe het zit.
Ik vond het leuk om te lezen dat er nog schoolvrienden zijn in Nederland waar jij contact mee hebt. Niet iedereen is jou vergeten dus. Voor jouw ouders ben jij blijkbaar voltooid verleden tijd. Dat zal toch altijd een beetje pijn blijven doen denk ik.

Je hoopt dat ik jouw verhaal lees. Natuurlijk lees ik dat! De meeste dingen die hier gepost worden interesseren mij niet erg. Kapsels, onderbroeken, piemels, lekker klaarkomen, enzovoorts. Het zal wel. Jouw verhaal is het echte leven en echte emoties. Jouw problemen zijn echte problemen. Jouw verhaal ontroerde mij en maakte mij ongerust.
Voor de meesten hier is alles goed geregeld. Veilig thuis, goed verzorgd, alleen maar kleine probleempjes, net zoals voor dat neefje van mij. Die is nu ook 14. Zijn ouders houden van hem, oma en opa houden van hem, zijn nichtjes houden van hem, op school is het leuk, alles is fijn. Soms is niet alles fijn en dan heb je wat hulp en bemoediging nodig.

Wat je bedoelt met dat je wilt dat ik je aan jouw profiel wilt toevoegen dat begrijp ik niet helemaal -> ("Ik hoop dat je dit leest Chico23 en dat je aan mijn profiel wilt toevoegen dat ik “mijn nieuwe leven” ben begonnen.") dat zei je dus (in het Spaans). Ik neem aan dat je wilde dat ik zou reageren. Bij deze dus, per kerende post. Jouw topic is ook niet gesloten zoals je zei en zoals je ziet.

Als jij je afvraagt of je verhalen wel gelezen worden, op dit moment is het 1167 keer bekeken. Alleen jammer dat er niet meer zijn die wat tegen jou willen zeggen. Ik ga dus nu aan die lezers een oproep doen:
Dus wie dit leest, deze chico van dit topic wil graag dat jullie niet alleen zijn verhaal lezen maar ook wat tegen hem zeggen. Hij heeft het fijn bij zijn nieuwe familie, maar hij wil ook nog een band met Nederland houden. Naar een ander land verhuizen en bij een nieuwe familie gaan wonen is een grote stap en een beetje heimwee blijft er altijd wel. Dus, maak hem blij en schrijf wat!!!

Het is weer een heel verhaal geworden. Als ik er eenmaal aan begin is het net een kraan die open gezet wordt. Ik hoop dat je het leuk vond en ik wens je veel liefde en geluk en veel succes met je studie. Je vindt daar liefde en vriendschap, alleen maar om wie jij bent, dus met jou is niets aan de hand, jij bent iemand van wie je kan houden. Jij bent prima. Dat is fijn. Buena suerte amigo!

Hola chico 23,

Lo siento que haya pasado tanto tiempo, solamente 24 días pero ya mi pregunta “op je zelf” ya se cerró no sé el porqué?

ja ik ga al naar school hier waar ik in sta ingeschreven. Ook heb inmiddels een Spaanse identiteitskaart ontvangen.

Si, mi padre de acogida wil mij heel graag adopteren dat wil ik ook graag, omdat ik hier bij hem en hun me gewaardeerd en welkom voel, niet te vergelijken met mijn biologische ouders die mij volgens mij liever kwijt dan rijk waren. Maar dat blijkt ook wel uit hun interesse afgelopen maand toen ik 14 jaar werd. Ze hebben niets aan mijn contact persoon laten weten of ik wel een fijne dag gehad heb. Ook verdere mensen en of familieleden hebben zich niets van laten horen op enkele schoolvrienden na heb ik niets ontvangen.

Kinderen hier worden zolang de ouders het zich kunnen veroorloven goed verzorgd en komt hen niets te kort, vaak gaat de hele familie op pad in het weekend en maken er een soort van minivakantie van iets wat ik met mijn biologische ouders nooit meegemaakt heb. Alleen een jaar in mijn leven ben ik op “werkvakantie” geweest naar Spanje toe maar dat was via school.

Ook zie ik hier hele grote verschillen met de ouders van hun ouders, vaak wonen opa en oma in bij hun kinderen en hun kleinkinderen en zijn tegerlijkertijd niet alleen, en passen op hun kleinkinderen als de ouders werken moeten of als zij met elkaar een leuke buitensedag of avond willen hebben.

Ik volg naast de de normale Spaanse school ook Nederlands om mijn biologische moeder/vader taal niet te verleren en wanneer het mijn padre de acogida mogelijk is gaat hij met me mee en zo leren we allebei Nederlandse lessen, ik spreek en schrijf al behoorlijk Spaans en mijn padre begint zo langzamerhand ook weer wat meer en beter Nederlands te leren wat best goed is en vooral handig 😄.
Mi padre tiene su propia empresa y puede mantener a su pareja y su hijo que tienen conjuntamente a mí y también. Vivimos en una casa rural donde estamos rodeado por naturaleza y muy a lo lejos se puede oír la civilización 😅, donde la contaminación se nota mucho si lo comparamos donde vivo, por el los vehículos y que circulan y sobretodo por el constante ruido que genera la gente.

Este pasado 14 de febrero me encontré una carta donde un chico se me ha declarado 😊?? y la verdad me ha sorprendido mucho porque aunque he estado tonteando con chicas también he estado tonteando con chicos y la verdad aún no estoy seguro cuál es mi identidad sexual hetero seguro que no, quizás sea bisexual aunque de momento he tenido más de contacto con chicos que chicas, pero eso a mí no me preocupa mucho ya que estoy más que feliz que alguien se haya fijado en mí, cosa que allá en los Países Bajos no ha sucedido.

Weet nou niet hoeveel mensen mijn nieuwe leven topic volgen, maar zou het best leuk vinden als ze ook reagerende zoals ze in die andere subforum deden zoals die ene J18.

Ik heb mijn wegloop plan goed voorbereid en dat was geen makkelijke opgave want vele mensen (vooral mannen) waren alleen in mijn geïnteresseerd omdat ik in het bezit ben van een piemel en een kontje en mij enkel voor hun eigen plezier wilden en voor de rest keken ze niet verder, en daar had ik geen behoefte aan.
Alles achter me laten is niet makkelijk maar ook niet al te moeilijk gezien de ouders die ik had, was voor de keuze snel gemaakt maar met veel voorzorg.

Espero que leas esto Chico23 y quieras añadirlo a mi perfil que empecé “mi nueva vida”.

Saludos cordiales para ti Chico23 y J18 y todos los que reaccionaron también.

Moderator

Nederlands graag de volgende keer. Ik zie het nu door de vingers.

Hola joven amigo! Heel goed nieuws dit. Het is beter als alles goed geregeld is zodat jij je nergens zorgen over hoeft te maken. In Spanje is er leerplicht tot 16, dus moet je nu ook naar school. Ga je dat doen? Zou wel verstandig zijn!

Je nieuwe padre wil officieel padre de acogida worden. Ik heb gelezen dat er in Spanje meer mensen zijn die pleegouder willen worden dan dat er pleegkinderen beschikbaar zijn. In Nederland is het net andersom. De mensen willen ook het liefst een heel jong kind om het als hun eigen kind op te voeden. Jongeren van jouw leeftijd vallen dan buiten de boot.
Blijkbaar zijn de Spanjaarden zuiniger op hun kinderen dan de Nederlanders. Als er problemen zijn dan neemt de familie het over zodat de kinderen niet naar een tehuis moeten of zo iets. Je hebt zelf gemerkt hoe makkelijk jij in de armen gesloten werd terwijl je toch een vreemde was. Toen dus, maar nu niet meer. Ik hoop dat het lukt jou te adopteren, dat zou voor jullie allebei fijn zijn.

Ik ben echt blij dat ik weer wat van je hoor en dat het allemaal goed nieuws is. Vaak heb ik aan je gedacht en mij afgevraagd hoe het met je gaat dus het is heel fijn dat je weer wat van je laat horen en dat het zo goed gaat. Je hebt ons wel lang laten wachten, maar hoe meer jij het daar naar je zin gaat krijgen hoe verder weg je vorige leven is, dus ik begrijp het wel.
Ik zeg ons, want heel wat bezoekers hier volgen jouw topic. Het is wel iets heel bijzonders wat jij gedaan hebt, zeker voor iemand van 13. Je hebt het lang en goed voorbereid, maar toch, het is niet zo maar iets, alles achter je laten en niet weten hoe het zal gaan.

Jij wilt volledig deel uitmaken van het gezin waar je nu bent zeg je. Omdat ze daar echt om jou geven en van je houden!
Ik vraag mij af, heeft er ooit eerder iemand echt van jou gehouden? Heb jij zelfs maar het gevoel gehad dat er iemand om jou gaf? Als dat niet zo is dan is dat heel erg. Zonder liefde kan niemand! Als niemand om je geeft kan dat iemand voor het leven een ongelukkig mens maken. Wat je biologische ouders deden was helemaal erg. Nu wordt er van je gehouden en willen ze jou daar nooit meer kwijt.

Die adoptie dat gaat nog een lange weg worden. De verantwoordelijkheid voor een jongere zoals jij geef je niet zo maar aan iemand. Ze zullen gaan kijken naar jouw nieuwe padre en onderzoeken wat zijn motivatie is. Of hij voor jou kan zorgen en of hij een goede omgeving en stabiliteit kan bieden voor jou om naar volwassenheid te groeien.
Maar, wat er ook gebeurt, jij bent daar en je blijft daar, daar kan niemand wat aan veranderen. Jij hoort voor goed bij je nieuwe familie.

Je zegt dat je moeite hebt met Nederlands schrijven en dat terwijl ik van wat ik van jou las in dat andere topic vond dat jij voor iemand van jouw leeftijd het heel goed kon zeggen. Is wat je meegemaakt hebt in Nederland zou akelig dat je het helemaal uit je geheugen weg wilt hebben?
Je biologische ouders doen wel makkelijk afstand van jou. Doet jou dat niet ook een beetje pijn of is het vooral een opluchting?

Je kan in ieder geval goed leren aan je Spaans te zien. Jij bent iemand met de persoonlijkheid en de intelligentie om wat te bereiken. Om wat voor de samenleving (en je familia) te betekenen. Ik zou het dus heel goed vinden als je naar school gaat en straks verder gaat studeren.

Ik blijf aan je denken en hoor graag af en toe hoe het met je gaat. Spaans of Nederlands maakt niet uit, daar hebben we Google translate voor.

Buena suerte amigo! Hasta la proxima.

Hola Chico,
Eerlijk gezegd heb ik een beetje moeite om Nederlands te schrijven, lezen gaat wel makkelijk maar schrijven gaat moeilijker. Maar ik kan je wel vertellen dat ik niet langer “illegaal” verblijf bij mijn padre de acogida, hij heeft veel werk gedaan zonder dat ik daarvan op de hoogte was. En zo heeft hij contact opgenomen met servicio social waar ik woonde in Nederland en die hebben op hun beurt mijn echte ouders benaderd. Zij hebben kort weg toestemming gegeven dat ik bij mijn padre de acogida mag verblijven maar dat is niet alles mijn padre de acogida heeft ook aangegeven dat hij mij wil adopteren zodat ik zijn achternaam mag dragen. En zoals ik het zie denk ik dat dit ook positivo zal zijn voor mij en mijn nieuwe padres.
Ik moet nú gewoon geduld hebben en afwachten wat en hoe het antwoord zal zijn desde Holanda, me tienen nervioso. Espero con ansias pertenecer a una familia que realmente aman sus hijos.
Ik last wel horen hoe het afloopt
Saludos para ti y todos vosotros.

Hola chico, que tal? Gaat het al weer wat beter? Verkoudheid is vooral de eerste dagen heel vervelend, maar daarna gaat het wel. Jij bent jong en dan blijf je nooit zo lang ziek.

Ik waardeer het heel erg dat jij weer wat schrijft en van plan bent om later meer te posten. Misschien heb je mijn reactie in 'Verlul je ouders' gelezen naar aanleiding van iemand die vroeg of ik nog van plan was je te verraden. Ten eerste kan ik dat helemaal niet en ten tweede ben ik dat nooit van plan geweest.
Daar kon je ook lezen waarom ik bezorgd was vanwege wat jij gedaan hebt. Die jongen van 11 werd om wie hij was thuis niet geaccepteerd en is daarom weggelopen. Hij dacht iemand gevonden te hebben bij wie hij veilig was maar die heeft hem verraden en misbruikt. 20 jaar gevangenis is nog niet genoeg voor die smeerlappen.

Jij hebt verteld waarom je weggelopen bent maar niet waarom jouw ouders zo lelijk tegen jou deden. Misschien zijn dat dingen waar je liever niet over praat, misschien zijn jouw ouders gewoon mislukte ouders en is dat alles.
Wat ik opmerkelijk vond is dat jij bewust op zoek bent gegaan naar iemand die jou op wilde vangen en wat je vond is die man in Spanje. Ik zal hem tio Carlos noemen. Ook heeft tio Carlos jou gevonden en je uitgenodigd te komen. Dat is wat ik denk. Was hij op zoek naar iemand zoals jij? Iedereen zoekt naar iemand om van te houden.
Tio Carlos vond in jou waar hij naar zocht en jij vond in hem waar jij naar verlangde, iemand die om jou gaf en voor je wilde zorgen. Tio Carlos heeft jou geintroduceerd bij zijn familie en die hebben jou letterlijk en figuurlijk omarmt. Ik begrijp dat jou dat heel erg ontroerde en gelukkig maakte.

In de manier zoals jij schrijft komt zelfbewustzijn naar voren en een besef van anders zijn en daardoor iets van agressie naar personen die daar wat van vinden. Dat zie ik ook bij andere jongeren hier op dit forum die een vriendschappelijke, en soms wat verder gaande relatie hebben met een volwassen iemand.
Sommigen keuren zo iets af, maar ik denk dat als het een relatie is waarin respect en liefde voorop staan dat het dan goed is. Ieder mens verlangt er naar dat iemand van hem houdt en er voor hem (of haar) is als dat nodig is. Als jij dat gevonden hebt daar in Spanje dan ben ik heel blij voor je!
Blijkbaar vond jij dat respect en die liefde niet in Nederland. Ook niet bij andere familie, vrienden misschien?

Ik vind het heel fijn om te lezen dat het goed met jou gaat. Ik denk niet dat ze in Nederland bewust op zoek zijn naar jou. Je bent wellicht als vermist genoteerd, als dat al zo is, en dat is het dan. Anders is het onbegrijpelijk dat die jongen van 11 zomaar 9 jaar zoek kan blijven.
Jij kan dus denk ik veilig verder leven in Spanje en daar een nieuw bestaan opbouwen. Ik zou het wel goed vinden als jij je liet registreren als inwoner van de plaats waar je bent en ook eens overweegt om daar naar school te gaan. In september misschien, als je goed Spaans spreekt. Spreken jullie daar eigenlijk Castiliaans Spaans of bijvoorbeeld Catalaans?

Tenslotte, ik heb een tijdje de weblog gevolgd van Edwin en Cokky. Dat zijn twee Nederlanders die al lang is Spanje wonen, in Xalon, in de buurt van Denia. Edwin doet af en toe klusjes, hij was boswachter, en Cokky is wethouder voor toeristenzaken in Xalon geworden. Ik denk dat als er problemen zijn dat ze jou willen en kunnen helpen. Hun website is: woneninspanje.wordpress.com

Ik wens je beterschap en ik kijk uit naar je volgende bericht!

Hoi ben ik weer, ja Chico 23 ik neem de moeite om je te laten weten dat het met mij nog steeds goed gaat, alhoewel ik nu behoorlijk ziek ben geworden (verkoudheid). Ook merk ik dat ik mijn Nederlands aan het verleren ben haha wel grappig om te ontdekken dat dit zo snel kan gaan. Ik krijg Spaanse les via een privélessen thuis. Nu ik ziek ben heb ik ietsje meer tijd om Spaanse les te leren. Zodra ik weer beter ben zal ik meer nieuwtjes te vertellen.
Saludos para todos

@j13. Wat heerlijk dat het goed lijkt af te lopen. Ik gun je verder een leven vol warmte en veiligheid

Dag TS, ik vind het heel leuk dat jij de moeite neemt om te schrijven over je nieuwe leven daar in Spanje. Ik ben ook erg blij dat het jou daar zo goed gaat. Zo te zien heb jij echt een nieuwe familie gevonden die jou helemaal opgenomen heeft.
Gezien wat jij verteld hebt over hoe het bij jou thuis in Nederland was kan ik heel goed begrijpen dat jij emotioneel werd op oudejaarsavond toen je er zo helemaal bij hoorde en die vriendschap en die liefde voelde.

Jij vond het niet leuk dat jou zo waarschuwde voor de gevaren van het weglopen en al die nare dingen die jou zouden kunnen overkomen. Daar was ik echt bang voor, tenslotte ben je pas 13, een kind bijna nog, al ben jij zoals ik al eerder heb gezegd, veel volwassener dan anderen van jouw leeftijd. Dat zal dan wel gekomen zijn doordat jij zoveel zelf hebt moeten doen.

Het punt is natuurlijk wel dat je ouders je misschien gemist hebben, maar misschien ook niet eens, maar toen jij maandag niet naar school kwam ben je natuurlijk wel als absent genoteerd. Als jij de komende tijd niet meer op school komt dan gaan ze je ouders bellen en als die zeggen dat je er niet meer bent dan wordt misschien de politie gewaarschuwd en ben jij officieel vermist.
Hoe het dan verder zal gaan weet ik niet. Misschien wordt het alleen geregistreerd en vragen ze je ouders door te geven of jij nog terugkomt of niet en als die niet reageren dan laten ze het daar misschien bij.
Gezien wat je verteld hebt over je ouders kan ik dat mij nog voorstellen ook.

Je woont nu dus bij die man en werkt in zijn bedrijf. Je leert snel Spaans en dat kan niet anders. Je hoort alleen maar Spaans en volgens mij ben jij niet dom. Je moet het ook kunnen schrijven als je daar blijft en dat leer je door kranten te lezen of zo.
Het punt is natuurlijk wel hoe jij je toekomst voor je ziet. De school is voorgoed voorbij heb ik het gevoel en nu richt jij je op het werken daar, integreren in je nieuwe 'familie' en misschien doorgroeien in het bedrijf van je pleegvader. Laat ik hem zo maar noemen want in feite is hij dat en misschien ziet hij dat zelf ook zo.

Als je af en toe hier wat wilt schrijven over hoe het met je gaat dan zou ik dat heel erg waarderen. Ik ben serieus naar jou, dat zie je, en zolang het mij toegestaan wordt schrijf ik altijd wat terug.
Veel geluk daar Chico en maak wat van je leven! (Chico, zo zal ik je voortaan noemen, beter dan TS of J13)