Mijn moeder is al 10 jaar alcoholist

Hallo allemaal, Ik ben een meisje van 17 jaar oud en heb al het een ander meegemaakt, een deel zou ik graag met jullie willen delen.    Mijn moeder is al ongeveer 10 jaar alcoholist. Mijn ouders zijn op jonge leeftijd gescheiden, ik kan me niet eens meer herrineren hoe ze samen waren. Hier heb ik ook weinig moeite mee, het probleem van mijn moeder heeft me vroeger niet veel pijn gedaan. Laat ik het erop houden dat ik het vroeger niet eens wist dat ze dronk. Het is ook pas de laatste jaren steeds erger geworden, als ik mijn ervaring met een alcoholistische moeder moet omschrijven kan ik niet veel meer dan me schamen. Ik schaam me gewoon voor mijn eigen moeder. Maar toch, het is mijn moeder en ik hou van haar en dat zal ook altijd zo blijven. Het is een verslaving, een probleem waar je niet gemakkelijk vanaf komt. Maar alcoholisten vergeten vaker dat niet alleen hun probleem ook het probleem van de omgeving word. Zo vergeet ze bijna alles, ik moet zeker 5 keer vertellen wat ik 's avonds ga doen. Ze gedraagt zich lomp en ik merk aan haar dat ze totaal niet gelukkig is. Ze heeft me nog nooit mishandeld of iets in die richting, waar ik ontzettend blij mee ben Toch weet ik niet goed hoe ik hiermee moet omgaan.. mijn zussen zijn het huis uit, dus ik woon alleen met haar. Mijn vader zie ik 2 dagen in de week. Ik zou hier niet meer van kunnen maken omdat ik met mijn vader ook genoeg heb meegemaakt en ik me daar nooit helemaal ''thuis'' kan voelen. Ik heb een vriend die er altijd voor me is, die me altijd zal steunen door dik en dun. Mijn vrienden laat ik liever niet thuis komen, ik schaam me voor haar gedrag. Ik volg nu gesprekken bij een psychiater die me wel helpen. Het gaat al beter met mijn moeder maar nog steeds niet goed, opgenomen worden kan ze niet omdat ze dan haar baan kwijt raakt en we dan helemaal niks meer hebben. Het enigste wat ik van deze ervaring kan overhouden is dat ik mijn kinderen nooit zo zal opvoeden. En vooral zelf geen drankverslaving wil oplopen. Ik ben op zoek naar mensen van mijn leeftijd waar ik mee kan praten, misschien dezelfde ervaringen kan delen. Want de mensen die hetzelfde meemaken zijn de mensen die je echt kunnen begrijpen. Wat ik aan iedereen wil meegeven is: Denk aan jezelf voor het te laat is, maak keuzes die voor jou van toepassing zijn en doe waar jij gelukkig van word!