Haay guys x Ik heb dit ook vanaf kleins af aan en ik ben daar voor in therapie geweest Dit heeft goed geholpen Ik zal jullie 1 van de trucjes leren die ik daar heb mee gekregen Het heet: STOP.DENK.DOE. Je begint bij stop, als je een enge gedachte krijgt stop je met nadenken over wat voor ergs het allemaal kan zijn Dan doe je denk. Je gaat nadenken over minder heftige dingen wat het allemaal kan zijn, zoals pijn in je borst? Is niet meteen een hartaanval, soms heb je pijntjes dat hoort bij mensen En dan doe, je gaat wat leuks doen en afleidingen zoeken Ook werkt het echt heel goed om om steun te vragen of iets te doen dat je leuk vind, afleiding zoeken dus! Ik hoop dat jullie hier iets aan hebben :) Kus

RE: nadenken over sterven

Misschien is het een idee om een keer hierover te mailen of te bellen met EO nazorg?

nadenken over sterven

hallo, ik denk meer dan perfect te begrijpen wat je wil vertellen ik heb er al last van sinds ik me kan herrineren (van kleins afaan) het probleem is dat dit gevoel bijna niet te verwoorden is savonds liggen piekeren in bed over ouder worden, sterven ik kan het niet aanvaarden ik heb zoveel angst op deze momenten wat gebeurd er als ik sterf? ik wil het weten het kan niet zijn dat er niets meer is hierna, zoveel vragen zoveel onzekerheid zoveel angst, uren liggen piekeren, ik word er gek van,,, ik ga nu naar een psygologe hopen dat dit werkt grtz

No stress

Voor iedereen die dit nu nog leest ; Je moet je niet druk maken ! Als je je heel erg gaat concentreren op je neus bijvoorbeeld gaat het tintelen. Als je je heel erg concentreert op je hart ga hè je hart in een keer ook voelen en het gat harder kloppen .dit werkt ook zo bij trillen . Nu had je wel pfeiffer maar bijv die slapeloze nachten en trillen enzo waren dan niet nodig geweest.

...

Ik weet niet zo goed wat ik hierop moet zeggen, ik wens jullie allemaal wel heel veel sterkte!
O trouwens voor iedereen die dit leest, ik zit veel vaker achter deze site en geef mezelf nu een naam dat je me herkent: Kattniss.. Het is niet mijn echte naam..
Hey dus: xxx Kattniss

bang om te sterven

ik ben s. en ik ben bang om te sterven want ik voel me erg ziek ik voel michien dat ik 1 long dat die  ziek is dus ik ben gestress help me en dan komt alles goed

...

als je alleen angst hebt om gewoon een natuurlijke dood te sterven dan moet je vergetarier worden want uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat vergetariers 7 jaar langer leven

dat had ik eerst ook

ik had dat eerst ook ik durfde niet meer alleen thuis te zijn ik was altijd bang dat er overvallers ofzo zouden komen omdat ik dat wel vaker had gezien op tv programma's dat mensen dan vaker dood gingen aan hun verwondingen enzo snachts kon ik niet slapen omdat ik  bnag was dat er brand zou komen en ik slaap best wel vast dus ik was bang dat ik niet wakker zou worden ik heb het nu wel steeds minder alleen af en toe nog als ik  boven ben dat ik denk dat ik onder mensen hoor

Ik ben ook er bang

 Hoi ik ben meisjevan 12 en ik ben nu bang dat ik doodga... maar ik weet niet echt waarom. teminste ik denk dat omdat ik lastig ademhaal, denk dat mijn keel botjes te dun zijn en ik stik. ik ben al naar de dokter geweest omdat ik me raar voelde, enzo. maar ik begon me zo te voelen sinds ik een erge bloedneus hard niet zomaar een beetje bloed. Maar ik ben bang, weet iemand wat er is? 

Doel van het leven

Hallo, Zulke gedachtes heb ik ook regelmatig, waarom we leven, maar ik ben ook soms bang om dood te gaan en soms hoop ik daar ook op. Dit is natuurlijk geen gezonde gedachte. Bij mij zijn deze gedachtes vooral gekomen door de jaren van pesterijen/buiten sluiten en de sfeer en omgang thuis. Nu praat ik met een psygoloog en langzaam kom ik er weer bovenop alles moet een plek krijgen. Mijn vraag is nu aan jou weet je ook waarom je deze gedachtes hebt? Is er iets naars in je omgeving gebeurt? Of iets aangrijpends? Zelf denk ik ook dat het kan zijn omdat we nu ook in de pubertijd zitten en we langzaam maar zeker volwassen worden en ook de nodige dingen meemaken. Ik kan je adviseren om in jezelf te blijven geloven en dit ook met je ouders te bespreken. Het is niet goed om dit voorjezelf te houden. Deze gedachtes moeten ergens vandaan komen, pas dan kan je het een plaats geven. Ik wens je veel sterkte en ik hoop dat je iets aan me reactie hebt. Groeten M.

forumstarter van dit verhaal

 bedankt voor de reacties! ik probeer me eroverheen te zetten en dat lukt al beter.

herken het

Zelf heb ik dit ook maar dan al wel van kleins afaan. Me vader heeft het ook altijd gehad. Denk dat het er een beetje bijhoort. Bij mij is de angst alleen erger geworden. Wanneer ik bijvoorbeeld alleen was was ik bang dat iemand me iets zou aandoen. Bang voor inbrekers, verkrachters enz. Ik was hiervoor naar de psygoloog gegaan die uiteindelijk niet veel deed maar ik ben er zelf overheen heb het af en toe nog. Maar bijna nooit meer.

eigen leven leiden ...

 @M16 Akelig! Dit soort dingen gaan een eigen leven leiden. 1) Doorbreek de 'betovering' door het met een ander (vertrouwd) iemand te delen.  2) Soms hebben psychische verschijnselen een lichamelijke oorzaak. Tekorten aan bijvoorbeeld ijzer of vitamine B12 kan tot stille bloedarmoede leiden met allerlei psychische gevolgen. Ga dus langs je huisarts en vraag om wat basale tests. Niet afwachten maar aan de slag ermee, je eerste stap naar herstel! Ir.  

Yoga

probeer in eerste instantie met iemand erover te praten. lukt het niet? verzin iets dat je ontspant (Yoga, meditatie, maar ook een sport of een wens, droom)  

schrijv er van verhaal

 ben vooral bang voor de werkelijkheid. dat er iets gebeurt door een ongeluk of dat ik ziek word ensoo

schrijver van dit verhaal

 bedankt voor alle reacties! heb geprobeert me er overheen te zetten en het lukt al beter! xx

heb hetzelfde gehad

heb ongeveer het zelfde ghad kon maar niet slapen omdat ik dacht dat ik dood ging, dat kwam omdat ik een keer in bed lag en helemaal begon te trillen het voelde net alsof ik dood ging (dacht ik) toen ging ik weer naar beneden en durfde niet meer te slapen, de hele avond bij m'n aoders gezeten en tuseen ze in gelegen, uiteindelijk was ik zo bang dat ik het zelfs helemal benauwd kreeg, toen naar het zieken huis, bleek dat ik niks had, pas om 2 uur sliep ik tegen mijn wil in. uiteindelijk had ik wel drie weken lang dat ik zo bang was om dood te gaan, toen moest ik naar de dokter om bloed te prikken(had al ziekte van pfeiffer) hij hoorde da en zij dat ik misschien maar eens naar een kinderarts moest gaan, mijn ouder zeiden dat je dan alleen maar 'ín het medische circuit' zou blijven, dat wilde ik niet en toen ging het al een beetje over, nuheb ik er helemaal geen last meer van, ben eerder bang voor spoken/enge mannetjes onde m'n bed en geesten HAHA! maar wete je ouders ervan, ik zou het in ieder geval wel iemand vertellen, bij mij liep het zo uit de hand dat ik overdag ook bang was in ieder geval veel succes  

@meishe15

    @D. Bij mij is het juist omgekeerd. Ik breng mijn vrije tijd (voor 99%) altijd alleen door. En ik ben nergens bang voor. Maar omgekeerd ligt dat mss anders.

báng?

 ben je serieus báng om dood te gaan? Ik zou niks fijners kunnen bedenken dan met degene van wie ik hou onder een auto te lopen, echt waar.

naar buiten

De vraag is waar die gedachtes vandaan komen. Is er onlangs iets gebeurd dat je zo denkt? Anyway, wat helpt is als je veel andere mensen ziet, niet vaak alleen bent, veel dingen doet en veel met anderen praat (in het algemeen of specifiek hier over) en een beetje sporten of wandelen of fietsen ofzo. niet te veel achter de computer/voor de tv/aan de telefoon. Succes! D.