Iets wat mij juist te binnen schiet:

Je kan ook mentaal uitgeput raken door misbegrepen woorden, misbegrepen symbolen, schetsen of grafieken, afbeeldingen, enz... Immers, als je iets in een tekst of in de uitleg van de docent niet begrijpt, kan je niet meer volgen. Je voelt je dan ambetant, gefrustreerd, moe, suf, leeghoofdig, hopeloos, enz... En daarna haken de mensen af.

Aan veel hogescholen en universiteiten gebruiken de docenten veel moeilijke vaktermen, zonder die soms goed uit te leggen. Dan krijg je dat.

Dus je moet zelf zorgen dat je voor iedere vakterm, en ieder symbool een goede definitie hebt. Vb. in wetenschappen of wiskunde gebruikt men veel symbolen. Je moet van elke term of elk symbool in je eigen woorden vlot kunnen uitleggen wat het betekent. Bij technische dingen moet je het kunnen schetsen, in een context plaatsen, in een juiste zin gebruiken (=actieve kennis, het zelf kunnen gebruiken), enz...

Niet zomaar definities van buiten leren, maar de betekenis echt zelf in je eigen woorden kunnen uitleggen, alsof je het aan je grootmoeder uitlegt, of aan kinderen.

Ik weet dat het lastig is om alles op te helderen. Ik heb daar zelf een verschrikkelijke hekel aan om al die dingen te gaan opzoeken, of na te vragen. En het kost veel tijd. Maar het is wel nodig om te begrijpen waarover het gaat. Eens je die betekenis kent en al die woorden en leerstof zelf actief kan gebruiken, dan verdwijnen die ergernis, frustratie, sufheid en moeheid weer. Inplaats van dat je hoofd leeg of blank aanvoelt op dat vakgebied, krijg je weer het hele concept in beeld.

Verder moet je ook zorgen dat je een goede definitie hebt van alle "kleine woordjes" zoals: ik, hij, als, daar, op, onder, ginder, van, tot, soms, alhoewel, tenzij, niet, enz... Heel veel van die woordjes hebben talloze betekenissen, vb. het woordje "van" heeft er al een tiental, waaronder: aanduiding van richting, eigendom ("een boek van Peter"), afkomst, materiaal ("een boek van dik papier"), vakgebied ("een boek van wiskunde"), begin van een tijdspanne, en nog een hoop andere. Je moet die allemaal kennen, want die geven de samenhang weer van de "moeilijke woorden" in de tekst. Anders valt die tekst uiteen in losse brokken zonder betekenis.

Probeer eens: neem een paragraaf uit je cursus, en vervang alle moeilijke woorden door vraagteken. Dat is wat je ervaart als je die moeilijke vaktermen niet kent.

Neem diezelfde zin en vervang nu alle kleine woordjes door vraagtekens, maar laat de grote woorden staan. Dat is wat iemand ervaart die die kleine woordjes onvoldoende kent.

Dus je moet echt van alle woorden en alle symbolen in een tekst met je eigen woorden vlot kunnen zeggen wat ze betekenen, om een goed begrip te krijgen.

Ik zeg niet dat dit bij jou de oorzaak is, maar de kans lijkt mij wel groot.

Hey, ik ben TS :)

Thx voor snelle reacties.

Vanmiddag zat ik met men groepje te werken, maar we hadden eigenlijk besloten om te gaan lunchen en toen vertelde iemand in het groepje precies hetzelfde wat ik ervaar momenteel. Ik was super opgelucht en blijkbaar voelde de andere groepsleden dat ook. Ook zei een van hun dat een derdejaars had gezegd dat dit semester waar ik nu in zit gwn zwaar en moeilijk is. Dus ik ben iig blij dat ik niet de enige was.

Nu heb ik het ook met ouders over gehad en heb ik besloten om met studieadviseur te praten. Vooral het hebben over mijn opties, wat ik nou echt wil en iemand die met me wilt kijken na mijn aanpak van studeren.

Nu ik dit schrijf heb ik nog steeds koppijn dus ik ga zo ff powernap nemen en kijken hoever ik kom met sporten. Bijna weekend gelukkig.
Thx voor reacties

Hey!
Niet tof om zo tegen je grenzen aan te lopen. Ik heb dat zelf ook wel eens gehad door allerlei omstandigheden. Vergeet niet dat een studie meer van je kan vragen dan de middelbare. Er wordt weer meer van je hersenen gevraagd en misschien loop je daarin dus ook meer aan tegen je grenzen, dus dat je die dagen nu minder goed trekt dan toen zou daar maar zo mee te maken kunnen hebben. Vergeet ook niet dat een nieuw studiejaar een nieuw onderwijsniveau betekent. Verder is het ene blok nou eenmaal zwaarder dan het andere. Qua collegeuren, onderwerpen, aard van de opdrachten et cetera, dat telt allemaal op. Als het nu én meer groepswerk én meer fysieke schooluren én meer heftige onderwerpen zijn dan is dat misschien net een combi van dingen die je afzonderlijk wel trok, maar opgeteld niet zo. Bij mij hielp het om me niet te laten afbranden door één specifiek blok. Daarom is mijn tip: probeer, als het gaat, zeker dit blok even door te komen en als je bij het volgende blok weer hetzelfde ervaart, ga dan nadenken over hoe verder. Als het goed is heeft je opleiding wel studieadviseurs, studentendecaan et cetera. Maak daar vooral gebruik van. Wie weet helpt een aangepast studieschema je, hebben ze tips voor je om effectiever te studeren of biedt je opleiding andere faciliteiten om studie en je persoonlijke uitdagingen beter te combineren. Probeer verder in je privé voldoende ruimte te houden om te ontspannen, los te komen van je studiezorgen zonder dat je opgebrand in de collegebanken verschijnt van te heftige activiteiten in je vrije tijd. Houd ook altijd voor ogen waarvoor je het doet: die toffe laatste jaren, studeren in het buitenland, de erkenning van het diploma aan het eind, benut die dingen waar je naar uitkijkt vooral om je mentaal een beetje op te laden. Je komt er vast doorheen!

De vraag is, moet jij je zo kwellen om een studie te willen volgen. Het lichaam geeft signalen of, die kun je niet zomaar negeren.

Als er geen medische redenen zijn moet het dus in het mentale liggen. Mijn advies, overweeg of deze studie echt nodig is voor wat je wilt bereiken, zijn daar ook andere wegen voor.

Zo ja, dan zal de weg ernaartoe wat langer duren, is toch geen probleem.
Zo neen, dan moet jij je gaan opvragen of alles niet gehoor gegrepen is en je doelen waarschijnlijk naar beneden bijstellen. Hierbij wordt je echt geen minder mens, maar waarschijnlijk wel gelukkiger, tenzij er druk van buitenaf wordt opgelegd. Succes met je overwegingen.