Hallo ts,   Mijn eerste reactie is: wees heel voorzichtig.   Ga eerst bij jezelf na wat je precies wil: een ervaring of een ernstige relatie.   Als je een ervaring wil, begin er dan niet aan. Er lopen nog leuke snoetjes genoeg rond die veel makkelijker bereikbaar zijn.   Als je een ernstige relatie wil, denk dan eerst goed na over het volgende voordat je de eerste stap zet:   Misschien maak jij een sympathieke indruk op hem en wil hij alleen vriendschappelijk contact; jij bent dan zeg maar zijn “verbinding met de buitenwereld”.   Je zal eerst moeten achterhalen hoe streng zijn gezinte en hoe gesloten zijn gemeenschap is. Knoop gewone gesprekjes aan over dagelijkse dingen. Iemand van 14 heeft toch al zijn eigen opvattingen over bepaalde onderwerpen. Probeer erachter te komen of hij overtuigd is van de ideeën die hij door zijn opvoeding meekrijgt, of dat hij zich nu aan de voorschriften houdt maar denkt: als ik het straks zelf voor het zeggen heb leg ik sommige klemtonen toch net even ietsjes anders.   Iets seksueels met een jongen (of het idee daaraan of het verlangen daarnaar) kan bij hem heel veel dingen losmaken, een inwendige strijd ontketenen; dat zet alles wat hij tot nu toe meegekregen en geleerd heeft totaal op zijn kop. Dit kan twijfel en onzekerheid bij hem veroorzaken, misschien zelfs paniek of afkeer. Als hij dan hulp gaat zoeken in zijn gemeenschap zullen ze er alles aan doen om hem opnieuw op het juiste pad te krijgen.   Als je echt om hem geeft, moet je jezelf afvragen of je hem dit wil aandoen. Jullie hangen nog volledig af van jullie omgeving (ouders en gemeenschap).   Waarom ik zo reageer? Nu moet ik wat vertellen over andere mensen. Dat vind ik niet fijn, maar voor deze keer ga ik het toch doen.   Ik heb een broer. Hij is 3 jaar ouder. Toen hij 2 jaar was heeft hij een ongeluk gehad op de kinderopvang waardoor hij blind geworden is. Dat heeft hem nooit echt belemmerd (op hier en daar wat praktische dingetjes na dan). Hij was een vrolijk joch, intelligent, sportief en sociaal. Hij had een leuke vriendenkring en alles ging helemaal top.   Tot zowat 4 jaar geleden een van de vriendinnen uit dat groepje verliefd op hem werd, en zij liet hem ook niet onverschillig.   Hoewel mijn broer daar al jaren over de vloer kwam en zij hem dus goed kenden, hebben haar ouders haar toen koudweg voor de keiharde keuze gezet: of je breekt met hem en dan is alles verder ok, of je kiest voor hem maar dan mag je nu je koffers pakken. Ze moest maar eens goed nadenken wat voor problemen en zorgen ze zich op de hals haalde; zo een jongen zou toch nooit voor een gezin kunnen instaan. Als 16-jarige kon zij nergens heen dus heeft zij alle contact met mijn broer verbroken. Haar ouders hebben dan nog druk uitgeoefend op de vrienden die het dichtst bij hun dochter stonden; enkelen hebben dan voor haar gekozen en ook geen contact meer onderhouden met de rest van de vriendengroep.   Niemand had zoeits verwacht. Het waren altijd leuke en open mensen geweest. Zo zie je maar dat sommige opvattingen erg hardnekkig kunnen zijn.   Voor mijn broer is dit een hele harde klap geweest. Het heeft hem veel tijd gekost om dit te verwerken.   Ik hoop dat je hier misschien toch iets aan hebt. Ik wens je dat je iemand tegen komt met wie je samen gelukkig kan zijn; misschien is dat deze jongen, misschien een andere; dat zal jij voor jezelf moeten afwegen en uitzoeken. Veel succes en veel geluk.  

ik zie niet in wat christelijk met verliefd zijn te maken heeft. het is gewoon je natuur om verliefd te worden op een meisje of een jongen. en elkaar leuk vinden kan je op alle mogelijke manieren uiten: gewoon door het rechtuit te zeggen, vaak in de omgeving van iemand te zijn en hem/haar af en toe eens aanraken. dan zal je wel gauw merken of dat gewenst is of niet.