Ten eerste, iedereen heel erg bedankt voor het reageren. Sinds ik jullie antwoorden gelezen heb ben ik blij dat ik niet de enige ben die zo'n enorm verlangen naar iemand heeft. Ook het meisje aan het begin, aan jouw reactie heb ik ook gewoon wat gehad, geen idee waarom een meisje hier niet zou kunnen reageren, dankjewel! Ik ben nog lang niet over hem heen, maar ik denk dat ik nu een soort van op de juiste weg zit(?) Hij heeft mij een keer aangesproken zonder dat ik in 100% angst tijdens de les iets tegen hem wilde zeggen. Alleen de tijd zal leren.
J19 met het lange verhaal: die tering felle ogen, kolere die heeft hij dus ook, en daarbij goudblond haar + de liefste lach ooit. Kan niet op allemaal. J19, heb je het hem uiteindelijk verteld? Wat ik heel erg had, is dat ik wanneer ik wist dat hij me kon zien ergens op school, ik me heel erg ging focussen op dat ik gezellig aan het doen was met mijn vrienden. Ik moest hem gewoon laten zien dat ik geen weirdo ben en dat ik normaal ben en vrienden heb. Bijna een soort zwakke dwangneurose weet je wel. Dit heb ik nu wat minder omdat ik 3x per week tijdens 1 les wat met hem kan praten, dus hij weet waarschijnlijk een soort van dat ik redelijk normaal ben en vrienden heb. Als ie me maar niet ziet als de weirde outsider, dan was het goed. Als ik een foto op mn snapverhaal post, boeit het mij echt niet hoeveel views ik erop heb, maar ik volg het wel altijd. Alleen om te zien of hij t ook heeft gezien. Het is nog steeds fk moeilijk en leuk en kut tegelijk, maar bedankt voor het delen van je verhaal, fijne kerst!

Mooi verhaal jongen 19 Je hebt ontdekt dat je bi bent en dit aanvaard. Geweldig dat je die jongen uit de brugklas er verder buiten gelaten hebt. Je vindt vast wel wat oudere jongens/meisjes die ook bi zijn of denken dat te zijn. Veel geluk ermee !

Heey, ik werd zelf toen ik in net in de 4e zat smoorverliefd op een jongen die nota bene pas in de brugklas zat, en dus zeker 2 jaar jonger was maar ik kon het gewoon niet helpen. Toen ik hem voor het eerst zag was t gelijk raak. Mooie blonde beetje lange haren en tering felle ogen, leuke vrolijke kleding en van die schattige rode wangen. Ik had nog nooit van mn leven zo'n cutie gezien. Ik schrok ervan omdat ie jonger was en dat ik voor het eerst een jongen leuk vond, maar dat accepteerde ik vrij snel. Hij voelde extreem onbereikbaar (andere klas, kleine kans dat ie op jongens valt en dan ook nog mij leuk vindt, geen idee wat zn naam was, etc.) en juist daardoor raakte ik een soort geobsedeerd door hem. Op een gegeven moment kwam ik erachter hoe die heette en dat ie uit hetzelfde dorp kwam, en toen ik een keer uit school naar huis fietste kwam ik hem tegen, en merkte ik op dat ie dezelfde route naar huis fietst. Pas op het laatste moment sloeg hij een andere straat in, dus ik kwam er ook nog achter dat ie echt maar 100-150 meter van mij vandaan woont. Zo dichtbij en toch zo onbereikbaar. Ik vond het verschrikkelijk. Maar ik ben drummer, en ik stond bekend als de beste drummer van de school. Toen we een keer voor de bruggers moesten optreden zat hij ook in de zaal en ik weet nog dat ik heel zenuwachtig was, maar ik was vastberaden om te gaan knallen omdat hij in de zaal zat. Het ging echt supergoed en ik kreeg alleen maar goede reacties van bruggers na afloop, en op een gegeven moment stond ik met een groepje te praten waar hij ook bij stond en kreeg allemaal complimenten van hun. Toen kon ik het al een soort van afsluiten, doordat hij me had zien shinen en dus in ieder geval wist dat ik bestond haha. Later raakte ik toevallig bevriend met mensen uit zijn klas en een paar anderen uit zn klas kende ik al langer. Op schoolfeesten of op het plein sprak ik geregeld met hun en daardoor kwam ik ook een beetje dichter tot hem. Niet dat mn doel was om alsnog met hem te krijgen maar ik was allang blij dat hij mij een beetje kende. Later ging ik hem volgen op insta en wachtte in spanning af wat hij zou doen, maar toen ik de volgende ochtend wakker werd zag ik dat hij mij terugvolgde. Ik was zo blij, sindsdien liket hij al mn posts. Eigenlijk is het verliefde gevoel hierdoor afgenomen, ik kon het afsluiten doordat ik hem nu in ieder geval wat persoonlijker kende. Vlak na dit alles ben ik ook als bi uit de kast gekomen, wat het helemaal afsloot voor mij. Achteraf was het verliefd zijn alleen maar goed voor me, al vond ik het eerst verschrikkelijk.

Misschien is hij ook homo maar is hij er nog niet uit, kans is dat hij je afwijst maar diep in zijn hart spijt krijgt. Ik zou het eerst eens proberen door naar hem te kijken, kijk hem regelmatig in de ogen, als hij op een gegeven moment ook regelmatig met jou oogcontact zoekt kan je hem eens benaderen en gewoon een of ander lulpraatje met hem maken. Je zou kunnen zeggen: wist je dat homo,s het van elkaar kunnen zien dat ze het zijn? En wie weet is dan het ijs gebroken

@ TS

Wat ik niet begrijp is, dat je die 'verliefdheid' een kans geeft, wetende dat de kans misschien 1 op 5 is, dat iemand überhaupt gay is. En verder moet je je neerleggen bij het gegeven, dat die jongen hetero is en je hem dus NOOIT zal kunnen overtuigen tot het tegendeel. Maar omgekeerd kan ook: ik heb een vrouw gekend die hopeloos verliefd was op een homo die in een frituur werkte en zich bleef afvragen hoe ze hem kon overtuigen. Ook tussen hetero 's zijn hopeloze liefdes schering en inslag. Zoiets moet namelijk van twee kanten komen en dan nog houdt de ene vaak meer van de ander dan de ander van die ene. Zoek gewoon verder : er zijn nog heel veel andere mensen op de wereld.

Ik ken het helemaal jouw verhaal is precies het zelfde als mijn ik loop ook op me school rond en de gene zit ook in me klas ik zou de gene ook niet 123 kunnen vergeten. Maar dan zie je hem zoenen met een meisje en het brak wel een deel van me hart maar blijf lopen met de gevoelens die ik voor heb. Ik zou niet weten wat ik moet zeggen. Ik ga de drempel over winnen om met hem over te hebben. Hooplijk vind je de waren Ik duim voor je.

Ik ken het, verliefd zijn op iemand die onbereikbaar is. Ik denk dat je er zelf al goed over hebt nagedacht als ik jouw (TS) bericht lees. Misschien toch maar eens met hem er over praten? Het kan helpen als hij je afwijst, misschien dat dan je gevoelens veranderen. Misschien heb je dan zelf het gevoel dat je die deur voorgoed dichtgooit, ik weet het ook niet eerlijk gezegd.
M18 is een fijne aanvulling hier, ik zou ook niet weten waarom dat raar zou zijn. Verliefdheid is geen explicite mannenzaak. In sommige dingen lijken mannen en vrouwen op elkaar, in andere verschillen ze, dat vergroten we graag uit en geeft een vertekend beeld.

Je kunt proberen om voor the next best thing te gaan en goede vrienden te worden met hem. Zo krijg je een nauwere band met hem en kun je vissen naar zijn sexuele voorkeuren. Zou zomaar kunnen dat hij bi is. Succes!

He jongen19, dat vind ik toch een beetje narrow minded van jou. Het is net leuk om een eens meid op jongenszaken te lezen. Hoeveel jongens reageren wel niet op meidenvragen? Meiden, vergeef het hem en laat jullie niet afschrikken. Jullie zijn van harte welkom en ik denk dat het overgrote deel van de jongens hier er ook zo over denkt.

Raar dat er gereageerd wordt door een vrouw op het jongensforum.Lezen is prima, maar reageren op mannenzaken als er gevraagd wordt naar bijdrages van mannen, vind ik op z'n minst raar en ongewenst.

Het gevoel van een onbereikbare crush ken ik wel, en bij mij heeft het inderdaad ook lang geduurd (zo'n anderhalf tot twee jaar). Maar op een gegeven moment is het gevoel toch weggegaan. Het werd vanzelf zwakker, en op een gegeven moment begon ik te beseffen dat ik van die gevoelens niet gelukkig werd. Toen kon ik ook voor mezelf besluiten dat ik er niets mee wilde doen, wat het steeds makkelijker maakte om mijn gevoelens los te laten. Hoe het bij jou zal lopen, kan ik niet voorspellen, maar wat ik je kan aanraden: probeer rationeel te blijven denken en aanvaard dat je verliefd bent, maar laat die verliefdheid je niet beheersen. Misschien heb je daar wat aan. Maar ik weet maar al te goed hoe vervelend het kan zijn om rond te lopen met een heftige verliefdheid die je niet kunt uiten, dus veel sterkte.