Skip to content
11 reacties
111 weergaves

Ik hou het niet meer vol.

Toen ik 8 jaar was gingen mijn ouders schijden, ik had het er best moeilijk mee. Mijn vader was vreemdgegaan en stond op sexsite's wat ik op die leeftijd dus al wist. Mijn moeder begon met mannen te chatten op datingssite's, en ze heeft in een korte tijd redelijk veel partner's gehad, en ook mannen die totaal niet spoorden, er zat er ook een bij die ooit iemand vermoord had waar we later pas achter kwamen. Ik heb die tijd al die mannen 'weggejaagd' omdat ik wist dat ze niet goed waren. In die tijd ben ik met verkeerde mensen omgegaan, ik ging drinken en ik rookte al. Ik heb me vroeger ook laten gebruiken door jongens waar ik nu heel veel spijt van heb, en waardoor mensen mij nog steeds zien als een 'sletje'. Ik begrijp het wel, ik heb me vroeger niet goed gedragen.. maar toch doet het me heel erg pijn als mensen nogsteeds zo over me denken. Ik kreeg ruzie's met mijn moeder, wat steeds erger werd dat het op hele gevechten uitliep, ik was niet meer te hendelen. In groep 8 ben ik bij mijn vader gaan wonen.. ik heb met mijn stiefmoeder gevochten en mijn vader zelf. En toen dat gebeurde had ik me voor het eerst gesneden omdat ik mezelf niet goed genoeg vond en iedereen me zij dat ik een duivel was. Ik was ook geen goed meisje vroeger dat geef ik toe, en ik snap hun ook wel maar ik was erg jong en wist niet waar ik mee bezig was. Ik zat ook bij een psycholoog maar dat helpte niet.   Toen ik 12 jaar was leerde ik een jongen kennen, hij was 9 jaar ouder dan mij, ik kreeg alles van hem cadeautje's, sigaretten (want dat kon ik niet betalen) en alles wat ik me maar kon wensen, ik zag hem als een vader figuur omdat ik niet goed met mijn (ouders) vader op kon schieten. Alles was superleuk met hem, we gingen overal naar toe naar pretparken noem maar op. Maar op een gegeven moment ging hij me verbieden met mensen om te gaan, hij begon me een hoer te noemen en zij dat niemand te vertrouwen is. Ik ben op die manier alles wat ik had verloren, ik had alleen hem nog. Hij heeft veel achter mijn rug om gepraat zodat ik veel ruzie kreeg, ook mensen van 20/30. Daardoor kon ik ook niet weg bij hem. Hij maakte me wijs dat mensen drugs in mijn drankje wilden doen, en maakte me angstig voor alles. Daardoor heb ik straatvrees en angstaanvallen opgelopen. Een paar maandjes later heeft hij mij verkracht in mijn 'slaap' eigenlijk sliep ik niet, ik durfde niks te zeggen toen die bezig was. Later heb ik hem eerlijk gezegt dat ik wakker was en hy huilde en zij dat het hem speet en hij zij: dat doe je als je van iemand houd. Ik geloofde hem. Ik dacht: hy geeft me zoveel, hij doet alles voor me! ik doe nooit wat terug dus mischien kan ik nu wat terug doen, dus begon ik vrijwillig seks met hem te hebben. Hij wou me zwanger maken, en heb 6 maanden elke dag gehoopt om ongesteld te worden. Gelukkig ben ik nooit zwanger geraakt. Ik was toen 14 jaar oud. In de tussen tijd hebben we ook vaak gevochten met elkaar. Maar altijd kwam die dan weer terug om te zeggen dat het hem speet en dat die echt van me houd. Hy zij wel is tegen me: als je 18 ben laat ik je sex hebben met mensen voor geld daarna zij die dat die een grapje maakte. (gelukkig is dat nooit gebeurd!) Een maand later ging ik met mijn ouders op vakantie, Ik had toen geen contact met die jongen, waar die later ook boos om geworden is. Op vakantie heb ik een jongen leren kennen waar ik verliefd op werd, en toen ik thuiskwam heb ik het verteld tegen die (foute) jongen. Hy werd heel boos en noemde me een hoer en heeft me geslagen, en mijn famillie bedrijgt. op dat moment wist ik dat het niet klopte en dat het niet zo meer kon gaan, dus heb ik het tegen een van mijn ouders gezegt in vertrouwen. Ik moest verplicht aangifte doen van ze (wat ik wel begrijp). Ik was heel bang omdat hij me bedrijgde, en ook die vrienden waar ik ruzie mee had. Uiteindelijk mogt ik geen contact meer met hem maar dat deden we toch, want hij had me vergeven omdat die veel van me houd zij die. Ik had het gevoel dat ik geen keus had, ik had niemand meer en ik durfde niet alleen over straat ik was bang dat mensen me wat aan zouden doen. Ik heb het weer een van mijn ouders gezegt en had daarna geen contact meer met hem. De rechtzaak is voorbij, en hij heeft alleen een taakstraf wat ik zelf niet kan begrijpen.. Hy had eerder een meisje misbruikt. Ik zit nu al een aantal maanden weer bij een psycholoog. Ik moest bij mijn moeder wonen omdat ik in de buurt waar mijn vader woont niet veilig ben wegens die omstandigheden. (Ik ben trouwens in die tijd wel veranderd met mijn gedrag voor mijn ouders, ik doe veel voor ze en ik heb respect voor ze want ik hou heel veel van ze en ik heb spijt van wat ik vroeger gedaan heb). Mijn moeder deed al moeilijk om me in huis te nemen ze zij dat ze niet voor me kon zorgen, ze moest me gewoon niet. Ik deed heel erg mijn best, ik deed dingen voor haar, en had het gewoon leuk met haar. 3 dagen geleden begon ze zomaar tegen me te schreeuwen en zij ze dat ik weg moest, gelukkig heb ik een vader die er voor me is en daar ben ik nu, maar hier kan ik niet wonen vanwege die omstandigheden. Ik wil mijn moeder niet meer zien nawat ze gedaan heeft.. ik belde haar op en zij mag ik alsjebliefd naar huis komen en ze zij nee ik wil je nooit meer zien en hing op.. Ik weet het niet meer, ik ben zo bezig om een goed mens te worden, om mensen te helpen, om niemand tot last te zijn, om alles goed te doen, ik wil alles op de rails krijgen en daar werk ik heel hard voor. Maar ik krijg steeds de kans niet. Niemand neemt me sirieus, dus ik praat er ook nooit over, Ik snij mezelf heel vaak, en ben van plan de volgende stap te nemen..   Ik ben een meisje dat een goede toekomst wilt later, ik wil zo graag mijn best doen op school. Ik ben sinds kort veel aan het spijbelen omdat ik veel moet huilen dus dan ga ik weg van de les zodat niemand me ziet. Ik zit in het examenjaar en ik heb geen focus meer..   Ik ben nu al 4 jaar elke dag depresief, de reden dat ik geen zelfmoord gepleegt heb is omdat ik mijn moeder geen verdriet wou doen omdat ze zelf ook geen lekker leventje hebt. Ik heb nu niks meer om voor te leven, omdat ze me in de steek gelaten heeft. Ik heb geen vrienden meer, durf niet op straat te lopen, ik durf nergens meer heen. Ik heb mezelf lang genoeg sterk gehouden, en ik heb geen kracht meer.   Ik heb nog elke dag last van paniekaanvallen 4 tot 6 keer per dag. Ik zit bij een psycholoog maar het helpt me niet, ik krijg ook allemaal behandelen wat ook niet werkt.   Ik heb het gevoel dat dit alles mijn eigen schuld is en dat ik geen goed mens ben, daarom heb ik het gevoel dat het beter is om zelfmoord te plegen.   Ik wil niet zielig overkomen, want dat ben ik niet. Iedereen maakt dingen mee en er zijn 100000000000 mensen met veel ergere problemen dan ik. Voor mijn gevoel is het beter op deze manier, en het spijt me voor de mensen die echt van me houden maar ik weet het niet meer, hebben jullie mischien wat tips voor me?   Bedankt dat jullie mijn verhaal gelezen hebben en er interesse in getoont hebben. Veel liefs. xx  

15 jaar
11 jaren geleden

11 Reacties

  • ik begrijp je

    Ik snap precies wat je bedoeld,
    het is inmiddels een half jaar geleden toen ik mijn poging deed. Ik sneed mezelf en ik kon de pijn niet meer aan. Na de zoveelste die tegen me schreeuwde besloot ik dat het klaar moest zijn.
    Ik leef nog, mijn poging is mislukt en ik heb er zo veel van geleerd!
    Ik weet uit ervaring dat zeggen dat je het niet moet doen geen zin heeft, maar geloof me alsjeblieft als ik je zeg dat je leven ook mooi kan zijn!!
    Je bent al zo goed bezig.
    Mensen willen dat soms niet zien maar hou vol!!
    T mooiste komt nog!

    15 jaar
    11 jaren geleden
  • besef het

    Komt best hard aan maar toch moet ik het misschien zeggen. Ik heb ongerveer het zelfde als jou, maar niet met die sex gedeeltes, maar ik zeg soms tegen mijzelf als ik boos ben op mijn pa of ma dat ik zelfmoord ga plegen, maar ik doe het niet omdat ik op dat moment besefde, ? Wat ben ik aan het doen, ik vond mezelf zielig, dat was anders dan eerst. Hierdoor kon ik later mezelf beter onder controle krijgen, om tussen de slechte dingen tekijken naar het goede. Je hebt altijd hoop, maar besef het

    13 jaar
    11 jaren geleden
  • zoek contact!

    Zoek contact met goede aardige mensen vertel je verhaal (hoeft niet alles) maar vertel iig dat je jezelf graag wilt verbeteren ik weet zeker dat er mensen zijn die dat zullen waarderen. suc6 ;) Als ik je kende had ik je graag willen helpen.

    16 jaar
    11 jaren geleden
  • toekomst

    Ik vind het heel goed, dat je dit allemaal kwijt wilt hebben en wilt werken aan je toekomst. Je bent een slimme meid, iedereen maakt fouten, niemand is perfect.. Wat belangrijk is, dat je van je fouten MOET leren. Je hebt niet een zonnige jeugd gehad, maar je moet sterk zijn en blijven. Wat ik je aanraadt is om even stil te staan bij gebeurtenissen wat je nooit zou willen meemaken en al deze punten te noteren, hoe moeilijk het ook is. Want ik begrijp dat je wilt werken aan je toekomst en succesvol wilt zijn. Nadat je deze gebeurtenissen(fouten) hebt genoteerd, is de volgende stap --> eraan werken. Dit kan je doen bijvoorbeeld door je sociale omgeving te veranderen, jezelf veranderen, stoppen met snijden(dingens die voor je schadelijk zijn).. Natuurlijk kun je ook een maatschappelijk werker(mij) raadplegen, die zal je ook vast verder kunnen helpen. Een belangrijke tip die ik je mee kan geven is: -Je hebt je verleden gehad, die moet je NIET vergeten, zodat je deze fouten in toekomst kunt voorkomen. -Neem een relatie pas wanneer je er ECHT klaar voor bent en iemand die je ECHT lief hebt en dus niet voor seks en dergelijke. -Om succesvol te kunnen zijn is een van de beste pad: STUDEREN.. dit is je uitweg. wat ik hier graag bij wil voegen is, dat ik het heel dapper en sterk van je vindt om over je problemen kunt praten en hiervoor een oplossing zoekt.. inzet is het helft van succes. ik hoop dat ik je heb kunnen stimuleren,motiveren en kunnen sturen met mijn berichtje.. voor verdere hulp ben je altijd welkom!

    20 jaar
    11 jaren geleden
  • je moet verder

    Dapper dat je dit allemaal zo neer durft te zetten, dat laat zien dat je in ieder gaval nadenkt en ook je fouten toe kan geven. Neemt niet weg dat iedereen fouten maakt, maar dat dit niet meteen tot zelfmoord hoeft te leiden. Je schrijft dat je psycholoog niet veel voor je kan doen en daar gaat dus al iets mis. Een psycholoog moet iemand zijn met wie je een 'klik' hebt, maar ook iemand die met je meedenkt. Het kan zijn dat deze psycholoog in het verleden wel wat voor je kon doen, maar nu teveel vastzit om je nieuw inzicht te geven. Het kan ook zijn dat deze psycholoog gewoon niet aan sluit bij wat jij nodig hebt. In dat soort gevallen kan het handig zijn om eens te bespreken of je misschien bij een ander terecht kunt. Verder ben je nog jong, maar heb je al zoveel meegemaakt dat je daar van in de knoei komt in je koppie. Heftige dingen die natuurlijk niet zomaar een plek krijgen, waarschijnlijk weten je ouders ook niet goed hoe ze hiermee om moeten gaan (je krijgt immers geen handleiding bij een kind) en waarschijnlijk hebben ze het er zelf ook moeilijk mee. Je moeder bijvoorbeeld, ze wil je niet meer zien zeg je, maar misschien is het voor haar te zwaar om je te zien. De meeste ouders hebben de vervelende gewoonte om naar te reageren als ze iets niet weten, meestal ligt het dan aan jou, of krijgt iets wat je hebt gezegd of gedaan de schuld. Niet fair, maar ouders geven niet graag toe dat ze iets fout hebben gedaan, of dat ze denken dat ze je niet kunnen helpen, want dat zien ze als persoonlijk falen. Tenslotte hoor je als ouder altijd alles te kunnen fixen... Waarom probeer je niet eens met je psycholoog of bureau jeugdzorg te kijken of je een tijdje in een pleeggezin kan? Klinkt best heftig, maar dan kunnen jij en je ouders even tot rust komen, jij kan tijd nemen om aan jezelf te werken in een omgeving waar die vent niet in de buurt is en in die tijd kan je ook gewoon bij je vader en/of moeder op bezoek gaan. Als je rust neemt om voor jezelf te zorgen krijg je ook weer meer energie om verder te gaan. Wat school betreft, spijbelen is niet goed, maar dat weet je zelf ook wel. Op dit moment is school wel belangrijk, maar jij bent nog belangrijker. Boeien dat je misschien dit jaar niet slaagt, dan doe je er gewoon een jaartje langer over. Nu een diploma proberen te halen en er straks niet meer zijn is best nutteloos, beter dat je een jaar later slaagt en ook nog iets leuks met je diploma kunt opbouwen voor jezelf. Geef jezelf een kans en denk even niet aan anderen. Je kunt pas een relatie krijgen met anderen (vriendscappen, familie, enz.) als je een fijne relatie met jezelf hebt.

    23 jaar
    11 jaren geleden
  • vriendschap

     ik mag dus niet om vriendschap vragen 'webmaster'? wat een eikel ben jij zeg

    23 jaar
    11 jaren geleden
  • vriendschap

    wow dat is best een heftig verhaal. Ik voel me toevallig ook rot omdat ik iemand als jij misschien bang heb gemaakt en dat kan ik mezelf niet vergeven. Dat komt allemaal weer doordat ik zelf geen prettige jeugd heb gehad enzovoort, maar ik kan er dus ook niet veel aan doen. Ik ben nu eenmaal een goede jongen die zich kleine dingetjes erg aantrekt. Eigenlijk zou ik graag willen dat jij steun van mij kan krijgen en dat jij mijn leven kan verijken met jezelf en je verhaal.  

    23 jaar
    11 jaren geleden
  • Wat een domme reacties

    Serieus, je gaat niet tegen iemand die depressief en suicidaal is zeggen dat ze geen zelfmoord moeten plegen omdat dat vervelend is voor de mensen in haar omgeving en haar ouders. BULLSHIT, de reden waarom ze geen zelfmoord moet plegen is omdat ze het verdiend om een mooi leven te hebben, vooral na wat haar is aangedaan.
    Ik heb je hele verhaal gelezen samen met een vriendin en we hebben ons zo boos zitten maken om die jongen van 21. Die lul had gewoon 8 jaar moeten zitten. MINIMAAL! Hij komt er alleen van af met een sullig taakstrafje. Het leven is eigenlijk gewoon oneerlijk als je er zo tegenaan kijkt.    Maar je verdiend het gewoon om nog een kans te krijgen. Wel meer dan een zelfs. Ik bedoel, je kan als je echt wil nog zoveel leuke dingen doen in je leven.    En ik weet niet hoe het is om depressief te zijn, maar maak anders eens een lijstje van leuke dingen die je nog alleen (of anders met je vader) wil gaan doen. Een dagje naar een pretpark ofzo.  Ik weet dat je niet naar buiten durft, maar je moet eigenlijk zo denken: Mensen om je heen zijn alleen maar met zichzelf bezig. Kijk naar het openbaar vervoer. Ze zijn in hun eigen wereldje als ze op hun telefoon bezig zijn. Je hoeft niet bang te zijn dat mensen je gelijk gaan beoordelen. Want iedereen is anders.. 

    17 jaar
    11 jaren geleden
  • Kies voor jezelf, ik hoop het juiste.

    Ik heb zelf eigenlijk een perfect leven, dus uit ervaring spreek ik niet. Maar ik wil je wel laten nadenken. Toen je ouders waren gescheiden, was je vast erg veranderd, dat komt omdat je op zo'n jonge leeftijd behoorlijk invloedbaar bent. Daarom ben je je "anders" gaan gedragen. Je ouders hebben net als jij een moeilijke tijd doorgebracht, ze zochten naar een veilige plek, en daarom gingen ze (denk ik) naar van die datingssites. Je kan dit vergelijken met een paar onstababiele planken. Je ouders stonden eerst heel stabiel samen, en jij lag daar bij. Toen ze elkaar niet meer hadden, begonnen ze "andere planken" te zoeken om stabiel te zijn. Jij stond ondertussen ook niet meer stabiel. Jij ging dus naar die jongen toe om weer recht te staan. Je voelde je daar veilig, maar het was eigenlijk een wanhopige poging tot stabiliteit. Wat je nu moet leren is om zelf stabiel te zijn. Dit kan je op je eigen manier, misschien even een echte middag ertussenuit door lekker lang te wandelen of gewoon alles er letterlijk uitschreeuwen. Dat is nog het begin. Om van snijden af te komen is moeilijk, het is als straf voor jezelf om de fouten die jij denkt gemaakt te hebben. Je bent dus gevangen door jezelf. Ontdek die "jezelf" die jou straft, en zet die uit je hoofd, want de enige die jij moet zijn, is jezelf. Dit is misschien een raar bericht, maar wat ik hiermee wil Zeggen is, is dat je alles niet oplost door zelfmoord te plegen. Dan laat je jou problemen de baas zijn over jou, maar jij bent toch de baas zijn over jou problemen?

    16 jaar
    11 jaren geleden
  • lieve meid

    Hey ik snap jou heel goed.Je hebt een onstabiele jeugd gehad en nou niet bepaald het voorbeeld gehad van je ouders waar je wat van op had kunnen steken. Learn to love yourself girl in the first place..Respect vergeving en liefde in de eerste plaats voor jezelf want niemand is volmaakt.We worden wijs van schade en schande en ik zie jouw mooie ziel door je woorden heen,ik meen het..Zoek niet naar antwoorden bij anderen maar leer om je eigen pad te volgen and be the change you wish to see in this world..Ik hoop dat het je gaat lukken XxX, C

    18 jaar
    11 jaren geleden
  • ik geef je drecte en wijze hulp

    hallo, ik bergijp best dat je spijt hebt, om wat je in het verleden allemaal had gedaan, en ik zie ook in dat het echte grote fouten waren, waarbij je de nare gebuertenissen niet uit kunt kramen. maar iedereen maakt fouten, en iedereen heeft wel problemen die je voor het grootste deel van je leven niet los willen laten. Maar wat jij nu probeert te doen, is weglopen voor je problemen, en daarmee los je helemaal niets op. je kunt wel blijven weglopen voor je problemen, maar willen die problemen je wel laten gaan? ik kan best wel begrijpen dat je je best doet om een beter persoon te worden, maar mensen hebben gewoon tijd nodig om de nieuwe jij een kans te geven, en de oude jij te verwijderen uit hun gedachtes. je leeft niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen die om je geven. je moeder mag je dan erg hebben gekwetst, maar ze was en blijft wel je moeder, ze had je ter wereld gebracht, en je kunt best wel boos zijn om wat ze had gedaan, maar je kunt haar gewoonweg niet haten. je woont nu bij je vader, probeer er het beste van te maken, en spijbel niet van school alsjeblieft. je zit in het examenjaar, en ik had ook wel problemen vorig jaar in mijn geval waren het relatieproblemen,zelf spijbelde ik ook een paar keer. op het laatste moment had ik spijt, maar die 2 maanden voor het examen hielpen me niet genoeg, ik was gezakt en doe nu mijn jaar over. je bent pas 15, je hebt een heel leven voor de rug,mocht je het dit jaar niet halen, dan moet je proberen je volgend jaar voor de volle 100 procent in te zetten! probeer in de zomerakantie zoveel mogelijk leuke dingen te doen met je vader, en blijf aardig tegen iedereen waarmee je nog contact hebt. vermijd je vriend, want hij lijkt me sowieso geen goede keuze voor jou. probeer weer contact te maken met je vrienden van vroeger en leg ze alles uit, ze begrijpen het vast wel, of zoek zonodig nieuwe vrienden. en snijd je niet meer, begrijp je wel dat je je lichaam schaad met iets dat een verlosmiddel lijkt voor al je pijn? dat is het sowieso niet, schaad jezelf niet, maar praat er gewoon over met mij, een school maatschappelijk werker, of iemand die je vertrouwt. mocht je je pijn diep in je houden, dan heeft dat een sterke negatieve invloed op je gedachtes en gevoelens. en onthoud dat niemand je kan helpen, als je hun geen kans geeft om dat te doen. je kunt dit gewoonweg niet alleen, en je zult er ook nooit alleen voor staan. mocht je niet tevreden zijn met je ouders, dan moet je proberen een toekomst op te bouwen, eerst af te studeren, en zorgen dat jouw kinderen de opvoeding en liefde krijgen die jij niet hebt gehad. want wie weet ben jij ooit wel de hoop voor een ander, maar dan moet je nu door blijven zetten. pleeg geen zelfmoord, ik wil je graag helpen!  

    17 jaar
    11 jaren geleden

Plaats een reactie

Maximaal twee cijfers (99). Ben je jonger dan 10, zet dan een 0 voor je leeftijd.
@
Je e-mailadres is niet zichtbaar voor anderen.

Je e-mailadres wordt alleen gebruikt om je deze mails te kunnen sturen en nergens anders voor. Je kan je altijd weer afmelden via een link in de mail.

Ik heb de privacy-informatie gelezen en ga ermee akkoord

Anoniem en gratis hulp of advies?

Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Op JouwGGD.nl vind je betrouwbare informatie over gezondheid, relaties, lichaam, seks, gevoel, alcohol roken drugs en media. De informatie is gecheckt door (medische) professionals.

Lees meer over Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Bekijk ook

Ben jij digitaal in balans?

Ben jij digitaal in balans?

Scrollen, liken, appen, swipen, gamen en bingen: (online) media lijken onlosmakelijk verbonden met je offline leven. Heb jij het allemaal onder controle? Doe de zelftest

Lees meer over Ben jij digitaal in balans?
Bekijk jezelf door een roze bril

Bekijk jezelf door een roze bril

In de cursus 'door een roze bril leren kijken' van 99-gram.nl leer je hoe je actief stil kunt staan bij positieve gevoelens. Dit doe je in korte en leuke opdrachten verspreid over 6 weken.

Lees meer over Bekijk jezelf door een roze bril
Ontmoetings-app voor LHBTI-jongeren

Ontmoetings-app voor LHBTI-jongeren

Met de Jong&Out app kun je in contact komen met andere jongeren, wat je seksuele oriëntatie en genderidentiteit ook is. Door heel Nederland of juist bij jou in de buurt. Je kunt chatten in groepen of direct via een privéchat.

Lees meer over Ontmoetings-app voor LHBTI-jongeren

Wil je anoniem chatten met een jeugdverpleegkundige van JouwGGD voor advies, hulp of om gewoon je verhaal te vertellen?

Chat nu

De chat is nu gesloten. Via de Slowchat kun je bij een jeugdverpleegkundige van JouwGGD terecht voor advies, hulp of om gewoon je verhaal te vertellen.

Slowchat

Liever live chatten