Ja, ik word binnenkort weer uit huis geplaatst voor de gedachten!

Heftig. Ik herken alles in wat je zegt... continue doe dit doe dat. En als mensen positief zijn dan dan ik gelijk dat alles nep is en ik me gewoon aanstel. Herken je dat ook?

Hoi, ik heb als het goed is geen Ocs Maar kan wel meepraten. Ik heb autisme en het i voor mij heel moeilijk iets positiefs te zien. Ik hoor continu stemmen "pas op dit of pas.op dat" ik word er gek van. Ik ben depri geweest. Ik wilde et een eind aan maken en heb het geprobeerd wat gelukkig niet is gelukt. Ik heb therapie gehad en daarna ging het beter. Hoe gaat ie nu met jou topicstarter?? Succes

Bij mij had het meer de vorm van schuldgedachten; het precieze soort gedachten en handelingen is ook bij iedereen met dwang wel anders. Wél herken ik zeker het gevoel om voortdurend allemaal dingen te moeten doen van jezelf. Je hoeft je er in ieder geval niet voor te schamen: psychische aandoeningen zijn ook ziektes, waar je dus ook niet voor kiest.

Goed dat je al therapie hebt. Heb je de indruk dat dat helpt of niet echt? En de medicijnen?

Wat wel kan, is proberen je gedachten positief te beïnvloeden. Dat is best moeilijk, maar kan helpen. Het principe van OCS is dat je een bepaalde obsessie hebt, dus voortdurend terugkerende gedachten, waaruit dwanghandelingen voortkomen. Je kunt proberen die obsessie te doorbreken: probeer je gedachten doelbewust af te leiden met andere dingen (bij mij hielpen puzzels en games soms best goed). Daarnaast - en dit zul je misschien bij therapie ook wel leren - is het belangrijk om te leren niet toe te geven aan de drang om zo'n dwanghandeling uit te voeren. Dat is zeker in het begin echt zwaar; je kunt het opbouwen door bijvoorbeeld eerst de dwanghandeling uit te stellen. Wacht dan steeds wat langer voordat je de handeling uitvoert. Uiteindelijk kun je zo leren om de handelingen helemaal niet meer uit te voeren, en dan verdwijnt als het goed is de stress ook steeds meer.

Dankje voor je snelle reactie! Ik ben opgelucht dat iemand de situatie kent. Ik heb therapie. 3X in de week. Ik slik ook antidepressiva. Ik heb een paar worstelingen waarvan ik helemaal gek wordt. Iets vanbinnen geeft me het gevoel alsof t allemaal nep is. Bij alles wat ik doe en zeg zegt iets het niet waar. En door die dwang moet ik dingen doen van mezelf, maar iets in mij gaat er dan dwang dingen bij verzinnen( die ik vervolgens niet doe) zodat ik t gevoel krijg dat de dwang onzin is. Is dit normaal? Herken jij dat ook? is dat t ellendige als je depressie en OCS samen hebt? Ik voel me een watje.

Ik heb precies hetzelfde meegemaakt! Ik heb ook een dwangstoornis en ben een paar jaar geleden depressief geweest. Ik snap dat je gek wordt in je hoofd: ik had zelf voortdurend allerlei angstaanjagende gedachten waarvan ik ergens ook wel wist dat ze niet rationeel waren, maar die ik ook niet kon negeren. Je stelt je dus echt niet aan: je hebt een psychologische stoornis die behoorlijk zwaar kan zijn om mee te leven. Helaas is het voor veel mensen moeilijk om te begrijpen hoe het is om met OCS te leven: ze snappen niet hoe eng die dwanggedachten kunnen zijn en hoe frustrerend het is om ertegen te willen vechten, maar daar maar niet in te slagen. Dat komt eenvoudigweg omdat ze het zelf niet hebben meegemaakt.

Maar geloof me, het is niet hopeloos! Er zijn therapieën om met dwang en depressie om te gaan; ik heb zelf heel veel gehad aan cognitieve gedragstherapie en in mindere mate EMDR. Vooral met cognitieve gedragstherapie heb ik kunnen leren om als het ware boven mijn dwanggedachten 'uit te stijgen'; zo ben ik uit mijn depressie gekomen en weet ik wat ik moet doen als ik me weer zorgen ga maken over dingen. Als er nu weer wat ernstigere dwanggedachten in me opkomen, kan ik toch gewoon doorgaan met mijn normale leven en ben ik binnen hoogstens een paar dagen weer van die gedachten af; sowieso heb ik dat soort 'terugvallen' in de afgelopen paar jaar misschien maar twee of drie keer gehad, en de rest van de tijd is mijn leven gewoon prima. Heb je al therapie? Zo niet, dan zou ik het echt doen, en als het niet werkt, zoeken naar andere therapieën die voor jou werken.

Heel veel sterkte gewenst! Laat gerust weten als ik iets voor je kan doen.