Ik heb zelf de diagnose van depressie en ik weet hoe moeilijk het is om hulp te zoeken of vragen, maar het zou moeten gebeuren Ik had zelf niet de hulp ingeschakeld, maar mijn moeder deed het Ze merkte dat het echt niet goed met me ging, en zocht daarom contact met de kinderkliniek Als je het makkelijker vind, zou je ook je ouders bijvoorbeeld kunnen appen als ze er niet zijn, ik vind het namelijk makkelijker om te appen over moeilijke dingen dan het gewoon zeggen Het zal moeilijk wezen, maar het moet gebeuren denk ik, dus ik wens je succes

Of je nou de diagnose: depressie hebt of niet, je hebt in ieder geval een heel somber gevoel ik kan me wel voor stellen dat je meer rust hebt in je hoofd als je weet waar het vandaan komt en wat je nou eigenlijk hebt. Zodat je weet dat het echt is en je weet dat je het jezelf niet hebt aangepraat of dat anderen dat hebben gedaan. Maar als ik jouw verhaal lees zie ik dat er echt iets aan de hand is. Ik stel je voor dat je langs de huisarts kan die kan jouw misschien vertellen wat je nou eigenlijk hebt of waar het op lijkt. En als hij dat niet kan kan hij je misschien wel doorverwijzen naar een psygiather die kan een diagnose vaststellen met wat je hebt. En die psychiater kan ook antodepressiva voorschrijven. En al heb je nou wel of geen depressie. Je voelt je gewoon kut en daar hoef je opzich geen naam voor te geven. Ik bedoel al geef je een beest een naam of niet het is en blijft een beest.

Depressie heb ik gemerkt is iets van de duivel .
Hij wil dat je je eigen waardeloos voelt , minderwaardig en dat je helemaal niets kunt.
Daarom adviseer ik je eens naar een uitzending van Joyce Meyer te kijken op SBS. Door haar ben ik geheel uit de put gekomen en zie weer kleur. Emoties horen nu eenmaal bij het leven.
Ik ben nu een positief mens geworden en geniet van iedere dag.
Denk waarover je nadenkt !
Probeer andere mensen te helpen en tel elke zegening.
Laat je dag niet verpesten door iemand die iets negatiefs over je zegt, vertel dat je er geen aanstoot aan neem .Weiger dit in ieder geval zodat dit niet als vergif in je lichaam zal werken.In ieder geval kan je ook iedere dag een thema van Joyce Meyer per E mail gratis ontvangen,. Daardoor ben ik verschillende boeken van haar gaan lezen en geeft mij een goed houvast. het heeft mijn hele instelling en gedrag verandert. Ik ben een positief mens geworden. Immers kan ik toegeven dat negatieve mensen niet gezellig zijn. Probeer te lachen en mediteer savonds over al het goede wat de dag gebracht heeft. Leef in het heden to day is realety yesterday is history en tomorow is mystery.
Dus heb niet teveel zelfmedelijden . En zorgen helpen ons niet verder het is hetzelfde ofwel te vergelijken met schommelen Je gaat heen en weer komt niet verder en het put je uit.

Ik herken dit verhaal heel erg. Op het moment ligt mijn tekenboek naaste me met niet al te vrolijke tekeningen. Zelf heb ik exacte dezelfde 'symptomen' gehad die jij hier beschrijft en was ik ervan overtuigd dat ik depressief was. Dit bleek utieindelijk ook zo te zijn. (Ik ben geen dokter, dus ik pin je nergens op vast, maar dit is mijn ervaring!!) Mijn vriend heeft aan mijn ouders verteld en toen heb ik professionele hulp gekregen. Mijn school heeft hier ook aan meegewerkt door me af toe wat vrijstelling te geven.
Het is heel belangrijk dat je met mensen praat die je vertrouwt. Je moet wel doen wat voor jou het beste werkt. Bij mij vond ik een psycholoog heel vervelend, maar toen ik had uitgelegd dat ik de sessies anders wilde hielp dat al veel beter.

Ik hoop dat het snel goed met je gaat en dat je gelooft dat er mensen die je willen helpen en dat hulp ook echt kan werken.

Als ik je verhaal zo hoor denk ik dat je inderdaad depressief bent. Maar belangrijker nog: je voelt je ontzettend slecht. Depressief of niet, je hebt er gewoon heel veel last van.

Ik raad je echt aan er met iemand over te praten die je vertrouwt. Dat hoeven niet per se je ouders te zijn, maar het kan ook bijvoorbeeld een vertrouwenspersoon op school zijn. Jullie kunnen dan samen kijken wat je hier verder aan kunt doen. Ik heb zelf erg goede ervaringen met hulp van een psycholoog: ik leerde zo om mijn gedachtepatronen te beïnvloeden en zo uit de negatieve spiraal van mijn depressie te komen. Ook weet ik nu wat ik kan doen als ik me weer een keer depressief ga voelen. Ik raad je dus echt aan om professionele hulp te zoeken als je de kans hebt.

Geef de moed niet op! Nu lijkt alles misschien hopeloos, maar depressies gaan over! Je kunt echt weer gelukkig worden!

Heel veel sterkte en succes gewenst!