jaren lang aangerand door mijn beste vrienden

ik was ong 13 of 14 jaar toen ik mijn 3 beste vrienden leerde kennen. het was altijd erg gezellig maar als snel werd dat gezellig meer ongepast en eng.  het begon met opmerkingen maar al snel gingen ze me aanraken en betasten. ik had het op dat moment erg moeilijk thuis en op school en hun waren de enige die mij snapte en mij beschermde de andere kant was wel dat ik daar voor betast moest worden. ik kreeg thuis geen aandacht en als ik die wel kreeg had ik ruzie of werd ik uitgescholden. de jongens zoals ik ze altijd noemde, gaven echt om mij. niemand durfde mij buiten meer te pesten want ik hoorde bij hun. op het begin snapte ik wel dat het fout was  en heb met met ze gevochten. maar wat kan een meisje van 13 tegen drie jongens doen. soms sloegen ze me ook. ik had natuurlijk na de eerste dag weg moeten gaan bij ze, maar elke keer als ik dacht sterk genoeg te zijn omdat te doen, kreeg ik weer ruzie thuis. dan kwamen hun mij weer ophalen en gewoon omdat ik thuis weg wilde ging ik mee. dit heeft zo'n drie jaar geduurd. ik ben 3 jaar aangerand door mijn beste vrienden en heb echt het gevel alsof het mijn eigen schuld is. ik had bij ze weg moeten gaan toen ze mijn borsten betaste en mijn vagina aan raakte. maar ik bleef terug komen. nu ben ik verhuisd naar de andere kant van branbant. en nu zit ik er ontzettend mee. ik haat ze diep maar ergens mis ik ze ook. het kon namelijk ook gezellig zijn zonder die verschrikkelijke dingen. ik wil ze niet missen want ze hebben mijn leven kapot gemaakt.